Paście stado Boże i wspierajcie słabych
1 Apostoł Paweł napisał do Tymoteusza: „Uważaj na siebie i na naukę, trwaj w nich! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy cię słuchają” (1 Tym. 4:16). Słowa te dotyczą każdego z nas. Wolą Jehowy jest, żeby wszyscy otrzymali sposobność usłyszenia dobrej nowiny o możliwości ocalenia. Nagły koniec obecnego systemu rzeczy jest coraz bliższy, a w związku z tym coraz krótszy jest czas, w którym można jeszcze zanosić ludziom dobrą nowinę. Dla każdego, kto naprawdę miłuje Boga i swoich bliźnich, dzieło to jest obecnie centralnym punktem ich zainteresowań. Powinniśmy wzbudzać w sobie szczerą miłość do naszych bliźnich, pamiętając o tym, jak wiele zależy od naszej pracy. Pamiętajmy: wytrwałym głoszeniem przyczyniamy się do uratowania ludzi, którym grozi niechybna śmierć w nadchodzącej zagładzie obecnego systemu. Czy pozwolimy im zginąć? — Prz. 24:11.
PRACA OD DRZWI DO DRZWI
2 W miesiącach zimowych skupimy uwagę na terenach bliskich. Są na nich jeszcze „owce Jehowy”, dlatego dołóżmy starań, żeby je odnaleźć. Nie pozwólmy, żeby obojętność większości ludzi wątliła nasze serca. Dwie siostry w pracy od domu do domu spotkały młodego człowieka, który powiedział: „Jestem zaskoczony waszym przyjściem, bo właśnie wczoraj bardzo chciałem, żeby mnie odwiedzili świadkowie Jehowy”. W innym miejscu brat napotkał niewiastę, z którą już kiedyś prowadzono studium biblijne, ale która po przeprowadzeniu się straciła kontakt z braćmi. Była bardzo wzruszona przyjściem braci i powiedziała, że miała już zaniechać szukania łączności, ale podtrzymały ją na duchu słowa z Mateusza 7:7. Niebawem zaczęła uczęszczać na wszystkie zebrania. Wydaje już świadectwo swoim krewnym i znajomym.
PRACA PASTERSKA W ZBORZE
3 W każdym zborze, a więc i waszym, są głosiciele słabsi i nieregularni. Co czynicie, żeby im pomóc? Organizacja Boża stale zwraca nam uwagę na potrzebę służenia Bogu z właściwych pobudek. Czy staracie się pomóc tym braciom w rozwijaniu właściwych pobudek? A jak się wywiązujecie z obowiązku troszczenia się o tych, którzy dopiero niedawno oddali się na spełnianie woli Jehowy? Czy udzielacie im stałej pomocy w służbie? Czy w dalszym ciągu szkolicie ich, pomagając im wzrastać do dojrzałości? Do udzielania pomocy nowym braciom i siostrom powinni się poczuwać nadzorcy oraz głosiciele, którzy wychowywali te osoby w prawdzie. Nowi i słabi rzadko sami proszą o pomoc, dlatego trzeba się zatroszczyć o umożliwienie im wzięcia udziału w służbie, a gdzie to jest możliwe, już na zebraniu służby przy ogłaszaniu zbiórki zachęcić głosicieli dojrzałych do umówienia się z nowymi lub niesamodzielnymi.
UDZIAŁ W SZKOLE
4 A jak przebiega w waszym ośrodku służby Teokratyczna Szkoła Służby Kaznodziejskiej? Czy odbywa się regularnie? Czy wszyscy z radością przyjmują zadawane przemówienia ćwiczebne? Czy nadzorca szkoły udziela porad po każdym przemówieniu ćwiczebnym? W różnych zborach szczególnie ten ostatni punkt pozostawia wiele do życzenia. Albo wcale nie udziela się porad, albo są one ogólnikowe i niekonkretne. Jak powinno wyglądać udzielanie porad? Brat prowadzący powinien się opierać na Poradniku, począwszy od lekcji 20. Może przy tym korzystać z otwartego podręcznika. W razie potrzeby może nawet odczytać z Poradnika wybrane zdania. Zwraca uwagę nie tylko na układ przemówienia i czas jego trwania, ale też na zalety praktyczne. Udzielanie porad nie powinno przekraczać przewidzianych na to dwóch minut. Również podczas powtórki ustnej można nauczać. Niektóre pytania można podzielić, można też naprowadzić na odpowiedzi. W czasie odszukiwania zasad biblijnych zawartych w wersetach poproś wszystkich o otworzenie Biblii i śledzenie odczytywanych wersetów. Zachęć do wypowiadania się.
5 Udział w ogłaszaniu panującego już Królestwa jest dzisiaj najwspanialszym przywilejem, jakiego może dostąpić człowiek. Pilne zajmowanie się tym dziełem stanowi dla nas już teraz rzeczywistą ochronę. Współpracujmy więc z Bogiem, pasąc stado Boże i wspierając słabych.
[Napis na stronie 12]
CZY MÓGŁBYŚ SPĘDZAĆ WIĘCEJ CZASU W SŁUŻBIE POLOWEJ?