Miłość i nieustraszoność prowadzą do życia

1. Jak uczniowie Jezusa zachowują jego przykazania?

JEŚLI wierzysz, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym i że „nie masz żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, w którym moglibyśmy być zbawieni”, to niewątpliwie musisz wierzyć słowom Jezusa i jego apostołów. Jezus powiedział: „Jeżeli miłujecie mnie, będziecie zachowywać moje przykazania.” (Jana 14:15, Kow) Logiczny wniosek, który stąd wypływa, jest zgodny z następującą wypowiedzią Jezusa: „Kto ma przykazanie moje i zachowuje je, ten mnie miłuje. A kto mnie miłuje, znajdzie miłość u Ojca mego.” (Jana 14:21, Kow) A zatem jeśli któryś z uczniów Jezusa zachowuje jego przykazania, przejawia miłość. Ale co jest treścią tych przykazań Jezusa? Przede wszystkim Jezus powiedział: „Idźcie przeto i czyńcie uczniów z ludzi wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca, Syna, i ducha świętego, ucząc ich przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem.” (Mat. 28:19, 20, NW) Nakłonienie ludzi, aby się stali uczniami Jezusa, wymaga od jego naśladowców mówienia, głoszenia, przekonywania.

2. (a) Czy nasza praca polega tylko na głoszeniu i czynieniu uczniów, i jakie dociekliwe pytania w sprawie ewangelizmu, zadane przez pewnego religijnego człowieka, zostały zamieszczone w czasopiśmie „Time”? (b) Jakie pytania można by jeszcze zadać komuś, kto twierdzi, że jest chrześcijaninem?

² Nie wystarczy jedynie czynić uczniów. Jezus polecił też nauczać nowych uczniów i pokazać im, jak mają przestrzegać wszystkiego, co Jezus przykazał. Podróżowanie, głoszenie i nauczanie, czyli zaszczepianie prawdy w umysłach innych ludzi, wymaga mnóstwa pracy od każdego chrześcijanina. Czy próbowałeś to robić? Czy „kościół”, do którego być może należysz, nalega, abyś to wszystko robił? A może twoja religia jest bardziej podobna do religii opisanej w czasopiśmie „Time” z 25 października ubiegłego roku? W dziale religijnym na stronie 86 znajduje się tam następujące oświadczenie: „Prezes [Uczniów Kościoła Chrystusowego] dr Robert W. Burns z Atlanty ostrzegł, że płomienie wiary zbudowanej na ewangeliźmie zdają się już tylko tlić. ‚Nasza ewangelizacja nie robi postępów, ponieważ u wielu z nas zaznacza się brak głębokiej troski o zbawienie duszy bliźniego’, powiedział on. ‚Jak dawno temu byłeś narzędziem, za sprawą którego Bóg dodał do kościoła jakąś duszę? Jak dawno temu próbowałeś to ostatnim razem?’” Są to dobre pytania, które powinien rozpatrzyć każdy, kto twierdzi, że jest chrześcijaninem. Każdy, kto należy do jakiejś organizacji religijnej chrześcijaństwa, powinien się nad sobą zastanowić. Dlaczego? Bo jeśli uważasz się za chrześcijanina, powinieneś „iść”, „czynić uczniów”, „chrzcić” i „uczyć”. Jaki masz dowód na to, że jesteś chrześcijaninem, jeśli nie głosisz i nie nauczasz czystego chrystianizmu? Kiedy ostatnio próbowałeś nakłonić kogoś do podjęcia działalności chrześcijańskiej, którą jest głoszenie innym dobrej nowiny o Królestwie Bożym? Albo kiedy chociaż zwróciłeś komuś uwagę na spisane Słowo Boże, Biblię, aby mógł zająć zdecydowane stanowisko po stronie słusznych zasad? Może powiadasz: ‚Sposób, w jaki prowadzę swe moralne życie dowodzi, że jestem chrześcijaninem. Nie potrzebuję o tym mówić.’

3. (a) Co obejmują słowa „przestrzegać wszystkiego co wam przykazałem”? (b) Skąd według słów Jezusa biorą się złe czyny?

