Rozbudowane urządzenia do drukowania Słowa Bożego
Z HISTORIĄ sztuki drukarskiej nierozerwalnie związana jest Biblia, Słowo Boże. Według wszelkiego prawdopodobieństwa właśnie Biblia była pierwszą księgą odbitą na prasie drukarskiej ruchomymi czcionkami, wynalezionymi w Niemczech mniej więcej 515 lat temu przez Jana Gutenberga. Dzieło pod tytułem The World Book Encyclopedia (Encyklopedia książki światowej) podaje na ten temat: „Historia współczesnej książki zapoczątkowana została wydaniem Biblii po roku 1450.” Jakże to znamienna okoliczność! Tym bardziej, że po tylu latach nadal żadna inna książka nie może się równać z Biblią pod względem liczby wydanych egzemplarzy.
W samych tylko zakładach drukarskich świadków Jehowy w Brooklynie, dzielnicy Nowego Jorku, wydrukowano podczas ostatnich 25 lat blisko piętnaście milionów egzemplarzy Biblii w siedmiu językach. Ponad dziewięć milionów stanowiły kompletne wydania Biblii, czyli Pisma świętego; między innymi drukowano: „Biblię Króla Jakuba” (King James Version), „Amerykańską Biblię Standardową” (American Standard Version) oraz „Przekład Nowego Świata” (New World Translation) we współczesnym języku angielskim. Nie ma na świecie takiego ludu, który byłby bardziej zainteresowany drukiem i rozpowszechnianiem Słowa Bożego niż świadkowie Jehowy.
Z tego też powodu środa, 31 stycznia bieżącego roku, była dla nich dniem szczególnym — zwłaszcza dla tych, którzy są bezpośrednio związani z głównym ośrodkiem ich społeczności w Brooklynie, gdzie dokonuje się większości prac wydawniczych. Tego dnia po południu oddano do użytku nową dziesięciopiętrową drukarnię o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej w zaokrągleniu 21 000 metrów kwadratowych. Nowo wzniesiony budynek ogromnie zwiększa możliwości drukowania Biblii i podręczników pomocnych do zrozumienia Biblii!
Świadkowie Jehowy już korzystali tam w całej pełni z trzech pokaźnych budynków o łącznej powierzchni użytkowej 40 500 metrów kwadratowych. Obecnie więc ogólna powierzchnia wszystkich czterech budynków wynosi około 6,15 hektara! Za inne unaocznienie tej powierzchni może nam posłużyć porównanie jej z wielkością normalnego boiska do gry w piłkę nożną o długości 110 metrów i szerokości 50 metrów. Otóż budynki drukarni Towarzystwa Strażnica (Watchtower Society) w Brooklynie dysponują obecnie powierzchnią użytkową jeszcze nieco większą niż obszar jedenastu takich boisk!
PROGRAM INAUGURACYJNY
Program inauguracyjny przeprowadzono w trzech jadalniach domu zwanego Betel, gdzie mieści się międzynarodowy ośrodek działalności świadków Jehowy. Dom Betel składa się z dwóch atrakcyjnie wyglądających jedenastopiętrowych gmachów z czerwonej cegły, widocznych nad wodami słynnego portu nowojorskiego. Są one usytuowane w odległości 10 minut pieszej drogi od budynków drukarni. Tutaj i w innych pobliskich kwaterach mieszka blisko 600 pracowników drukarni oraz ponad 250 osób zatrudnionych w biurach, pralni, kuchni i dalszych działach Domu Betel. Mieszka tu i pobiera naukę również 101 studentów, przechodzących pięciomiesięczne przeszkolenie dla misjonarzy w uczelni zwanej Szkołą Galaad, a ponadto 50 słuchaczy dwutygodniowego kursu Szkoły Służby Królestwa, przeznaczonej dla przedstawicieli zborów świadków Jehowy. Ileż szczęścia zaznali ci ludzie, obecni w liczbie ponad tysiąca na programie inauguracyjnym!
