Zebrania służby w styczniu
Tydzień od 6 stycznia
10 min: Sprawy lokalne i wybrane ogłoszenia z Naszej Służby Królestwa. Omów sprawozdanie ze służby polowej całego kraju i miejscowego zboru.
20 min: Czas uaktualnić „Oświadczenie dla służby zdrowia”. Umiejętny starszy omówi, dlaczego to takie ważne, by każdy starannie wypełnił „Oświadczenie dla służby zdrowia” i zawsze miał je przy sobie. Ów dokument mówi za ciebie w czasie, gdy sam nie jesteś do tego zdolny (por. Prz. 22:3). Ponieważ niektórzy lekarze i inne osoby twierdzą, że dokument podpisany ponad rok wcześniej nie odzwierciedla aktualnych przekonań właściciela, „Oświadczenie” należy wznawiać co roku, aby potwierdzić postanowienie o nie przyjmowaniu krwi. Po tym zebraniu wszyscy ochrzczeni głosiciele otrzymają „Oświadczenie dla służby zdrowia” i ewentualnie „Kartę identyfikacyjną” dla każdego nie ochrzczonego małego dziecka. Wyjaśnij, że dokumentów tych nie powinno się wypełniać zaraz w Sali, lecz trzeba starannie uczynić to w domu, przy czym NIE NALEŻY ich od razu podpisywać. Wypełnione „Oświadczenie” trzeba przynieść na najbliższe zborowe studium książki, po którym prowadzący dopilnują, żeby zostało podpisane, poświadczone i opatrzone datą. Osoby składające swoje podpisy jako świadkowie powinny widzieć, że właściciel dokumentu pierwszy osobiście go podpisał. Jeżeli kogoś nie było na tym zebraniu, prowadzący studium książki lub inni starsi pomogą mu wypełnić dokument na najbliższym zebraniu służby, aby wszyscy ochrzczeni głosiciele mieli prawidłowo wypełnione i podpisane „Oświadczenia”. (Przypomnij myśli listu z 1 stycznia 1992 roku). Nie ochrzczeni głosiciele mogliby na podstawie tego dokumentu napisać dla siebie i swych dzieci własne oświadczenie, dostosowując treść do osobistych okoliczności i przekonań. Sumiennie dbając o te istotne szczegóły, zjednamy sobie uznanie Jehowy (Prz. 16:20).
15 min: „Wykwalifikowani i wyposażeni do nauczania drugich” (akapity 1-6). Omów pokrótce akapity 1 i 2, podkreślając, jak ważne jest przekonanie, iż dzięki pomocy Jehowy zdołamy skutecznie nauczać drugich. Poproś dwie pary (głosiciel-domownik) o przedstawienie w pokazie na podstawie akapitów od 3 do 6, jak poprowadzić wstępną rozmowę i odwiedziny. Przypomnij, że gdy pozostawiamy literaturę, warto wspomnieć, iż z wdzięcznością przyjmujemy dobrowolne datki na naszą ogólnoświatową działalność.
Pieśń 14 i modlitwa końcowa.
Tydzień od 13 stycznia
15 min: Sprawy lokalne. Przedstaw sprawozdanie finansowe zboru. Zwróć uwagę na kilka szczegółów z bieżących wydań naszych czasopism, które mogą być przydatne w służbie. Podaj kilka propozycji przedstawiania się i rozpoczynania rozmowy podczas świadczenia nieoficjalnego. Poproś obecnych o opowiedzenie, co mówią na wstępie, gdy nawiązują rozmowy w sklepach, na ulicy, w parku, w środkach transportu i tak dalej.
15 min: „Wykwalifikowani i wyposażeni do nauczania drugich” (akapity 7-9). Przytocz doświadczenie o odwiedzinach ponownych, podane w Roczniku 1995 na stronie 45, gdzie uwypuklono znaczenie powracania do każdego, kto okazał nieco zainteresowania. Niech umiejętny głosiciel zademonstruje propozycje z akapitów 7 i 8. Choć na wstępie można proponować różne publikacje, powinniśmy zmierzać do zapoczątkowania studium na podstawie książki Wiedza. Zachęć wszystkich do zarezerwowania w najbliższym tygodniu czasu na odwiedziny ponowne.
15 min: Omówienie potrzeb zboru. Można też wygłosić przemówienie na podstawie artykułu „Zawsze przerzucaj swoje brzemię na Jehowę”, ze Strażnicy z 1 kwietnia 1996 roku, strony 27-29.
Pieśń 15 i modlitwa końcowa.
Tydzień od 20 stycznia
10 min: Sprawy lokalne.
15 min: „Ludzie wszelkiego pokroju będą wybawieni”. Pytania i odpowiedzi. Poproś obecnych o opowiedzenie krótkich doświadczeń ze służby ukazujących przychylne reakcje ludzi pochodzących z różnych warstw społecznych.
20 min: Świadczenie właściwym postępowaniem. Rozmowa starszego z dwoma lub trzema młodymi osobami, oparta na Strażnicy numer 23 z roku 1987, strony 8-19. Uwzględnij doświadczenia (opublikowane w naszej literaturze i miejscowe), które pokazują pozytywne wrażenie, jakie odnieśli ludzie obserwujący przykładne zachowanie chrześcijańskiej młodzieży.
Pieśń 23 i modlitwa końcowa.
Tydzień od 27 stycznia
5 min: Sprawy lokalne.
10 min: Omówienie przez sekretarza „Skrzynki pytań”.
15 min: „‛Głosimy Słowo’”. Pytania i odpowiedzi. Przytocz wypowiedzi ukazujące, dlaczego tak wysoko cenimy Słowo Boże (zob. Przebudźcie się! numer 2 z 1985 roku, strony 10-12).
15 min: Przegląd publikacji, które będziemy rozpowszechniać w lutym. Zwróć uwagę na zalety książek, takie jak 1) frapujące tytuły rozdziałów, 2) kolorowe ilustracje, 3) pouczające informacje w ramkach i tabelach oraz 4) pobudzające do myślenia pytania. Zgodnie z wcześniejszym punktem tego zebrania zachęć obecnych do uwzględniania w rozmowach starannie dobranego wersetu biblijnego. Wprowadź jeden lub dwa krótkie pokazy; głosiciel niech wspomni domownikowi o dobrowolnych datkach. Zachęć wszystkich, by zaopatrzyli się w książki i w tym tygodniu zabierali je do służby.
Pieśń 26 i modlitwa końcowa.