Wasze zebrania służby
DRUGIE ZEBRANIE
8 min. „Zachowujmy w pracy czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi” — przemówienie z wstępnej części artykułu do śródtytułu „Sprawa zasadnicza”.
30 min. UCZYMY SIĘ KAZAŃ: „Jeżeli Bóg troszczy się o nas, to dlaczego jest tyle cierpień?” Taki był tytuł kolejnych Wiadomości Królestwa nr 23, które w wielu krajach bracia rozpowszechniali w dniach od 5 do 14 listopada ubiegłego roku. Na bardzo aktualnej treści tego traktatu jest ściśle oparte poniższe proste kazanie, którym możemy zacząć posługiwać się zaraz po przyswojeniu sobie jego treści. Słowa wstępne na ogól dobrze jest dostosować do sytuacji (Zob. SK 8/74, s. 9, oraz 12/75, s. 7). Również samo kazanie możecie przedstawiać przy drzwiach w sposób elastyczny. Praktyczne, pomocne rady są zawarte w Poradniku na stronach 59-61 (ust. 4-12). Przytocz najważniejsze szczegóły w trakcie omawiania z obecnymi treści kazania. Takie omówienie powinno polegać na uwypukleniu głównych myśli oraz związku zachodzącego między przedstawianymi argumentami a cytowanymi wersetami biblijnymi. Zwróć też uwagę, że kazanie to jest jakby wprowadzeniem broszury „Czy istnieje Bóg, który troszczy się o nas?”
JEŻELI BÓG TROSZCZY SIĘ O NAS, TO DLACZEGO JEST TYLE CIERPIEŃ?
Niejeden człowiek zastanawia się, czy ludzie musieliby tyle cierpieć, gdyby Bóg naprawdę troszczył się o nas. Niektórym się zdaje, że klęski głodu, panoszenie się przestępczości i niesprawiedliwości oraz niedorzeczne, krwawe wojny usprawiedliwiają ich niewiarę w istnienie Boga. Komu wobec tego wyrazić uznanie na przykład za piękno ziemi, za żyzne pola, za zdolność do odczuwania i okazywania miłości, no i za samo życie?
Rozsądne wyjaśnienie tej pozornej sprzeczności można znaleźć tylko w Piśmie Świętym. Dowiadujemy się z niego, że ludzie odrzucili zamierzenie Boże i postanowili rządzić się sami (Kazn. 7:29, NP). Rezultaty są widoczne na całym świecie (Kazn. 8:9). Bóg dał ludziom tyle czasu na wypróbowanie ich licznych „wymysłów”, żeby związana z tym kwestia sporna mogła być rozstrzygnięta raz na zawsze.
A zatem sam człowiek ponosi winę za swoje cierpienia. Jednakże Bóg wkrótce usunie wszystkie przyczyny ludzkich cierpień i przywróci pokój i szczęście, którymi według Jego zamierzenia miała się cieszyć cała ludzkość (Dan. 2:44; 1 Kor. 15:25, 26).
Zamiast głodu będzie obfitość!
Zamiast przestępczości — bezpieczeństwo!
Zamiast przekupstwa — sprawiedliwość!
Zamiast wojen — pokój!
Chętnie byśmy państwa jeszcze odwiedzili, aby przedstawić dowody na to, że już wkrótce zapanuje nad naszą ziemią Królestwo Boże.
Po omówieniu kazania oraz sposobu wygłoszenia go niech je zademonstruje w całości sam prowadzący albo inny dobrze przygotowany głosiciel. (Byłoby bardzo dobrze, gdyby przed rozpoczęciem tego punktu wszyscy mieli przed sobą treść kazania. Dla tych, którzy nie mają „Naszej Służby Królestwa”, mógłby je ktoś odpisać.)
17 min. „Budowanie wiary z pomocą Strażnicy” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
5 min. Uwagi końcowe.
TRZECIE ZEBRANIE
7 min. Słowa wstępne, tekst dzienny, komentarze.
25 min. „Zachowujmy w pracy czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi dalszej części artykułu do śródtytułu „Liczenie się z sumieniem drugich”.
10 min. Odczytanie i omówienie Listu od braci.