³ Jest rzeczą interesującą, że zwrot „wszystkiego, co wam przykazałem” obejmuje również Boże wysokie mierniki moralne. Czy działasz zgodnie z duchem tego świata, który się buntuje przeciw naukom Chrystusa na temat moralności płciowej? Czy w ramach swego kościoła zamykasz oczy na wszeteczeństwo, cudzołóstwo i sodomię uprawiane przez członków tego kościoła? Chrześcijanin Paweł tego nie robił! On dał wyraz temu, co myślał, mówiąc: „Ty, który głosisz ‚Nie kradnij’, kradniesz? Ty, który mówisz ‚Nie popełniaj cudzołóstwa’, popełniasz cudzołóstwo?” Wskazawszy na „haniebne żądze seksualne” zarówno mężczyzn, jak i kobiet za swoich czasów, on powiedział: „Oni znają zupełnie dobrze sprawiedliwe rozrządzenie Boże, iż uprawiający takie rzeczy zasługują na śmierć.” (Rzym. 2:21, 22; 1:24-32, NW) Dopuszczając się czynów niemoralnych na pewno nie uzyskasz życia! Paweł wierzył w to, co Jezus powiedział na temat moralności i złych zwyczajów. Przypomnij sobie słowa Jezusa: „Bo z wnętrza serca ludzkiego pochodzą złe zamysły, rozpusta, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, bezwstyd, zazdrość, bluźnierstwo, pycha i nierozwaga. Wszystko to złe z wewnątrz pochodzi i kala człowieka.” — Marka 7:21-23, NDą.

4, 5. (a) Przeciw czemu występował Jezus i jakie pytania powinni sobie zadać chrześcijanie? (b) Porównaj słowa Jezusa w Jana 12:48-50 z komentarzem zamieszczonym w czasopiśmie „Time” z 25 października ub. roku?

⁴ Jezus odpowiedział niedwuznacznie uczonym w Piśmie i faryzeuszom, gdy się żalili, że Jego uczniowie jedzą nie obmywszy rąk. On sięgnął po autorytatywną odpowiedź do spisanego Słowa Bożego, mówiąc: „Dobrze o was, obłudnikach, prorokował Izajasz, jak napisano: ‚Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich daleko ode mnie.’” To, co człowiek ma w swym sercu, czyni go tym, czym on jest, bo człowiek mówi ze swego serca. Jeśli jest podobny faryzeuszom, utracił z oczu rzeczywistą kwestię sporną i nie przestrzega przykazań Boga albo Jezusa. (Marka 7:6, NDą) Jezus głosił prawdę i był przeciwny obłudzie wszelkiego rodzaju. Jakie stanowisko zajmujesz odnośnie do moralności w tak zwanej społeczności chrześcijańskiej? Czy się wypowiadasz, czy tylko chcesz, aby ludzie się tobie przypatrywali i zastanawiali nad tym, co o tym myślisz? Czy żywisz taką miłość do bliźniego i masz tyle odwagi, żeby wstać i ująć się za tym, co Jezus powiedział w sprawie moralności? Czy zgadzasz się z tym, że „kto mnie [Jezusa] odrzuca i słów moich nie przyjmuje, ten ma już swego sędziego”? Jezus rzekł: „To słowo, które głosiłem, samo sądzić go będzie w dniu ostatecznym. Bo ja nie mówiłem we własnym imieniu, lecz Ojciec, który mnie posłał, nakazał mi, co mam mówić i głosić. A ja wiem, że przykazanie jego jest żywotem wiecznym. Co mówię, to mówię tak, jak mi Ojciec powiedział.” (Jana 12:48-50, Kow) Pomyśl! Właściwie kiedy czytałeś słowa wypowiedziane przez Jezusa i zrozumiałeś pełne ich znaczenie?

⁵ Nietrudno zrozumieć, że chrześcijanin nie może dochodzić tylko do własnych wniosków i żyć tak, jak mu się podoba. On musi brać pod uwagę rzeczy zapisane w Słowie Bożym. Jeśli miłuje Jezusa, to musi być również posłuszny przykazaniom Jezusa Chrystusa. Jakże dziwnie brzmi dla ucha chrześcijanina taka wypowiedź jednego z członków pewnego nowożytnego „kościoła”: „Od samego początku baliśmy się śmiertelnie teologii, którą każdy musiałby uznać.” Jest to wypowiedź przemysłowca J. Irwina Millera, świeckiego kaznodziei i przewodniczącego Narodowej Rady Kościołów. „Istotną cechą naszego ruchu jest owa wielka troskliwość o zachowanie swobody w dochodzeniu do własnych wniosków.” (Czasopismo „Time” z 25 października ub. roku, str. 86) Czy on chciał powiedzieć, że ludzie będący jego współwyznawcami nie chcą przy każdej sposobności podzielać zdania Jezusa i Boga?

