Zebrania, które nam pomagają pozyskiwać uczniów
TYDZIEŃ OD 6 LISTOPADA
8 min: Sprawy lokalne. Wskaż, które artykuły z ostatnich wydań naszych czasopism można by polecać ludziom do przeczytania. Niech ktoś zademonstruje krótko, jak to zrobić.
17 min: „Pomagajmy ludziom szukającym Królestwa, kierując ich uwagę na Biblię” (pytania i odpowiedzi). Po omówieniu ustępu 4 poproś dwóch głosicieli o przedstawienie nowego „Tematu do rozmów”. Podkreśl znaczenie dobrego przygotowania się przed wyruszeniem do służby.
20 min: Rozbudzanie nastroju oczekiwania na następne odwiedziny — przemówienie połączone z pokazem.
W naszej służbie istotne znaczenie ma takt i okazywanie życzliwości (1 Kor. 9:19-23). Pozostawieniem po sobie miłego wrażenia ułatwiamy głosicielowi, który przyjdzie po nas, danie dokładniejszego świadectwa. Przed odejściem dobrze jest rzucić jakieś pytanie, by pobudzić rozmówcę do myślenia i wywołać u niego nastrój oczekiwania na następną wizytę. Może to nawet przedłużyć rozmowę, jeśli pytanie porusza temat, który go zainteresuje. Pytania można zaczerpnąć z naszych czasopism. Oto kilka przykładów ze Strażnicy (w) i Przebudźcie się! (g): „Jaka jest nadzieja dla umarłych?” (w89 15.10). „Czy skończy się kiedyś szalejąca drożyzna?” (g89 8.10). „Co czynić, żeby być zbawionym?” (w89 15.9). „Czy żyjemy w dniach ostatnich?” (g88 8.8). Poproś przygotowanych głosicieli o zademonstrowanie, jak zakończyć rozmowę, gdy nie okazano zainteresowania. Głosiciel przed odejściem stawia drugie z powyższych pytań i nadmienia, że chętnie odpowie na nie podczas następnej wizyty. Przerwij pokaz i wyjaśnij, że po zadaniu takiego pytania rozmówca może poprosić, by zaraz na nie odpowiedzieć. Niech ci sami głosiciele uwzględnią to w następnym pokazie. W odpowiedzi można skorzystać z materiału podanego w Przebudźcie się! z 8 października, strona 11, kolumna 2. Na zakończenie podkreśl, jak ważne jest rozbudzanie u ludzi zainteresowania przez zadawanie pytań pobudzających do myślenia.
Pieśń 98 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 13 LISTOPADA
5 min: Sprawy lokalne. Podaj gdzie i kiedy odbędą się w najbliższym czasie zbiórki do służby polowej.
20 min: „Ogłaszajmy jeńcom wyzwolenie” (pytania i odpowiedzi). Po omówieniu ustępu 6 poproś młodego głosiciela o przedstawienie w formie pokazu, jak zachęcić do przeczytania książki Stwarzanie (1) nauczyciela; (2) kolegę szkolnego. Zaznacz, że dużo łatwiej osiągnąć taki cel, gdy się zwróci uwagę na ilustracje zamieszczone w tym podręczniku.
20 min: „Przedstawianie dobrej nowiny — przez pomaganie sobie nawzajem w zapoczątkowywaniu studiów biblijnych” (pytania i odpowiedzi). Poproś o przedstawienie w dwóch krótkich pokazach, jak zaproponować studium biblijne już podczas pierwszej rozmowy, stosując wstępy z rozdziału 1 książki Przekonywanie, zamieszczone pod hasłem „Domowe studia biblijne”.
Pieśń 213 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 20 LISTOPADA
10 min: Sprawy lokalne i „Wiadomości teokratyczne”.
15 min: „Planowanie na korzyść spraw duchowych” — entuzjastyczne przemówienie, które wygłosi zdolny starszy. Skorzystaj z materiału zamieszczonego w Strażnicy 18/C (1979), s. 15, 16, p. 15-20. Podkreśl znaczenie właściwego planowania i zwracania bacznej uwagi na to, by ‛nie planować naprzód na korzyść pragnień ciała’ (Rzym. 13:14).
20 min: „Planowanie na grudzień” (pytania i odpowiedzi). Po omówieniu ustępu 5 poproś jedną lub dwie osoby, które stosowały już w praktyce sugestie podane w tym artykule, by się podzieliły budującymi spostrzeżeniami. Można też wprowadzić pokaz, w którym doświadczony pionier pomaga gorliwemu głosicielowi tak ułożyć plan zajęć, by w grudniu mógł być pionierem.
Pieśń 123 i modlitwa końcowa.
TYDZIEŃ OD 27 LISTOPADA
10 min: Sprawy lokalne i omówienie „Skrzynki pytań”. Zachęć do przyjścia na najbliższe zbiórki do służby polowej.
20 min: „Stawianie spraw Królestwa na pierwszym miejscu” (pytania i odpowiedzi). Punkt ten przeprowadzi zdolny starszy. Należy odczytać tylko tyle materiału, ile się zmieści w wyznaczonym czasie.
15 min: Czas ten starsi mogą przeznaczyć na omówienie spraw zborowych lub na wygłoszenie przemówienia pt. „Możesz przesuwać góry”, opartego na Strażnicy z 15 grudnia 1988 roku, s. 25-27.
Pieśń 129 i modlitwa końcowa.