Bogactwo serdecznej życzliwości Jehowy

PROROK Jeremiasz tak zwrócił się w modlitwie do wszechwładnego Pana, Jehowy: „Ty, co okazujesz łaskawość [serdeczną życzliwość, NW] dla tysięcy” (Jer. 32:17, 18). Jakże trafnie pasują te słowa do dzisiejszego ludu Jehowy. W minionym roku tę serdeczną życzliwość szczodrze odczuło 2 223 538 Świadków Jehowy pełniących służbę w 216 krajach i odrębnych terytoriach. Duch Jego umożliwił im wydanie ogromnego świadectwa.

Tabela zamieszczona na następnych stronach zawiera podsumowanie pracy wykonanej w różnych częściach ziemi. Gorliwi ci Świadkowie byli bardzo zajęci, przeznaczyli bowiem 321 424 305 godzin na ogłaszanie dobrej nowiny o Królestwie Bożym i prowadzenie 1 282 246 studiów biblijnych w domach zainteresowanych nimi osób. Chociaż liczba wręczonych ludziom czasopism nieco zmalała, rozpowszechnili 24 972 749 Biblii i książek wyjaśniających Pismo Święte — o 917 700 więcej niż w poprzednim roku.

Przez cały rok służby 1977 w sposób nader godny pochwały popierano pełnoczasową służbę „pionierską”, zwłaszcza pomocniczą. Jak wykazuje tabela, kraje mające wielu pionierów cieszyły się wspaniałym przyrostem. To samo dotyczy zborów, w których panował prawdziwie pionierski duch. Żywimy nadzieję, że coraz więcej zborów będzie popierać pracę pionierską.

W miarę tego, jak się zbliżamy do końca, nastają coraz twardsze warunki (2 Tym. 3:1). Ponadto w wielu krajach ludzi opanowuje zatwardziałość. Sytuacja przypomina czasy Jeremiasza, kiedy Jehowa powiedział o mieszkańcach Judy: „Uczynili bowiem kark swój twardym, nie chcą słuchać moich słów”. Jeżeli twój zbór musi pracować wśród ludzi ‛twardego karku’, nie trać otuchy! Zamiast zwalniać tempo w działalności Królestwa, postąp tak, jak nawoływał Jeremiasz: „Śpiewajcie Jahwe, wysławiajcie Jahwe!” (Jer. 19:15; 20:13). Tak, wytężajmy siły jako współpracownicy Boga, dopóki jeszcze gromadzi swe pozostałe „owce”. — 1 Kor. 3:9; Jer. 23:3.

Wierni pasterze, starsi usługujący pod kierownictwem Jezusa Chrystusa, w dalszym ciągu ‛naprawdę pasą trzodę’, o czym świadczy ogólnie wysoka frekwencja na zebraniach w 41 635 zborach Świadków Jehowy, jakie działają na całej ziemi (Jer. 23:4, NW). Największą liczbę obecnych osiągnięto w niedzielę, 3 kwietnia 1977 roku, gdy 5 107 518 osób zeszło się dla obchodzenia Pamiątki śmierci Jezusa. „Owce” są nadal zgromadzane i cieszymy się, że w ciągu roku 1977 ochrzczono 124 459 nowych Świadków. Czy wyzyskujesz każdą sposobność, by się gorliwie udzielać w tym wielkim dziele zgromadzania?

ZACHĘCAJĄCE DONIESIENIA

Chociaż w 46 krajach obowiązuje dziś zakaz lub inne ograniczenia, Świadkowie Jehowy tym się nie zniechęcają. Taktownie nadal dają świadectwo i to ze wspaniałymi wynikami, jak wskazuje sprawozdanie z „INNYCH KRAJÓW” na stronie 19. Z wiadomości, które od czasu do czasu stamtąd się przedostają, wynika, że wróg ‛nie zdołał ich zwyciężyć’. Na przykład siedemnastoletnia siostra z pewnego azjatyckiego państwa, które misjonarze musieli opuścić ponad dwa lata temu, pisze przy użyciu przenośni, co następuje:

„Duchowo czujemy się zupełnie dobrze (Ps. 44:9). Mam piękne osiągnięcia w rybołówstwie, zwłaszcza nieoficjalnym. Ostatnio złowiłam trzy duże ryby, a także wiele mniejszych. Bardzo lubimy teksty z Psalmu 27:1, 13, 14 i Księgi Izajasza 51:12-14. Otrzymaliśmy wysłaną przez was żywność i przyrządziliśmy ją po swojemu, żeby wszyscy dobrze ją strawili”.

