‛Powinniśmy być nauczycielami’
1 Wszyscy oddani słudzy Jehowy są w posiadaniu drogocennego skarbu — prawdy o dobrej nowinie o Królestwie. Ludzie bardzo jej potrzebują. Uświadomienie sobie tego powinno budzić w nas pragnienie stania się nauczycielami Słowa Bożego. Czy zaliczasz się do nich? Czy zależy ci na poszerzaniu zakresu swego nauczania? Możesz to uczynić przez podjęcie pomocniczej lub stałej służby pionierskiej.
2 Nauczyciel Słowa Bożego ma wszelkie podstawy, by czuć się szczęśliwym. Chcąc jednak zostać takim nauczycielem, trzeba nad tym solidnie pracować. Jak wynika z Listu do Hebrajczyków 5:12 do 6:2, również w czasach apostolskich byli ludzie, którzy przyjęli dobrą nowinę i ze względu na czas powinni już być nauczycielami, to znaczy dojrzałymi chrześcijanami umiejącymi nauczać drugich, a jednak ciągle byli jeszcze ‛dziećmi’, których trzeba było od nowa uczyć podstawowych nauk biblijnych. Okazało się smutną prawdą, że w obliczu prześladowań tacy chrześcijanie byli bardziej zagrożeni upadkiem, gdyż nie będąc ugruntowani w wierze, łatwiej padali ofiarą zwątpienia. Na taki stan duchowy nie wolno nam patrzyć obojętnie ani u samych siebie, ani u drugich. A co powiedzieć o tobie, jeżeli jesteś nowy w prawdzie? Czy dokładasz starań, by zostać nauczycielem Słowa Bożego?
UMIEJĘTNOŚĆ NAUCZANIA PRZYNOSI BŁOGOSŁAWIEŃSTWO I ZADOWOLENIE
3 Każdy doświadczony głosiciel był kiedyś początkującym. Obecne opanowanie umiejętności nauczania zawdzięcza pomocy ducha Jehowy, regularnemu studiowaniu oraz pilnemu uczestnictwu w działalności zborowej, połączonemu z bezustanną pracą nad sobą. Jeżeli jesteś nowicjuszem, to poproś swego wychowawcę, żeby ci opowiedział, co sprawiło, że obecnie jest nauczycielem? Możesz też porozmawiać na ten temat z pionierem, współpracującym z waszym zborem. Wielu młodych braci w chwili podjęcia służby pionierskiej miało bardzo skromny zasób wiedzy i niewielkie doświadczenie. Dopiero z biegiem czasu stali się dojrzałymi, wypróbowanymi bojownikami. Towarzysząc im w służbie, możesz się wiele nauczyć.
4 Pewnemu pionierowi przekazano odwiedziny u młodej dziewczyny. Okazała ona duże zainteresowanie Biblią, a najbardziej ciekawiły ją różnice między wierzeniami katolików i Świadków Jehowy. Pod koniec rozmowy, po taktownym omówieniu tego tematu przez brata, oświadczyła, że nigdy nie odstąpi od kościoła, i żartobliwie nazwała go heretykiem i antychrystem. Brat wypożyczył jej Biblię Tysiąclecia. Następnym razem powiedziała na przywitanie, że jeszcze niczego nie uczyła się tak pilnie. Cała Biblia była pozakładana mnóstwem karteczek z notatkami. Pochwaliła się, że rzuciła palenie tytoniu, aby nie być niewolnicą nałogu. Brat zaproponował studium biblijne, na co się chętnie zgodziła. Gdy ojciec nie zgodził się na prowadzenie studium w domu, zaczęła przychodzić do braci i nadal robi postępy. Pionierzy mogą ci opowiedzieć wiele podobnych radosnych przeżyć, które dowodzą, jak bardzo ubogaca w sensie duchowym służenie w roli nauczyciela Słowa Bożego.
5 W tak znamiennym okresie dziejów, w jakim obecnie żyjemy, czas nabiera bezcennej wartości. Chcemy umożliwić poznanie prawdy jak największej liczbie szczerych ludzi. Choćby nasze starania spotkały się z niezrozumieniem, źródłem radości staje się świadomość, że ta praca cieszy się uznaniem Jehowy. Umacniajmy zainteresowanych na studiach biblijnych. Zapraszajmy ich na zebrania zborowe. Chętnie pomagajmy słabym i potrzebującym pomocy, by mogli zaznawać radości, jaką Jehowa darzy tych, którzy z serca spełniają Jego wolę.