Wspomniane trzy jadalnie są połączone ze sobą systemem telewizji wewnętrznej, wobec czego wszyscy mogli nie tylko usłyszeć, ale także zobaczyć program. Przedpołudnie jeszcze wypełnione było regularną pracą, natomiast o godzinie 12.15 podano rodzinie specjalny posiłek. Później, gdy już każdy odpoczywał na swoim miejscu, prezes Towarzystwa Strażnica H. Knorr otworzył ogromnie interesujący dwugodzinny program. Uwagę zebranych przykuł stopniowy rozwój stojących do dyspozycji urządzeń do drukowania i rozprzestrzeniania Słowa Bożego. Stało się również rzeczą jasną, że na wzroście tym spoczywa błogosławieństwo Jehowy!
SKROMNE POCZĄTKI
Natan H. Knorr podał zwięzły opis początków współczesnej społeczności świadków Jehowy w Allegheny, w stanie Pensylwania, przy czym wywody swoje unaocznił za pomocą starych fotografii. Przedstawił zdjęcia Domu Biblijnego, gmachu wzniesionego przez Towarzystwo Strażnica w roku 1889, gdzie przez dwadzieścia lat mieścił się główny ośrodek jego działalności. Pokazał również egzemplarz pierwszego numeru czasopisma Strażnica z lipca 1879 roku; pełny jego tytuł brzmiał wówczas Zion’s Watch Tower and Herald of Christ’s Presence (po polsku: Strażnica Syjońska i zwiastun obecności Chrystusa). W tamtym dawnym okresie prawie wszystkie prace drukarskie wykonywały na zamówienie Towarzystwa obce firmy wydawnicze.
Następnie poproszono Freda W. Franza, wiceprezesa Towarzystwa Strażnica, aby opowiedział, jak wyglądały początki pracy Towarzystwa w Brooklynie po pierwszej wojnie światowej. Mówca zaznaczył, że w roku 1920, kiedy sam przybył do Domu Betel, Towarzystwo akurat rozpoczynało drukowanie czasopism na własnej prasie rotacyjnej. Kilka szczegółów przedstawił osobiście Lloyd Burtch, który obsługiwał tę prasę. Całej przestrzeni dostępnej dla operacji drukarskich było wtenczas 280 metrów kwadratowych w budynku położonym o kilka ulic dalej niż obecna drukarnia Towarzystwa.
Teraz N. H. Knorr opowiedział, jak to we wrześniu 1923 roku, kiedy przybył do Domu Betel, skromne urządzenia drukarni Towarzystwa przeniesiono jeszcze kilka przecznic dalej na Concord Street pod numer 18. Wkrótce jednak i te większe pomieszczenia okazały się za ciasne, w związku z czym opracowano plan wzniesienia pierwszego z obecnych budynków drukarni Towarzystwa. Budowę tego siedmiopiętrowego budynku ukończono w roku 1927. Mieści się w nim 6500 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej.
DALSZY ROZROST
Z kolei wystąpił Grant Suiter, sekretarz-skarbnik Towarzystwa Strażnica, który przedstawił dalsze dzieje rozrostu dzieła. Rzecz charakterystyczna, że ani on, ani pozostali mówcy nie przypisali tego zadziwiającego rozwoju mądrości albo pomysłowości jednego człowieka lub grupy ludzi. Oddali raczej chwałę Jehowie i Jego siłom anielskim, zaznaczając, że ich pomocy należy zawdzięczać możliwość rozbudowy urządzeń do drukowania i rozpowszechniania Biblii oraz literatury biblijnej.