6. Dlaczego w obecnych czasach istnieje tyle tak zwanych chrześcijańskich organizacji kościelnych?

⁶ Dwunastu apostołów Chrystusa Jezusa nie chciało mieć dwunastu różnych zdań przy głoszeniu nauk Chrystusa i też ich nie miało. Było tylko jedno zdanie, do którego trzeba było dojść: prawda! Dlaczego tak się dzieje, że obecnie jest na świecie ponad tysiąc tak zwanych chrześcijańskich organizacji kościelnych? Dlatego, że one chcą bronić własnego zdania, przedstawiać własne poglądy, a nie poglądy Boga lub poglądy Jezusa. Czyż nie istnieje tylko jedna wiara, jeden chrzest, jeden Pan i Zbawiciel Jezus Chrystus? Dlaczego więc wszyscy nie powracają do zwyczajnego chrystianizmu, aby żywić miłość jedni do drugich oraz właściwie rozumieć Boga? Dlatego, że zbyt wiele ludzi woli „swe własne zdanie” niż prawdę. Nawet wewnątrz wielu różnych wyznań religijnych ludzie nie miłują swych bliźnich tak, jak miłują siebie. Czy Jezus nie powiedział: „Jak ja was umiłowałem, tak macie wy także wzajemnie się miłować”? Tak! Wszyscy prawdziwi chrześcijanie muszą okazywać miłość do Jehowy Boga i do Bożego Syna Chrystusa Jezusa. Kto chce nieść pomoc ludziom i okazywać im miłość przez wyjaśnianie Biblii, aby w obecnych czasach poznali prawdę, ten musi być odważny.

PRZYKŁAD NIEUSTRASZONEJ ODWAGI DANY PRZEZ PAWŁA

7. (a) Jakim człowiekiem był Paweł? (b) Jakie stanowisko wobec Pawła zajęli Żydzi, i co on im w związku z tym odpowiedział?

⁷ Apostoł Paweł miał taką odwagę i okazywał miłość przez sposób służenia swym braciom. Przede wszystkim nie bał się głosić prawdę. Sprawozdanie biblijne mówi, że Paweł „przebywał z nimi w Jeruzalem, wchodząc i wychodząc, a śmiało sobie poczynając w imię Pańskie. Mówił też z poganami, i rozprawiał z hellenistami [Żydami posługującymi się językiem greckim, Kow], a oni starali się go zabić.” (Dzieje 9:28, 29, Wu) Czy ty, który się podajesz za chrześcijanina chodzisz po swym mieście oraz wchodzisz i wychodzisz z niego, dyskutując na temat swej wiary z innymi? Jezus to robił. Robili to apostołowie. Pierwsi chrześcijanie też tak postępowali. Będąc w Antiochii, Paweł robił to samo. Pragnął pomagać „zagubionym owcom” spośród dzieci Izraela, aby zrozumiały, że Słowo Boże wskazało na obiecanego Mesjasza, a mianowicie na Chrystusa Jezusa. W dni sabatu Paweł chodził do synagogi w Antiochii Pizydyjskiej, a ludzie z tego miasta zgromadzali się, aby słuchać słowa Jehowy. Gdy jednak Żydzi zobaczyli te tłumy, unieśli się zazdrością i zaczęli bluźnić i sprzeciwiać się temu, co mówił Paweł: „Wtedy Paweł i Barnaba odważnie wystąpili mówiąc: Wam to przede wszystkim należało głosić słowo Boże, ale że je odrzucacie i uważacie się za niegodnych żywota wiecznego, oto zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan [Jehowa, NW]: ‚Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był ku zbawieniu aż po krańce ziemi.’ Słysząc to poganie radowali się i wielbili słowo Pańskie [Jehowy, NW], a wszyscy przeznaczeni do żywota wiecznego uwierzyli. I rozszerzało się słowo Pańskie po całej krainie.” (Dzieje 13:44-49, NDą) To poselstwo, które Paweł wtedy ogłaszał, dotarło do wielu twych przodków za pośrednictwem Biblii. Ale czy ono dotarło do ciebie? Może tak jak miliony obecnie żyjących ludzi tylko urodziłeś się w swej religii? Czy sam powziąłeś decyzję, że będziesz kroczyć śladami Chrystusa Jezusa? Jeśli tak, to czy potrafisz wytrwać w tym, co czynił Paweł, i będziesz nadal postępować w sposób chrześcijański?

8. Jak Paweł wykazał swą nieustraszoną odwagę w Ikonii, dając podstawę do jakich aktualnych pytań, na które powinniśmy sami odpowiedzieć?

