Służba pionierska — zawód zapewniający przyszłość
1 Cofnijmy się myślą do jesieni roku 29 n.e. Jesteśmy w Nazarecie w Galilei. Ludzie akurat kończą pracę. Widzimy mężczyznę w wieku około 30 lat, z zawodu cieślę, który sprząta swój warsztat. Wygląda na to, że tym razem czyni to wyjątkowo starannie. Wkrótce będzie wiadomo, dlaczego. Zamierza porzucić to zajęcie. To Jezus z Nazaretu.
2 Nowym zajęciem, któremu Jezus chce się oddać bez reszty, a nie tylko ubocznie, jest głoszenie dobrej nowiny. Wkrótce zachęci innych do pójścia w jego ślady i skłoni ich do zmiany zawodu. Chętnych do podjęcia nowego zawodu nazwie ‛rybakami ludzi’ (Mat. 4:18-22).
ZAWÓD ZAPEWNIAJĄCY NAJWYŻSZE WYNAGRODZENIE
3 Z uwagi na szczególne zadania, wyznaczone mu przez Jehowę, Jezus nie tylko zrezygnował z ciesielstwa, lecz także opuścił na pewien czas zaszczytne stanowisko w niebie. Był jednak pewny, że gdy sumiennie wykona swą misję, otrzyma sowitą nagrodę (Hebr. 6:10). W pewnej przypowieści przyrównał tę nagrodę do skarbu, który miał dla niego tak wielkie znaczenie, że dla zdobycia go był zdecydowany ponieść największe ofiary (Mat. 13:44, 45). Gotów był ‛dla radości, która była wystawiona przed nim, znieść pal męki’ (Hebr. 12:2). W żadnym wypadku nie chciał piastować wysokiego stanowiska w organizacji Szatana (Łuk. 4:5-8).
DZIŚ TEŻ SĄ POTRZEBNI PIONIERZY
4 Również w obecnych, końcowych dniach tego przemijającego systemu rzeczy Wielki Pracodawca, Jehowa, wzywa swych ochoczych i oddanych Mu sług, żeby się zgłaszali do służby w charakterze pionierów, a więc tych, którzy przecierają, torują drogę. Niech nikt nie próbuje lekceważyć tego zajęcia! Jest to zawód z przyszłością. Doskonale wiedział o tym apostoł Paweł; dlatego skwapliwie wstępował w ślady swego Pana i Mistrza. W Liście 1 do Koryntian 11:1 zachęca nas do tej służby słowami: „Bierzcie sobie wzór ze mnie, tak jak ja biorę z Chrystusa”.
WIDOKI NA PRZYSZŁOŚĆ
5 Jehowa nie jest niesprawiedliwy i nie zapomni o tych, którzy się wiernie trudzą dla Niego. Możemy więc być pewni, że hojnie ich nagrodzi. Sam Jezus dał w związku z tym następującą radę: „Przestańcie gromadzić sobie skarby na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie raczej skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczy i gdzie złodzieje się nie włamują i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie też serce twoje” (Hebr. 6:10; Mat. 6:19-21; 5:12). Dlatego oprócz Jezusa jeszcze 144 000 osób (wielu z nich pracowało w charakterze pionierów) otrzymuje w nagrodę wysokie stanowisko w niebie. Paweł nazwał to obiecane wyróżnienie „koroną sprawiedliwości” (2 Tym. 4:8). Ale w nagrodę za wytężoną pracę również członkowie wielkiej rzeszy mają nie tylko widoki na doskonałe zdrowie i szczęśliwe życie wieczne na rajskiej ziemi; wielu z nich będzie mogło usługiwać w charakterze książąt wespół z mężami wiary, którzy żyli w dawnych czasach (Ps. 45:17, NP; Izaj. 32:1, 2).
JEHOWA DBA O PIONIERÓW
6 Ponieważ pionierzy są pochłonięci działalnością, i to zazwyczaj w pierwszych szeregach, więc nie mają wygórowanych wymagań życiowych. Poprzestają — jak pisze Paweł w 1 Tymoteusza 6:8 — na „utrzymaniu i okryciu”, podobnie zresztą jak Jezus, który kiedyś powiedział: „Lisy mają nory i ptaki niebieskie mają miejsce noclegu, ale Syn człowieczy nie ma gdzie głowy położyć” (Mat. 8:20). Możemy jednak być pewni, że Jezus zawsze znajdował jakieś miejsce na nocleg i że zawsze miał to, co jest niezbędne do życia. Nigdy nie musiał dokonywać cudu, żeby zaspokoić najkonieczniejsze potrzeby, i nawet w krytycznej sytuacji odrzucił propozycję Diabła, żeby przemienić kamienie w chleb. Swoim naśladowcom powiedział, aby się uczyli od lilii polnych i ptaków niebieskich, które Jehowa cudownie przyodziewa i systematycznie zaopatruje w żywność (Mat. 6:25-34).
7 Oczywiście wymaga to wiary. Ale Jehowa zawsze dotrzymuje słowa. W związku z tym apostoł Paweł radzi nam w 2 Koryntian 13:5: „Ciągle sprawdzajcie, czy trwacie w wierze, ciągle badajcie, jacy właściwie jesteście”.
IDŹ ZA PRZYKŁADEM JEZUSA!
8 Jezus pełnił służbę pionierską dobrowolnie i całym poświęceniem; pracę tę zaleca również nam. Zadowalał się tym, co pod względem żywności, odzieży i dachu nad głową dawał mu Jehowa. Wiedział, jakie niebezpieczeństwa kryją się w nadmiarze. Dlatego w Marka 4:19 przestrzegł swoich naśladowców przed „troskami tego systemu rzeczy”, przed „zwodniczą potęgą bogactwa” i przed „pragnieniem wszystkich innych rzeczy”, które mogą zagłuszyć Słowo Boże i uczynić je bezowocnym.
9 Toteż bez względu na to, czy jesteś w starszym, czy w młodszym wieku, w stanie wolnym, czy związany węzłem małżeńskim — po starannym, poprzedzonym modlitwą rozważeniu omówionych tu myśli oraz przytoczonych wersetów biblijnych i zastosowaniu ich do siebie „oblicz koszty”. Skorzystaj z zaproszenia, które Jehowa daje w Księdze Malachiasza 3:10, gdzie czytamy: „Przynieście całą dziesięcinę do spichlerza i wystawcie mnie, proszę, pod tym względem na próbę, (...) czy wam nie otworzę śluz niebios i czy rzeczywiście nie zleję na was błogosławieństwa, aż nie będzie braku”. Wstąp w szeregi pionierów! Obierz zawód zapewniający przyszłość!