Strzeżmy się zarozumiałości!

KTÓŻ chciałby popełniać błędy? Wprawiają w zakłopotanie, nieraz drogo nas kosztują i jakże często przysparzają zmartwień! Czyż nie wolelibyśmy uniknąć takich przykrych pomyłek? W takim razie musimy się strzec pewnej wady, która łatwo do nich prowadzi. Wystrzegajmy się zarozumiałości!

Co to jest zarozumiałość? Jest to „bezpodstawne sięganie po szczególne uprawnienia, przywileje lub względy”, „przekraczanie stosownych granic”; „zbytnie poleganie na własnych siłach lub na swoim szczęściu”. I rzeczywiście człowiek zarozumiały kieruje się własnymi wyobrażeniami, odrzuca rady i nie słucha upomnień.

A kto jest zarozumiały? Czy tylko ludzie całkiem źli? Kto musi się wystrzegać takiego wygórowanego mniemania o sobie?

ZAROZUMIALI PRZEŚLADOWCY

Do ludzi zarozumiałych trzeba przede wszystkim zaliczyć prześladowców ludu Bożego. Upierają się przy tym, że ich trzeba słuchać więcej niż Jehowy. Czy można sobie wyobrazić większe zuchwalstwo?

Takiej zarozumiałości dopuściło się starożytne mocarstwo babilońskie. Dlatego Bóg zapowiedział przez swych proroków jego zagładę: „Sprawię też, że bezspornie ustanie pycha zarozumialców, i upokorzę wyniosłość tyranów”. Oświadczył również: „‛Oto jestem przeciw tobie, o Zuchwalstwo’ — brzmi wypowiedź Wszechwładnego Pana, Jehowy Zastępów — ‛bo nieodwołalnie nadejdzie twój dzień, czas, w którym zwrócę na ciebie uwagę’” (Izaj. 13:11; Jer. 50:31).a

Wielu podobnych zarozumialców prześladuje Świadków Jehowy w naszych czasach. Ale ci butni prześladowcy nie mają powodzenia. Gdzie są tacy zuchwali gnębiciele, jak Adolf Hitler albo Duplessis, osławiony były premier prowincji Quebeck w Kanadzie?

OSTRZEGAWCZE PRZYKŁADY Z PRZESZŁOŚCI

W sidła zarozumialstwa wpadali jednak nie tylko prześladowcy ludu Bożego. Jakże wyraźnie widać to na przykładzie Saula, pierwszego człowieczego króla panującego nad 12 szczepami starożytnego Izraela! Na początku, gdy go obrano, był człowiekiem skromnym. W gruncie rzeczy nawet ukrył się, gdy miał być przedstawiony Izraelitom jako władca (1 Sam. 10:17-24). Z biegiem czasu jednak to wielkie wyróżnienie sprawiło, że nabrał zbyt wygórowanego mniemania o sobie. Z jakim skutkiem? Pod wpływem zarozumiałości dopuszczał się coraz to nowych przewinień.

Pierwsze takie zdarzenie miało miejsce w czasie wojny z Filistynami. Prorok Samuel umówił się z Saulem, że się spotkają, aby złożyć ofiarę Jehowie. Kiedy jednak sytuacja zaczęła się komplikować, a Samuel się nie zjawiał, Saul zarozumiale sam przystąpił do złożenia ofiary. I co z tego wynikło? Powiedziano mu, że ten zuchwały postępek będzie go kosztował utratę tronu królewskiego! (1 Sam. 13:5-14).