⁸ Właśnie dlatego, że Paweł głosił Słowo Boże, mieszkańcy miasta wzniecili prześladowanie przeciw Pawłowi i Barnabaszowi i wyrzucili ich poza swe granice. Co wtedy zrobili ci mężowie? „A oni otrząsnąwszy na nich proch z nóg, przybyli do Ikonium.” (Dzieje 13:51, NDą) Paweł okazał miłość do Jehowy Boga i Jego Syna Chrystusa Jezusa, przemawiając śmiało do Żydów zebranych w synagodze w Ikonium. W ten sposób Paweł wykazał, że jest chrześcijaninem. On miłował Jezusa. Przestrzegał jego przykazań. Paweł „czynił uczniów z ludzi wszystkich narodów” i uczył ich przestrzegać wszystkiego, co Jezus nakazał czynić wszystkim swym naśladowcom. Jaką metodę głoszenia stosujesz? Czy także nauczasz? Czy popierasz prawdziwe chrześcijańskie mierniki moralności, a nie jakieś obniżone? Nauki Chrystusa i jego sposób postępowania są nadal słuszne. Czy twoje także?

9. Czego może się spodziewać ten, kto zajmuje zdecydowane, baz kompromisowe stanowisko chrześcijanina?

⁹ Nie myśl, że wszyscy ludzie w chrześcijaństwie są chrześcijanami. Nie mogą nimi być, ponieważ nie okazują miłości Chrystusa i nie przestrzegają jego przykazań. Bądź wobec siebie uczciwy w tej sprawie. Czy ludzie należący do kościołów chrześcijaństwa we wszystkich jego różnych religiach naprawdę działają jak chrześcijanie? Być może powiesz: ‚Oni wyznają pewną religię’, ale na pewno nie możesz powiedzieć, że kroczą śladami Chrystusa Jezusa. Gdyby ludzie to robili, wówczas obecny system rzeczy byłby inny. Przywódcy religijni chrześcijaństwa nie chcą naśladować Chrystusa, tak jak nie chcieli tego robić przywódcy religii żydowskiej za czasów Pawła. Zajmij tylko zdecydowane stanowisko po stronie sprawiedliwości, nie wchodząc w kompromisy, i przemawiaj otwarcie na rzecz swej wiary w Chrystusa Jezusa i Królestwo Boże, a możesz być pewien, że potraktują ciebie tak jak Pawła w Ikonii. Tam „przygotowali na nich najście, aby ich znieważyć i ukamienować”. Gdy Paweł i Barnaba się dowiedzieli, co lud i władcy zamierzają zrobić, uszli z miasta. — Dzieje 14:5-7, Wu.

10. Jak Paweł okazywał, że troszczy się o tych, którzy naprawdę chcą być uczniami Chrystusa?

¹⁰ Przy innej sposobności Paweł głosił w synagodze w Efezie i „odważnie przemawiał przez trzy miesiące, rozprawiając i przekonując o Królestwie Bożym”. Gdy niektórzy to odrzucili, „bluźniąc przeciwko drodze (Pańskiej) wobec ludu, odłączył się od nich i oddzielił uczniów, rozprawiając codziennie w szkole (niejakiego) Tyrannosa”. (Dzieje 19:8, 9, NDą) Paweł był naprawdę misjonarzem chrześcijańskim. Chodził po różnych miejscach i głosił. Okazywał miłość do swych braci i śmiało nauczał ludzi wszelkiego rodzaju o drodze prowadzącej do życia wiecznego. Przekonasz się, że chcąc być prawdziwym chrześcijaninem, trzeba robić to samo.

NIEUSTRASZONA ODWAGA ZA NASZYCH CZASÓW

11. Kto w obecnych czasach czyni wysiłki w celu uzyskania życia wiecznego i w jaki sposób oni to robią?

¹¹ Jeśli ktoś chce uzyskać życie wieczne, to musi robić to samo, co robił Jezus Chrystus, Piotr, Jan, Paweł i reszta apostołów, i uczniów Chrystusa. Oni wszyscy śmiało oznajmiali dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Nowożytni świadkowie Jehowy usilnie starają się wykonywać dzieło, o którym Jezus powiedział, że musi być wykonywane „na świadectwo wszystkim narodom”. (Mat. 24:14, NW) Pomimo napotykanej opozycji — jak to podano w aktualnym „Roczniku świadków Jehowy” — oni śmiało posuwają się naprzód. Muszą ciągle oznajmiać „Ewangelię wieczną”, wiecznotrwałą dobrą nowinę, na całej zamieszkanej ziemi. To jest wolą Bożą.