18 min. „Różne sposoby zakładania studiów biblijnych”. Przewodniczący wyjaśnia, że do zapoczątkowania studium można zmierzać w różny sposób. Można rozpocząć od pokazu, w którym przedstawcie, jak od przeczytania Apokalipsy 21:3, 4 można przejść do założenia studium (można się też posłużyć całym świadectwem biblijnym przedstawionym w NSK 8/76 na stronie 8). Potem głosiciel zwraca uwagę swego rozmówcy na książkę Prawda (par. 3 na str. 6) i odczytuje na głos 2 Tymoteusza 3:1-5. Następnie, tak jakby to czynił w potocznej rozmowie, zadaje pytanie „a” bez kierowania uwagi rozmówcy na dół strony. Po studium proponuje zainteresowanemu zapoznanie się z treścią Strażnicy. Przewodniczący zachęca obecnych, żeby się wypowiedzieli, jakie dobre strony zauważyli w takim sposobie podejścia.
W dalszej kolejności przewodniczący zachęca obecnych do aktywnego upatrywania sposobności do założenia studium, gdzie to jest możliwe, już na pierwszych odwiedzinach ponownych. W przeciwnym razie zapamiętaj sobie, na czym skończyłeś rozmowę i powróć do tego tematu na następnych odwiedzinach, zmierzając stopniowo do studium biblijnego. Wprawdzie zanim ci się uda założyć studium, może wypadnie zajść do tych ludzi szereg razy, mimo to jednak na każdych odwiedzinach miej na oku ten cel. Uwagi końcowowe.
CZWARTE ZEBRANIE
10 min. Słowa wstępne oraz odczytanie i omówienie „Skrzynki pytań”.
25 min. „Zachowujmy w pracy czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi trzeciej części artykułu do śródtytułu „Gdy się ma wątpliwości”.
12 min. „Nie szczędźmy sił do pracy w okresie Pamiątki” — przemówienie.
5 min. Omówienie tematu „Odwołanie od decyzji komitetu sądowniczego” z IX rozdziału ks. Organization, s. 29.
8 min. Uwagi końcowe.
PIĄTE ZEBRANIE W MARCU
(Przed 2 kwietnia)
Program tego zebrania ułoży grono starszych, kierując się potrzebami zboru. Między innymi można w nim ująć punkt „Podejmijcie szczególne starania, żeby pomóc wszystkim przyjść na obchód Pamiątki”. Może to być dyskusja z udziałem wszystkich obecnych, do której można też wpleść materiał z artykułu „Najważniejsza uroczystość” ze Strażnicy 3/XCVIII, s. 14. Omówionych tu wersetów można użyć podczas rozmowy z ludźmi, których chcemy zaprosić na uroczystość Pamiątki: Obchodzenie tej uroczystości nakazał sam Jezus Chrystus (Łuk. 22:19). Uznawanie, że Jezus jest ‛chlebem żywym’, jest konieczne dla dostąpienia życia (Jana 6:51). Jego ofiara stanowi podstawę zmazania grzechów i uzyskania dostępu do Boga. Jako Arcykapłan, Jezus może nam pomóc (Hebr. 4:15, 16). Można tu zademonstrować, jak głosiciel zaprasza kogoś do przyjścia na Pamiątkę.
Prowadzący stara się pogłębić docenianie braci dla tej uroczystości. Trzeba pojąć cel tej uroczystości i żywić dla niej należny szacunek. Trzeba też żyć w pokoju z braćmi (1 Kor. 11:17-20); trzeba sobie dobrze uświadomić, że emblematy przedstawiają krew i ciało Jezusa Chrystusa, które służy na ofiarę za nas. — 1 Kor. 11:27-29.
PIERWSZE ZEBRANIE W KWIETNIU
5 min. Słowa wstępne oraz omówienie tekstu dziennego.
18 min. „Wychowywanie przez studia biblijne” — omówienie za pomocą pytań i odpowiedzi.
10 min. Omówienie tematu „Wielka odpowiedzialność wszystkich starszych” z IX rozdziału książki Organization, s. 30, 31.
8 min. „Zachowujmy w pracy czyste sumienie przed Bogiem i ludźmi” — przemówienie na podstawie ostatniej części artykułu od śródtytułu „Gdy się ma wątpliwości”.
12 min. Powtórzenie kazania wstępnego z programu drugiego zebrania. Kto się nim już posługiwał w pracy, może opowiedzieć lub zademonstrować swoje spostrzeżenia z rozmów, które prowadził z ludźmi, i ewentualnie ich reakcję.
7 min. Omów wyniki pracy z ubiegłego miesiąca oraz przedstaw plan pracy na miesiąc bieżący.