Bądźmy niestrudzeni
1 Paweł pisał do zboru w Kolosach: „Usłyszeliśmy o waszej wierze w Chrystusie Jezusie i o waszej miłości, jaką żywicie dla wszystkich świętych” (Kol. 1:4). Takie właśnie skutki wywołała w sercach członków zboru w Kolosach przedstawiona im prawda „dobrej nowiny”. Serca ich przypominały ‛ziemię żyzną’. A jak się przedstawia sprawa z naszymi sercami? Czy pierwsze miejsce zajmuje w nich
OGŁASZANIE KRÓLESTWA I CZYNIENIE UCZNIÓW?
2 Wielką pomocą w wywiązaniu się z tej odpowiedzialności są zbiórki urządzane w zborze przez grono starszych. Czy nie byłoby to jednak oznaką braku doceniania dla tego postanowienia zborowego, gdybyśmy unikali przychodzenia na zbiórki, umawiając się z kimś indywidualnie? Bywa też i tak, że bracia nie zachęcają głosicieli w podeszłym wieku do udziału w pracy od drzwi do drzwi, a jedynie do chodzenia na odwiedziny. Ich zdaniem głosiciele w podeszłym wieku tylko utrudniają rozmowę i poruszają nieodpowiednie tematy. Rzekomo nie potrafią się nauczyć kazania i brak im właściwego podejścia. Zdarza się i tak, że głosiciele samodzielni nie przychodzą na zbiórki, żeby nie przydzielono im do pracy głosiciela w podeszłym wieku lub niesamodzielnego. Tacy umawiają się poza zbiórkami z innymi, też samodzielnymi. Na zbiórki przychodzi wtedy większość niesamodzielnych i młodzieży i brat prowadzący zbiórkę nie wie, jak ich podzielić.
WIĘCEJ MIŁOŚCI
3 Co czynią starsi, żeby pomóc głosicielom w podeszłym wieku? Czy próbowaliście zachęcić ich do nauczenia się kazania uproszczonego? Czy rozmawialiście z nimi o potrzebie trzymania się tematu i nieporuszania wielu spraw na raz? Towarzystwo nigdy nie radziło powstrzymywać od służby polowej głosicieli w podeszłym wieku. Nie byłby to pogląd biblijny (Dzieje 2:17b). Czyż nie jest budujące dla nas obserwowanie ich wiary i doceniania? Często głosiciele w podeszłym wieku mają większe docenianie spraw duchowych niż wielu młodszych. Umiejętność wczuwania się w położenie drugich oraz miłość pomoże nam znajdować radość w pomaganiu osobom starszym i zabieraniu ich do służby polowej. Podobnie przedstawia się sprawa z głosicielami niesamodzielnymi. Zbiórki do pracy polowej zaliczają się do zebrań i Jehowa Bóg błogosławi temu urządzeniu. Jeśli zamierzamy wyruszyć do służby polowej, w zborze w dni, w które urządza się zbiórki, pamiętajmy o tym, że przez przyjście na zbiórkę możemy dać wyraz naszej miłości do braci.
4 Nieraz się zdarza, że do rodziny, z którą prowadzimy studium biblijne przychodzi krewny z zamiarem przerwania tego studium. Co wtedy zrobić? Siostra, która się znalazła w takiej sytuacji, stanowczym tonem zwróciła uwagę przybyszowi, że nie powinien używać wulgarnych słów. Otworzyło to drogę do wydania świadectwa. Człowiek ten przyjął książkę Prawda. Po pewnym czasie przyszedł od niego list, w którym pisał: „Nie będzie już komunii naszego synka, bo otworzyły nam się oczy na te sprawy i nie widzę już potrzeby, żeby to robić. Inaczej zapatrujemy się teraz na religię i w ogóle na życie. Postanowiłem stać się prawdziwym chrześcijaninem. Myślę, że już niedługo zaproszę was na wesele, bo dotychczas, jak wiecie, nie mamy ślubu. Chcemy teraz uregulować wszystkie swoje sprawy. Bardzo was prosimy, żebyście nas odwiedzili.” Na zakończenie prosił o przywiezienie 10 egzemplarzy Biblii.
5 Nadal więc bądźmy niestrudzeni w wywiązywaniu się z zadań, które nam zlecił nasz Ojciec niebiański. Zachęcajmy ludzi do nabywania Biblii, żeby mogli się zapoznać z zamierzeniem Bożym. Będzie to nasz wkład w ogólnoświatową grudniową kampanię rozpowszechniania Biblii. Wszystko, czego się podejmujemy, czyńmy z radością i z całej duszy, pamiętając, dla kogo się trudzimy.
[Napis na stronie 12]
CZY W GRUDNIU NIE MÓGŁBYŚ BYĆ PIONIEREM OKRESOWYM?