49 PIOTR
Stał się „skałą”
KIEDY Jezus poznał Szymona, powiedział do niego: „Ty jesteś Szymon, syn Jana. Będziesz się nazywał Kefas”. To imię najwidoczniej znaczy to samo co „Piotr”, czyli „odłam skalny”. Dlaczego Jezus wybrał właśnie to imię? Skała jest solidna i trwała i może być dobrym materiałem budowlanym. Wydaje się, że Jezus chciał przez to powiedzieć, że jego przyjaciel właśnie taki się stanie — będzie stabilnym wsparciem dla braci i sióstr.
Czy Piotr rzeczywiście stał się jak skała? Z rozdziału 45 dowiedzieliśmy się, że nie zawsze taki był. Czasami miał wątpliwości, brakowało mu wiary i pod wpływem strachu podejmował złe decyzje. Mimo to Jezus w niego wierzył. Był przekonany, że z czasem Piotr nabierze odwagi. Czy miał rację?
Po zmartwychwstaniu Jezus dał swoim apostołom ważne zadanie. Piotr chętnie się go podjął. W różnych sytuacjach okazywał odwagę. Na przykład na święcie w Jerozolimie stanął przed tysiącami gorliwych Żydów i otwarcie powiedział im, że są odpowiedzialni za śmierć Mesjasza. Wielu z nich ‛poczuło się tak, jakby zostali ugodzeni w serce’, i pod wpływem odważnych słów Piotra postanowili się zmienić. W rezultacie jakieś 3000 osób zostało ochrzczonych jako uczniowie Jezusa.
Co pomogło Piotrowi stać się człowiekiem okazującym wiarę i odwagę?
Głoszenie dobrej nowiny stało się dla Piotra zajęciem, któremu całkowicie się poświęcił. Jezus dał mu „klucze Królestwa”. Oznaczało to, że Piotr miał umożliwić trzem różnym grupom ludzi panowanie z Jezusem w niebie. Piotr odważnie i bezstronnie dzielił się dobrą nowiną z Żydami, potem z Samarytanami, a w końcu też z ludźmi z innych narodów. Dużo podróżował, czasami razem z żoną, żeby głosić oraz zachęcać współwyznawców. Dotarł nawet do odległego Babilonu, gdzie na pewien czas zamieszkał.
W trakcie swojej wieloletniej służby Piotr odważnie radził sobie z wyzwaniami i trwał mimo ostrego sprzeciwu. On i inni apostołowie co najmniej raz zostali uwięzieni. Żydowscy przywódcy religijni zakazali im głosić, ale Piotr odpowiedział: „Przede wszystkim musimy być posłuszni Bogu, a nie ludziom”. Chociaż apostołowie zostali potem pobici, dalej opowiadali o Królestwie Bożym i o Królu, którego wyznaczył Jehowa — Jezusie Chrystusie.
Z czasem prześladowania bardzo się nasiliły. Jak dowiedzieliśmy się z poprzedniego rozdziału, Szczepan poniósł męczeńską śmierć. A po jakichś 10 latach coś podobnego spotkało apostoła Jakuba, bliskiego przyjaciela Piotra. Okrutny władca, który do tego doprowadził, zobaczył, że spodobało się to żydowskim przeciwnikom chrześcijan, więc kazał aresztować też Piotra. Został on zakuty w kajdany i trafił do więzienia, gdzie pilnowali go żołnierze. Zanim Jezus wstąpił do nieba, zapowiedział, że Piotr zostanie związany i zaprowadzony na śmierć. Czy ten czas właśnie nadszedł?
W środku nocy nagle przy Piotrze pojawił się anioł. Obudził go, uwolnił z kajdan i wyprowadził z celi. Obaj przeszli obok strażników i przez bramę wyszli na ulicę. Co od razu zrobił Piotr? Jego własne bezpieczeństwo nie było dla niego najważniejsze. Poszedł prosto do domu, w którym bracia i siostry wielbili Jehowę i się modlili. Wyobraźmy sobie, jak bardzo się ucieszyli, gdy zobaczyli Piotra!
Piotr nigdy nie zapomniał słów swojego Mistrza: „Umacniaj swoich braci” i „Karm moje owieczki” (Łuk. 22:32; Jana 21:17). Gdziekolwiek się znalazł, odważnie głosił i wspierał współwyznawców. Oczywiście nie był doskonały i popełniał błędy. Pewnego razu uległ presji otoczenia i musiał zostać skorygowany przez innego apostoła. Ale pokornie przyjął to skarcenie i wyciągnął wnioski. Dalej zachęcał braci i siostry. Napisał też dwa listy, które weszły w skład Biblii. Przez dziesięciolecia wiernie służył Jehowie, aż został uwięziony po raz ostatni i stracony. Ale do końca życia zachował wiarę i odwagę. Tak jak zapowiedział Jezus, Piotr rzeczywiście stał się „skałą”!
Przeczytaj:
Do omówienia:
Jak w tym okresie swojego życia Piotr okazywał odwagę?
Wniknij w temat
1. Jezus dał Piotrowi „klucze Królestwa”. Jak Piotr ich użył? (Mat. 16:18, 19; ijwbq artykuł 124, ak. 1-5) A
Ilustracja A: Piotr głosił dobrą nowinę o Królestwie Żydom w Jerozolimie, Samarytanom w Samarii i ludziom z innych narodów w Cezarei
2. Co świadczy o tym, że Piotr, jeszcze zanim odwiedził Korneliusza, był w pewnym stopniu wolny od uprzedzeń? (Dzieje 10:5-7, 23; bt s. 69, ak. 1, przypis) B
Ilustracja B: Miejsce, gdzie leżała starożytna Joppa
3. Co wskazuje, że Piotr przyjął radę, którą otrzymał od Pawła? (w17.04 ss. 26, 27, ak. 15-17)
4. Dlaczego Piotr przeniósł się do Babilonu? (it „Niewola” ak. 24)
Wyciągnij praktyczne wnioski
Piotr przemawiał do tłumu w Jerozolimie odważnie, ale taktownie. Szczególnie w jakich sytuacjach powinniśmy go pod tym względem naśladować?
Chociaż Piotr był apostołem, przyjął skarcenie od Pawła. Czego możemy się od niego nauczyć? C
Ilustracja C
Jak jeszcze mógłbyś naśladować odwagę Piotra opisaną w tym sprawozdaniu?
Spójrz z szerszej perspektywy
Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?
Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?
Dlaczego jestem wdzięczny, że Piotr został wybrany, żeby panować z Jezusem w niebie?
Dowiedz się więcej
Jak przykład Piotra może nam pomóc polegać na Jehowie i pokonywać strach?
Zrób to zadanie, żeby nauczyć się czegoś więcej z 10 rozdziału Dziejów.
„Bóg jest bezstronny” („Materiały do studium Biblii” w serwisie jw.org)