Co myślisz o dzieciach?
1 „Błogosławieństwo”, „dar Boży”, „radość nie do opisania”, „rozkosz dla naszych serc” — czy takie wypowiedzi z ust rodziców nie cieszą nas wszystkich? Nasuwa się jednak pytanie: A co ty myślisz o dzieciach? Czy liczne i trudne obowiązki rodzicielskie sprawiają ci radość? Czy ciągle zapewniasz dzieci o swej miłości? Kiedy ostatnio poświęciłeś im więcej czasu i powiedziałeś, że je kochasz?
2 Z pewnością niełatwo być ojcem lub matką. Jest to odpowiedzialne zadanie, które wymaga ofiarności i może też przynosić rozczarowania. Niemniej jednak podejmowane starania najczęściej wydają pożądane owoce, które usuwają w cień wszystkie napotykane trudności. Takiego zdania jest wiele rodziców. A ty?
3 Oczywiście zdania bywają podzielone. Nie wszyscy rodzice podejmują się swej roli z radością. Dla niektórych rodziców dzieci to brak spokoju lub swobody, mogą bowiem krzyżować jakieś plany. Inni nie są uczuciowo przygotowani do pełnienia tej roli. Jeszcze innych nie stać na ponoszenie ofiar związanych z wychowywaniem dzieci. Można sobie wyobrazić, jak takie negatywne nastawienie rodziców odbija się na ich potomstwie. Nic dziwnego, że niektóre dzieci nastręczają trudności wychowawcze. Czują się niepotrzebne i nie kochane, więc na swój sposób dają się we znaki.
PLON WYWIĄZYWANIA SIĘ Z OBOWIĄZKÓW RODZICIELSKICH
4 A co powiedzieć o chrześcijańskich rodzicach, którzy kochają dzieci i troszczą się o nie? Czy można się od nich czegoś nauczyć? Czy to, co myślą o dzieciach, może nam pomóc w ocenie własnego nastawienia? Owszem, może. Dzięki odpowiedniemu odnoszeniu się do swego potomstwa uzyskuje się pożądane wyniki: kochające i posłuszne dzieci, wdzięczne za otrzymane wychowanie i opiekę, wyrastające na dojrzałych, oddanych Świadków Jehowy. One z kolei przekażą swoim dzieciom prawdę i dobre wychowanie odebrane w okresie młodości. Czy nie o to nam chodzi?
5 Co powiesz o swoich dzieciach? Czy są wrażliwe, posłuszne i traktują innych z szacunkiem? Stawianie takiego wymagania jest najzupełniej normalne. Dlaczego? Ponieważ sam Stwórca poddał je bezpośredniemu nadzorowi rodziców. W Efezjan 6:1, 2 czytamy: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom w jedności z Panem, bo to jest sprawiedliwe: ‛Czcij swego ojca i matkę; jest to pierwsze przykazanie z obietnicą’”. Te wersety Pisma Świętego zachęcają dzieci do posłuszeństwa wobec rodziców z uwagi na rolę, którą ojcu i matce wyznaczył Bóg.
6 Osiągnięcie pożądanych wyników wymaga wysiłku. Oto, co powiedziała pewna wdowa, matka pięciu chłopców: „Nie żałowałam czasu na ich wychowanie i teraz widzę wynikające stąd dobrodziejstwa — ich właściwe zachowanie i postawę. Nie są rozwydrzeni, lecz łagodni i mają szacunek dla innych”. Z kolei chłopcy mówią: „No tak, mamo, żyjesz dłużej niż my, więc na pewno wiesz, co robić”. Niejedna matka chciałaby usłyszeć takie słowa z ust dzieci.
7 Słowo Boże radzi: „Wychowuj chłopca według jego drogi; nawet gdy się zestarzeje, nie zboczy z niej” (Prz. 22:6). Warto pamiętać, że wychowywanie dzieci w karności i podług wytycznych Jehowy polega nie tylko na studiowaniu z nimi Biblii. Istotne jest stosowanie zasad biblijnych w życiu codziennym. Jako rozsądny ojciec (lub matka), powinieneś dawać dzieciom piękny przykład pracowitości. Jeżeli nie uczęszczasz regularnie na zebrania lub na zbiórki do służby polowej, to nie oczekuj tego od dzieci. A kiedy ostatnio wyruszyłeś z synem lub córką do służby polowej? Czy twoje dorastające dziecko jest głosicielem? Jeżeli nie, to dlaczego? Jehowa powiedział o swoich prawach: „Wpajaj je swemu synowi i rozmawiaj o nich, kiedy sobie będziesz siedział w domu i kiedy będziesz szedł drogą, i kładąc się, i wstawając” (Powt. Pr. 6:7).
8 Zdarza się, że serce młodych ludzi nie reaguje na prawdę Słowa Bożego. Niektóre dzieci odmawiają przyjęcia prawdy, wstępując w ślady Kaina, Ezawa i im podobnych. Często rodzice rzeczywiście czynią wszystko, co jest w ich mocy, żeby zaprawiać dzieci do kroczenia drogą sprawiedliwości, a mimo to dzieci buntowniczo nie chcą się stać posłusznymi. W Księdze Przysłów 17:21, 25 czytamy: „Kto zostaje ojcem głupiego dziecka — ma zmartwienie”. „Głupi syn jest udręką dla ojca i goryczą dla tej, która go zrodziła”. Rodzice powinni więc dokładać wszelkich starań, żeby zapewnić dzieciom odpowiedni start życiowy! Niech z myślą o tym stosują się do wyżej przytoczonej rady biblijnej dotyczącej wychowywania potomstwa. Dzięki temu wniosą istotny wkład w zespolenie całej rodziny.