12. W jakim stopniu świadkowie Jehowy głosili z nieustraszoną odwagą w ciągu ubiegłego roku, i dlaczego ta metoda różni się od metody stosowanej przez duchowieństwo chrześcijaństwa?

¹² Spoglądając wstecz widzimy, że radość świadków Jehowy była w ubiegłym roku wielka, ponieważ 1 040 836 głosicieli śmiało ogłaszało poselstwo o Królestwie Bożym w 194 krajach. Ci chrześcijanie byli zgromadzeni w 22 761 zborów świadków Jehowy. Ci mężczyźni i kobiety umiłowali nauczanie na podstawie Słowa Bożego, i dowiedli tego, spędzając 151 251 242 godziny na chodzeniu od domu do domu, prowadzeniu studiów biblijnych i przemawianiu z mównicy publicznej. Oni dokonali 51 994 915 odwiedzin ponownych u ludzi, którzy okazali zainteresowanie poselstwem Chrystusowym i chcieli się czegoś więcej dowiedzieć o obietnicach Bożych. Te miliony odwiedzanych ludzi nie przyszły do utrzymywanych przez świadków Jehowy Sal Królestwa, lecz milion głosicieli Królestwa chodziło do mieszkań tych ludzi. Jest to metoda zupełnie odmienna od metody stosowanej przez chrześcijaństwo, ale taką była pierwotnie, wprowadzona przez Jezusa i jego apostołów.

13, 14. W jakim zakresie świadkowie Jehowy wykazali, że u nich studiów biblijnych nie ubywa i kto oprócz kaznodziejów przewodniczących bierze udział w tej służbie?

¹³ Niektórzy ludzie pytają: ‚Czy studiów biblijnych ubywa?’ Nie, u świadków Jehowy to nie wystąpiło. Fakt faktem, że co tydzień w ciągu roku świadkowie Jehowy prowadzili 702 470 domowych studiów biblijnych. Pomyśl też o czasie spędzanym przez tych chrześcijan na dochodzeniu na te studia biblijne. Czy nie nazwałbyś tego przejawem miłości? Ile razy twój duchowny odwiedził cię w mieszkaniu w ubiegłym roku?

¹⁴ To prowadzenie domowych studiów biblijnych nie było wykonywane jedynie przez kaznodziejów przewodniczących w zborach świadków Jehowy, lecz przez tych, którzy stanowią zbór. Wszyscy świadkowie Jehowy są ordynowanymi kaznodziejami chrześcijańskimi. Za czasów apostolskich wszyscy oddani, ochrzczeni, mężczyźni lub niewiasty otrzymali nakaz, aby ‚iść i czynić uczniów z ludzi ze wszystkich narodów’. Obecne dzieło wykonywane przez chrześcijan w niczym się od tego nie różni. Ani Boże Pismo święte, ani przykazania w nim zawarte nie zmieniły się. Natomiast powinny się zmienić ludzkie poglądy na to, co jest religią chrześcijańską. Dlaczego nie miałbyś uczynić swą religią takiej religii, której Jezus nauczał jako swojej, a mianowicie religii chrześcijańskiej?

15. Jaką jeszcze działalnością kaznodziejską byli w ubiegłym roku zajęci świadkowie Jehowy?

¹⁵ Oprócz tych 702 470 domowych studiów biblijnych przeprowadzanych w domach prywatnych chrześcijańscy świadkowie Jehowy urządzili zwykle w niedzielę w swych Salach Królestwa 843 205 zebrań publicznych. Ponadto odbywają się również inne cotygodniowe zebrania jak np. teokratyczna szkoła służby kaznodziejskiej, tj. szkoła biblijna, w której świadkowie Jehowy są szkoleni w lepszym wypowiadaniu się. Oni mają co tydzień „zebrania służby”, na których uczą się ulepszać swą kaznodziejską służbę od domu do domu. Ponadto odbywa się raz na tydzień studium czasopisma Strażnica oraz zborowe studium książki. Wszystkie te zebrania są zebraniami poświęconymi studium Biblii. Świadkowie Jehowy stale się przygotowują, aby być lepszymi kaznodziejami.

