Zaplanuj podjęcie służby pionierskiej
1 Potężne, niewidzialne zastępy Jehowy są już gotowe wystąpić przeciw Szatanowi i jego niegodziwemu systemowi. Czego oczekuje się od nas, zanim Jehowa wyśle „berło władzy” Chrystusowi, żeby podbił narody? W Psalmie 110:3 (Szeruda) powiedziano: „Lud twój dobrowolnie stanie w dniu wyprawy twojej”.
2 Dziesiątki tysięcy sług Bożych okazujących tego ducha gotowości często uczestniczy w pomocniczej służbie pionierskiej. Czy nie chciałbyś się przyłączyć do wielkiej rzeszy braci i sióstr, którzy to uczynią w kwietniu? Jeśli chcesz, żeby ci się powiodło, musisz to z góry zaplanować.
PLANOWANIE KONIECZNE
3 Po przemyśleniu z modlitwą tego zamiaru opracuj sobie najpierw plan zajęć, który by ci umożliwił poświęcenie w tym miesiącu na służbę polową 60 godzin. Mógłbyś tak ułożyć swoje sprawy, żeby bez uszczerbku dla innych obowiązków chrześcijańskich poświęcać codziennie na służbę dwie godziny. Niektórzy wolą pracować przez trzy dni w tygodniu po 5 godzin w służbie polowej, a w pozostałych dniach zająć się obowiązkami domowymi. Jeżeli pracujesz zarobkowo, a pragniesz być pionierem pomocniczym, to możesz zaplanować służbę polową na godziny popołudniowe, a każdej soboty i niedzieli poświęcić na ten cel więcej czasu. Zastanów się, co byłoby najstosowniejsze w twoich warunkach.
4 Pewna siostra mówi, że na początku każdego roku przegląda kalendarz, aby zobaczyć, w których miesiącach jest najwięcej dni wolnych od pracy. I na te miesiące planuje pomocniczą służbę pionierską, wykorzystując te dodatkowe wolne dni. Pewien nadzorca podróżujący pisał, że niektórzy głosiciele planują służbę pionierską na miesiące sprawozdawcze, w których przypada pięć sobót i pięć niedziel. Młodzież szkolna może rozsądnie wykorzystać dodatkowe wolne dni z okazji świąt, które w tym roku wypadają w kwietniu. Jeśli po ustaleniu, że zdołasz osiągnąć cel w godzinach, duch pobudza cię do takiej służby, to zgłoś się do starszych.
5 Przy układaniu planów nie tylko uwzględniaj osiągnięcie określonej liczby godzin, lecz także pomyśl o tym, jak spożytkować czas w terenie. Stwierdzisz, że służba sprawi ci więcej radości i stanie się owocniejsza, gdy część czasu — może to być nawet połowa — poświęcisz na dokonywanie odwiedzin i prowadzenie studiów biblijnych. Czy teraz prowadzisz jakieś studium biblijne? Jeżeli nie, to możesz sobie postanowić, że założysz przynajmniej jedno studium w miesiącu, w którym będziesz pionierem.
6 A teraz kilka praktycznych zachęt z związku z planowaniem: Porozmawiaj z resztą rodziny i poproś o współpracę. Może uda ci się zachęcić jeszcze kogoś ze zboru do podjęcia pomocniczej służby pionierskiej razem z tobą. Dowiedz się, kiedy będą urządzane zbiórki do służby; zawczasu poproś o teren i przygotuj sobie odpowiednią literaturę. Podejmując takie niezbędne przygotowania, postąpisz zgodnie z radą podaną w Przypowieściach 20:18 (NP), gdzie czytamy: „Dzięki dobrej radzie plany się udają”.
SŁUDZY MOGĄ POMÓC
7 Jakiej pomocy mogą tu udzielić starsi i słudzy pomocniczy? W Przypowieściach 15:22 (NP) czytamy: „Gdzie nie ma narady, nie udają się zamysły; lecz gdzie jest wielu doradców, tam jest powodzenie”. Chodzi więc o skoordynowanie wszystkich wysiłków. Można urządzać dodatkowe zbiórki do służby polowej. A czy nie warto zadbać o to, żeby ktoś właściwie przeprowadził te zbiórki? Czy nie mógłby się tym zająć któryś ze starszych lub sług pomocniczych? Byłoby to bardzo pożądane! Czy przygotowano dosyć terenów cząstkowych? Pamiętajmy, że mamy na celu czynienie uczniów. Czy oprócz terenów, które trzeba opracowywać na bieżąco, nie ma takich, które mogłyby się okazać bardziej produktywne i na których można by liczyć na większe zainteresowanie?
8 Wszyscy zamianowani słudzy mogą mieć „płomiennego ducha” bez względu na to, czy warunki pozwalają im być pionierami. Popierajcie z zapałem pomocniczą służbę pionierską, bo wiecie, że wolą Bożą jest, abyśmy byli ofiarnie zajęci w dziele Pana, i że nasz trud „nie pozostanie daremny w Panu” (1 Kor. 15:58).