G. Suiter złożył krótkie i zwięzłe sprawozdanie o kolejności nabywania, a następnie użytkowania poszczególnych nieruchomości. W roku 1937 dobudowano do drukarni z roku 1927 niewielki trzypiętrowy budynek; był to jednak, jak wyjaśnił, dopiero początek. W roku 1949 dobudowano do istniejącego zakładu obszerny, ośmiopiętrowy blok, wypełniający cały prostokąt ulic miejskich. Niemniej zwiększony popyt na literaturę biblijną wytworzył konieczność założenia dalszych, jeszcze większych urządzeń drukarskich. W roku 1956 ukończono budowę dwunastopiętrowego budynku, obejmującego 17 800 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej, a w październiku 1958 roku dokupiono ośmiopiętrowy budynek po drugiej stronie ulicy, użytkowany obecnie prawie wyłącznie jako skład papieru. Przy tym Max Larson, kierujący całą drukarnią, przedstawił kilka ciekawych przeżyć z okresu wojny, związanych z problemem zdobywania papieru. Utrzymywanie ciągłości produkcji wielkiego zakładu jest nie lada zadaniem.
Zapewne potrafisz sobie wyobrazić, czytelniku, że niemały problem stanowi także nakarmienie trzy razy dziennie całego sztabu pracowników oraz studentów, ogółem ponad 1000 osób. Poproszono teraz nadzorcę Domu Betel, którym jest George Couch, aby coś o tym opowiedział, według jego relacji Rodzina Betel spożywa za jednym posiedzeniem całego wołu, trzy wieprze lub 165 kurczaków, w zależności od tego jakie mięso się podaje; ponadto zużywa się tygodniowo 12 000 jaj, 3800 litrów mleka i 180 kilogramów masła! Żywności tej dostarczają pobliskie gospodarstwa Towarzystwa, obejmujące obecnie obszar 850 hektarów.
RODZINA ODDANA BOGU
Wszyscy mieszkańcy Domu Betel, jak również pracownicy zatrudnieni na gospodarstwach rolnych, to ordynowani kaznodzieje świadków Jehowy. Podobnie jak ponad milion ich współgłosicieli na całym świecie są oni głęboko zainteresowani tym, aby drukowano i zgodnie z proroctwem Jezusa Chrystusa rozpowszechniano „po całej zamieszkanej ziemi” dobrą nowinę o Królestwie. (Mat. 24:3, 14, NW) Z tego też powodu ochotnie zgłosili się do służby w roli członków Rodziny Betel i uważają sobie za przywilej każde zadanie, które się przyczynia do rozszerzenia dzieła kaznodziejskiego. Nikt z nich nie pracuje dla zysku materialnego, lecz otrzymują wyżywienie i dach nad głową, a na dodatek niewielkie kieszonkowe po 14 dolarów miesięcznie na pokrycie potrzeb osobistych. Słowa doceniania codziennej radości, jaką przeżywa Rodzina Betel, pięknie wyraził Karl Adams, który powiedział to, co czuli wszyscy obecni.
Punktem kulminacyjnym programu inauguracji było przedstawienie fotografii Rodziny Betel z roku 1926; trzydzieści jeden spośród widocznych na tym zdjęciu osób pracuje w Domu Betel do dnia dzisiejszego. Prawdą jest, że wygląd zewnętrzny znacznie się zmienił, lecz ich głębokie pragnienie uczestniczenia w drukowaniu i rozpowszechnianiu Słowa Bożego pozostają tak samo silne jak wówczas, chociaż przybyło im po czterdzieści dwa lata służby.
Zarówno dla tamtych starszych, jak i dla młodszych członków Rodziny, wielkim pokrzepieniem stały się przedstawione podczas programu inauguracyjnego dowody na to, że proroctwo Jezusa faktycznie znajduje się teraz w stadium spełnienia. Tak, dobra nowina o Królestwie, zawarta w Słowie Bożym, jest rzeczywiście drukowana i ogłaszana na taką skalę, jak przepowiedział Jezus na obecne czasy — „po całej zamieszkanej ziemi”!
Z kolei wszyscy obecni skwapliwie skorzystali z zaproszenia, żeby przejść do nowego budynku drukarni, aby osobiście obejrzeć rozbudowane urządzenia służące rozprzestrzenianiu poselstwa Królestw po całym świecie.
[Ilustracja na stronie 11]
Zakłady wydawnicze Towarzystwa Strażnica w Brooklinie; nowo wybudowany gmach z frontu po lewej stronie.