16. Co świadkowie Jehowy myślą o wyrobieniu sobie własnego zdania i dlaczego?

¹⁶ Rzeczą zasługującą na uwagę u świadków Jehowy jest fakt, że oni wierzą tak jak Jezus i głoszą to samo, co on głosił. Oni nie zachęcają ludzi do wyrabiania sobie własnego zdania. Ich nauczycielem jest Słowo Boże. Który człowiek może sam wyznaczać drogę prowadzącą do życia wiecznego? Potrzebny mu jest drogowskaz. Tym drogowskazem Jest spisane Słowo Boże. Jezus powiedział: „Ja jestem drogą i prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca, chyba że przeze mnie.” (Jana 14:6, NW) A gdzie znajdziemy prawdę, której Jezus nauczał? W Piśmie świętym! Studiuj je więc razem z innymi.

17. Co dowodzi, że jeszcze wiele ludzi chce być naśladowcami Chrystusa?

¹⁷ Jeszcze wiele ludzi ze wszystkich narodów trzeba uczynić uczniami. Gdy ci ludzie poznają przykazania Chrystusa Jezusa, oddadzą się służbie Jehowy i przyjmą chrzest przez całkowite zanurzenie w wodzie. W ubiegłym roku świadkowie Jehowy ochrzcili 62 798 osób ze wszystkich narodów, ludów i języków. Oni nie tylko ochrzcili tych ludzi, ale również nauczyli ich przestrzegać wszystkiego, co Jezus przykazał. Ci ludzie również zostali kaznodziejami chrześcijańskimi.

18. Ile drukowanych kazań biblijnych, które są dla ludzi bardzo pomocne w poznaniu obietnic Bożych, rozpowszechnili w ubiegłym roku świadkowie Jehowy?

¹⁸ Chcąc przyjść ludziom z pomocą świadkowie Jehowy rozpowszechnili podczas swej działalności kaznodziejskiej wiele podręczników do studiów biblijnych. Te publikacje ukazały się w 162 językach. W ubiegłym roku oni rozpowszechnili 4 221 772 Biblie i książki oraz 14 805 483 broszury. Jednym z najlepszych sposobów zachowania głębokiej wiary jest regularne czytanie Biblii i dobrych, objaśniających Biblię publikacji. Świadkowie Jehowy jak również miliony innych ludzi czytają czasopisma Strażnica i Przebudźcie się! [w polskim języku brak]. W ubiegłym roku oni zdobyli 1 433 542 nowe prenumeraty na czasopismo Strażnica, które się obecnie ukazuje w 66 językach, i na czasopismo Przebudźcie się!, które jest drukowane w 25 językach. Poza tym doręczyli 116 845 928 pojedynczych egzemplarzy tych czasopism. Te drukowane kazania biblijne są im bardzo pomocne. Świadkowie Jehowy nie mogą tak długo pozostawać u jednych ludzi, aż im wszystko powiedzą. Mogą jednak pozostawić u nich literaturę, aby ci ludzie ją czytali, do następnych odwiedzin.

19. Co wyprodukowały drukarnie Towarzystwa Strażnica, aby pokryć zapotrzebowanie na drukowane kazania biblijne?

¹⁹ Towarzystwo ma własne drukarnie, w których drukuje się Biblie, książki, broszury, traktaty i czasopisma. Aby pokryć zapotrzebowanie na literaturę biblijną, kaznodzieje świadków Jehowy wykonujący w tych drukarniach pracę ochotniczą, wyprodukowali 6 722 239 Biblii i książek oraz 26 057 581 broszur, 103 763 470 egzemplarzy czasopisma Strażnica i 95 100 307 egzemplarzy czasopisma Przebudźcie się! Ponadto oni wydrukowali 487 116 545 ulotek, traktatów i inny materiał biurowy.

20. Z jakiej pomyślnej okoliczności korzystają obecnie świadkowie Jehowy, chociaż stosują tę samą metodę kazania, co Jezus i apostołowie, i dlaczego jest to okoliczność pomyślna?

²⁰ Świadkowie Jehowy starają się dotrzeć do ludzi korzystając z tej samej metody, którą stosował Chrystus i Jego uczniowie. Jezus i jego uczniowie głosili od domu do domu i publicznie, Świadkowie Jehowy robią teraz to samo. Drukowane publikacje pomagają im jednak przyśpieszyć pracę. Nie liczy się po prostu na pamięć odwiedzanych ludzi, którzy usłyszeli, co im powiedziano na temat życia wiecznego, lecz pozostawiając im literaturę biblijną pomaga im się poznać prawdę przez osobiste studium Słowa Bożego.

21. Ile czasu poświęcają świadkowie Jehowy służbie kaznodziejskiej jako głosiciele zborowi, jako pionierzy specjalni i jako pionierzy regularni?