Z jednego kraju afrykańskiego, gdzie Świadkowie mogą się spotykać tylko w małych grupkach złożonych z dwóch lub trzech rodzin i gdzie setki osób jest lub było do niedawna w więzieniach, przedostała się wiadomość o tym, że na Pamiątce było obecnych 8500 osób, czyli dwa i pół raza więcej niż wynosi liczba głosicieli Królestwa. Pewien młody Świadek oczekujący na chrzest prowadzi studia biblijne ogółem z 60 ludźmi.

Z pewnego kraju w Ameryce, w którym wprowadzono ograniczenia, pochodzą te oto interesujące doświadczenia:

„Odkąd wydawnictwa Towarzystwa Strażnica są zakazane, niektórzy w dziele głoszenia posługują się innymi tłumaczeniami Pisma Świętego. Przy jednych drzwiach Świadek Jehowy zaczął odczytywać teksty z katolickiego przekładu Biblii, napisanego starym językiem hiszpańskim. Wysłuchawszy kilku wersetów, właścicielka mieszkania wtrąciła, że trudno to zrozumieć i jeśli chwilę poczeka, przyniesie mu Biblię o wiele łatwiejszą do czytania. Ku wielkiemu zdziwieniu brata powróciła z zakazanym Pismem Świętym w Przekładzie Nowego Świata”.

„W pewnym miejscu władze urządziły obławę w domu składającym się z trzech mieszkań. Przeszukano pierwsze i ostatnie, a pominięto środkowe. Tam właśnie nasi bracia byli zebrani na studium!”

Są również w Europie kraje, gdzie mimo coraz częstszych zapewnień o wolności wyznania władze nadal gnębią Świadków Jehowy. Z jednego takiego kraju dochodzą słuchy, że bracia muszą się meldować na policji raz lub nawet kilka razy dziennie. Z innego miejsca nadeszła wiadomość, iż w celu stłumienia działalności głoszenia władze przedsięwzięły zupełnie drastyczne kroki. Kiedy usiłowano zabić brata przez najechanie samochodem na ulicy, uratował go zwinny odskok, którego się nauczył będąc dawniej woltyżerem cyrkowym.

Następujące ciekawe doniesienie pochodzi jeszcze z innego kraju europejskiego:

„Na niektórych obszarach, gdzie nie ma Świadków, aniołowie zdają się znajdować inne środki przyspieszenia dzieła zgromadzania. Pewna siostra z zagranicy uznała za potrzebne, by odwiedzić krewnych w celu podzielenia się z nimi ‛dobrą nowiną’, chociaż wymagało to pokonania odległości kilku tysięcy kilometrów. Jedna z jej szwagierek okazała duże zainteresowanie i w ciągu trzech dni przestudiowały książkę Prawda. Potem zdana już na własne siły, szwagierka znalazła inną kobietę spragnioną Słowa Bożego. Po dwukrotnym przestudiowaniu wymienionej książki osoba ta również przyjęła prawdę. Najbliższy Świadek mieszkał 1600 kilometrów stamtąd, ale podjął się dokonania kilku odwiedzin ponownych i następnego lata obie niewiasty zostały ochrzczone. Rok później było tam już pięcioro ochrzczonych. Każdego roku poznawało prawdę kilku dalszych ludzi. Po sześciu latach siostra, która pierwsza odwiedziła te tereny, napisała do szwagierki, pytając ostrożnie: ‛Ile masz drzewek w ogródku?’ Nadesłana odpowiedź brzmiała: ‛Mam w ogrodzie 38 drzew; 28 jest pobielonych, a 10 czeka na to w przyszłym roku’. Ileż radości przyniósł ten list!”

Lud Jehowy odczuwa rzeczywiście ogromną radość, widząc, jak prawda zwycięża. Ale czas „wielkiego ucisku” gwałtownie się przybliża. Sofoniasz, który prorokował krótko przed Jeremiaszem, ostrzegał: „Bliski jest wielki dzień Jahwe, bliski jest i nadciąga wielkimi krokami” (1:14, Poz). Tymczasem muszą być zgromadzone ostatnie „owce”. Czy weźmiesz pełny udział w tej pracy? Wrogowie mogą wszcząć przeciw nam jeszcze bardziej złośliwą walkę. My jednak nadal będziemy czerpać otuchę z cennej obietnicy danej klasie Jeremiasza: „Nie zdołają cię zwyciężyć, gdyż Ja [Jehowa] jestem z tobą (...) by cię ochraniać”. — Jer. 1:19.

[Tabela na stronach 14-19]

SPRAWOZDANIE ROCZNE Z OGÓLNOŚWIATOWEJ DZIAŁALNOŚCI ŚWIADKÓW JEHOWY

[Patrz publikacja]