Jakiś czas później Jehowa nakazał Saulowi pomścić zdradziecki atak, jaki w trakcie wędrówki Izraelitów przez pustynię przypuścili na nich Amalekici. Saul miał ich doszczętnie wytępić. Tymczasem powodowany chciwością zachował przy życiu najlepsze sztuki bydła i owiec, a potem twierdził, jakoby zatrzymał to dla celów ofiarnych. Pozostawił też przy życiu króla amalekickiego Agaga. W związku z tym zarozumiałym działaniem Samuel zapowiedział mu: „Ponieważ [zuchwale] odrzuciłeś słowo Jehowy, to On odrzuca ciebie, abyś nie był królem” (1 Sam. 15:1-23). Jakże drogo przyszło mu zapłacić za zarozumiałość!

Innym ostrzegawczym przykładem jest ambitny król Uzjasz, zwany też Azariaszem. Usiłował on ofiarować kadzidło w świątyni Jehowy, choć nie był do tego uprawniony. Jakie były następstwa? Za ten zuchwały czyn został dotknięty trądem! „Jehowa poraził króla i pozostał już trędowaty aż do dnia swojej śmierci” (2 Król. 15:5; 2 Kron. 26:16-23). Jakże dobitna przestroga przed popadnięciem w zarozumiałość!

ZWAŻAJMY NA NAPOMNIENIA Z PISMA ŚWIĘTEGO

W przeszłości prześladowcy ludu Jehowy, a nawet niektórzy ludzie oddani Bogu wpadali w sidło zarozumialstwa. A jak się przedstawia sprawa z nami? Ciągle istnieje takie niebezpieczeństwo. Wskutek odziedziczonych grzesznych skłonności, pokus ze strony niegodziwego systemu rzeczy oraz „zamysłów” Szatana Diabła wszyscy musimy unikać zarozumiałego działania (2 Kor. 2:11; Ps. 51:7, Nowy Przekład; 1 Jana 2:15-17).

Jehowa Bóg życzliwie ostrzega nas w swoim Słowie przed tą przywarą. Czytamy na przykład: „Przyszła zarozumiałość? Przyjdzie i ujma; mądrość zaś jest u skromnych” (Prz. 11:2). Król Dawid zdawał sobie sprawę, jak niedobra jest zarozumiałość, i dlatego mądrze prosił w modlitwie: „Od pychy broń swojego sługę. Niech nie panuje nade mną. Wtedy będę (...) wolny od wielkiego występku” (Ps. 19:14, BT).

PYCHA PODSYCA ZAROZUMIAŁOŚĆ

Chcąc jednak unikać zarozumiałości, musimy wystrzegać się pychy. Przypomnijmy sobie Saula: Na początku, gdy został wybrany na króla, był skromny. Ale nie został takim do końca. Wprawdzie przy różnych okazjach działał zarozumiale, jednakże przynajmniej w jednym wypadku popchnęła go do tego pycha.

Pewnego razu usłyszał, jak kobiety izraelskie śpiewały: „Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy”. Do tego stopnia zraniło to jego ambicję, że zaczął podejrzewać Dawida i stał się zazdrosny. W końcu zaczął go ścigać, aby go zgładzić. Owładnięty wściekłością i pychą posunął się nawet do wymordowania 85 kapłanów, jak również mężczyzn, kobiet i dzieci w miasteczku Nob — tylko dlatego, że jeden jego mieszkaniec wyświadczył przysługę Dawidowi (1 Sam. 18:6-9; 21:2-11, BT; 22:16-19).

Butne i zarozumiałe postępowanie Saula doprowadziło go w końcu do popełnienia samobójstwa (1 Sam. 31:4). Jakże tragiczny los spotkał tego niegdyś skromnego człowieka!

Unikajmy zarozumialstwa, w jakie popadli Saul i Uzjasz. Kierujmy się radami zawartymi w Biblii i bierzmy sobie do serca ostrzegawcze przykłady opisane w Słowie Bożym (Rzym. 15:4). Prócz tego wszystkiego okażmy się mądrzy i pielęgnujmy skromność — zaletę, o której będzie mowa w następnych artykułach. Ta zbożna cecha pomoże nam uniknąć grzesznej, pyszałkowatej zarozumiałości.

[Przypis]