²¹ Czy wiesz, że świadkowie Jehowy nie tylko spotykają się regularnie na pięciu zebraniach w tygodniu i zabierają na nich głos, lecz że poza tym jeszcze mniej więcej dziesięć godzin miesięcznie chodzą od domu do domu, aby głosić dobrą nowinę o Królestwie Bożym? Jedni poświęcają tej czynności kaznodziejskiej więcej czasu, drudzy mniej. Liczni specjalni głosiciele spędzają na tej pracy kaznodziejskiej co miesiąc o wiele więcej czasu. 7475 pionierów specjalnych, opracowujących tereny, na których często nie ma zborów, chodzi co miesiąc co najmniej 150 godzin od domu do domu, prowadzi studia biblijne i zakłada nowe zbory. Dalszą grupę stanowi 31 098 pionierów, którzy co miesiąc pracują w służbie polowej około 100 godzin. Oni działają zwykle w wielkich miastach, lecz mogą sobie również wybrać jakikolwiek teren, który jeszcze nie został przydzielony, i potem pracują w tym terenie pod nadzorem Towarzystwa.

22. Dlaczego Towarzystwo mianuje sług obwodu i sług okręgu?

²² Przedstawiciele Towarzystwa zwani sługami obwodu i okręgu, odwiedzają wszystkich pionierów i wszystkie zbory, aby im pomagać pod względem organizacyjnym i udzielać im rad biblijnych. Oni przebywają w każdym zborze przez jeden tydzień i pomagają przy rozwiązaniu miejscowych problemów. Ogółem istnieje 1983 takich sług obwodu i okręgu, którym wyznaczono pełnienie takich obowiązków nadzorców.

23. (a) Jaki udział w nieustraszonym głoszeniu Słowa Bożego mają ci świadkowie Jehowy, którzy służą w oddziałach Towarzystwa? (b) Jakie postępy według podanej tabeli zostały uczynione od roku 1938?

²³ Dziewięćdziesiąt oddziałów Towarzystwa Strażnica na całym świecie sprawuje nadzór nad pracą sług obwodu i okręgu. W tak zwanych przez Towarzystwo domach Betel związanych z biurami oddziałów mieszka 1461 oddanych Bogu kaznodziejów. Prezes biur oddziałów śledzi z wielkim zainteresowaniem działalność wszystkich pionierów i zborów. Zarówno zbory, jak i pionierzy otrzymują co miesiąc od oddziałów, którym podlegają jednolite instrukcje. Ponieważ te instrukcje oparte są na słowie Bożym, więc unaoczniają jedność oraz zgodność w myśleniu i działaniu. Cała działalność świadków Jehowy odpowiada zasadom prawdy i sprawiedliwości, i znajduje wyraz w okazywaniu przez nich miłości bliźniego. Świadkowie Jehowy zdają sobie sprawę z pilnej konieczności głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym. Dzięki tego rodzaju organizacji wykonywane jest na całym świecie wielkie dzieło.

PRZEGLĄD WZROSTU W ODSTĘPACH PIĘCIOLETNICH

Rok

24. (a) W jakim celu zgromadzili się świadkowie Jehowy i wiele ludzi dobrej woli w dniu 8 kwietnia, i ilu było obecnych na tej uroczystości? (b) Jaką nadzieję mają namaszczeni członkowie ostatka, a jaką wielka rzesza innych?

²⁴ Jedynym dniem w roku, który Świadkowie Jehowy obchodzą jako święto jest dzień śmierci Chrystusa. Ten dzień, którym jest według kalendarza żydowskiego 14 Nisan ma być zgodnie z przykazaniem Jezusa obchodzony na pamiątkę z powodu jego znaczenia. W ubiegłym roku dzień 14 Nisan rozpoczął się 8 kwietnia wieczorem. Zebrało się wtedy na całym świecie 1 693 752 świadków Jehowy i ludzi dobrej woli w celu obchodzenia tej uroczystości. Wszyscy cieszyli się, że Chrystus Jezus umarł za nich zgodnie z wolą Bożą. Z tej liczby 12 292 wyznało, że należy do ostatka członków ciała Chrystusowego, namaszczonych duchem świętym, aby być z Chrystusem współdziedzicami chwały niebiańskiej i częścią oblubienicy Chrystusowej. Wszyscy inni, którzy się tego wieczoru z nimi zgromadzili, mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi pod panowaniem nowego systemu rzeczy i widzieć, jak zmarli, którzy swymi uczynkami dowiedli, że miłowali sprawiedliwość, powstaną podczas tysiącletniego panowania Chrystusa. Jezus powiedział: „Nadchodzi godzina, w której wszyscy ci w grobowcach pamięci usłyszą jego głos i wyjdą, ci, którzy czynili rzeczy dobre na zmartwychwstanie życia, ci, którzy praktykowali rzeczy marne, na zmartwychwstanie sądu.” (Jana 5:28, 29, NW) Jakże piękne to będą czasy! Czy to nie jest istotnie dowód miłości, Jeśli się teraz głosi ludziom te prawdy?

25. Co oprócz modlitwy jest Jeszcze potrzebne, aby okazać, że się wierzy w Królestwo Boże?

²⁵ Wielkie poczucie odpowiedzialności skłania świadków Jehowy do dalszego głoszenia dobrej nowiny o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa i o jego ofierze okupu. W ich oczach Królestwo Boże jest jedyną nadzieją dla ludzkości. Oni nie tylko modlą się o przyjście tego Królestwa, lecz także działają na jego rzecz. Czy odmawiałeś już kiedyś poważnie modlitwę: „Nasz Ojcze w niebiosach, niech twoje imię będzie uświęcone. Przyjdź królestwo twoje. Bądź wola twoja jak w niebie, tak i na ziemi”? (Mat. 6:9, 10, NW) Jeśli tak, to także rób coś na rzecz tego Królestwa, zostań prawdziwym kaznodzieją chrześcijańskim!

26. Kogo trzeba miłować, aby nieustraszenie głosić słowo prawdy?

²⁶ Dzieło głoszenia Ewangelii „wiecznej”, do którego świadkowie Jehowy czują się obowiązani, wymaga od nich miłości bliźniego z każdego narodu, pokolenia, języka i ludu. Ale jeśli chcą się z tego wywiązać, muszą przede wszystkim miłować swego Ojca niebiańskiego. Świadkowie Jehowy miłują też Chrystusa Jezusa i wiedzą, że są Jego uczniami. Oni są rzeczywiście chrześcijańskimi świadkami Jehowy, gdyż miłują nie tylko Jehowę, lecz także Jego Syna Chrystusa Jezusa; nie tylko spełniają wolę Bożą, lecz także zachowują przykazania Chrystusa. Czynienie tego w świecie, który jest tak bardzo nastawiony przeciw prawdzie, jak obecny, wymaga istotnie miłości i nieustraszonośći, lecz to prowadzi do życia wiecznego i szczęścia.

27. (a) Co twierdzi się obecnie w pewnych kołach religijnych o świadkach Jehowy pomimo ich dobrych uczynków? (b) Do czego świadkowie Jehowy zachęcają w końcowych słowach wszystkich, którzy chcieliby uzyskać życie?

²⁷ Chociaż świadkowie Jehowy pouczają ludzi o wszystkim z Biblii, w niektórych kołach religijnych twierdzi się, że nie są chrześcijanami. Ale przyczyną tego jest fakt, że organizacje religijne są zazdrosne tak jak kiedyś kapłani żydowscy. Świadkowie Jehowy chodzą śladami Chrystusa Jezusa, i przedstawiciele religii fałszywej wiedzą o tym. Jezus powiedział: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jakom ja was umiłował, abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym poznają wszyscy, żeście uczniami moimi, jeśli miłość mieć będziecie jeden ku drugiemu.” (Jana 13:34, 35, NDą) Świadkowie Jehowy mają tę miłość, czego dowiedli ponownie latem ub. roku na swoim kongresie, który odbywał się dookoła świata. Chcąc się cieszyć błogosławieństwami Jehowy Boga i uzyskać życie wieczne, oni muszą zachować tę miłość, mimo że żyją w teraźniejszym złym systemie rzeczy. Jeśli jest w tobie miłość i nieustraszoność pierwszych chrześcijan, to wyjdź z Wielkiego Babilonu, mocarstwa światowego religii fałszywej. Służ Jehowie Bogu i zachowuj przykazania Chrystusa Jezusa. Przyłącz się do świadków Jehowy i dziel się z nimi radością wynikającą z głoszenia wiecznotrwałej dobrej nowiny.

[Tabela na stronach 10-13]

Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963

[Patrz publikacja]

[Ilustracja na stronie 14]

„Świadkowie Jehowy nie są chrześcijanami” głosił napis umieszczony na katolickim kościele św. Andrzeja w Mediolanie w lipcu ub. roku. Ale fakty temu przeczą.