Pomaganie nowym głosicielom
1 Lud Jehowy rozrasta się na całym świecie. W roku 1985 brało udział w służbie o 184 909 głosicieli więcej niż w roku 1984. Z jednego kraju po drugim napływają doniesienia o nowych szczytowych liczbach głosicieli. Wiele ludzi robi szybkie postępy w poznawaniu prawdy. Kto ma pomagać tym nowym w osiąganiu dojrzałości chrześcijańskiej? (Hebr. 6:1).
2 Jeżeli chcemy pomagać drugim, to sami musimy być dojrzali. Musimy ‛jak lustra odzwierciedlać chwałę Jehowy’ (2 Kor. 3:18). Powinno się to uwidaczniać w naszym stylu życia oraz w sposobie przekazywania drugim tego, czego się sami dowiedzieliśmy o zamierzeniach Jehowy. Trzeba więc, żebyśmy byli wykwalifikowanymi sługami Bożymi (2 Kor. 3:5).
CZY JESTEŚ PRZYGOTOWANY DO POMAGANIA?
3 Czy pielęgnujesz dobry zwyczaj studiowania i czy dzięki temu nabywasz wiedzy, którą mógłbyś przekazywać drugim? Nie mniej ważne jest przygotowywanie się do zebrań, bo wtedy jesteśmy lepiej wyposażeni do tej wspaniałej działalności. Od czasu do czasu każdy z nas potrzebuje pomocy drugich. Jezus wysyłał uczniów po dwóch, żeby podczas opracowywania terenu i rozmów z ludźmi mogli się nawzajem zachęcać i wspierać (Łuk. 10:1).
4 Nowi głosiciele cenią sobie życzliwą pomoc. Już sama świadomość, że jest przy nich ktoś, kto w razie potrzeby może ich wesprzeć w rozmowie, dodaje im pewności siebie. Zazwyczaj pierwsze kroki w służbie polowej pomaga nowemu stawiać ten, kto z nim prowadzi studium. Szkoleniem dzieci powinni się zajmować rodzice. Ale inni również mogą w tym pomagać; przecież Pismo Święte zachęca, żeby się wspierać nawzajem (Prz. 27:17; Gal. 6:6). Może znasz kogoś z twojej grupy zborowego studium książki, kto z radością przyjmie zaproszenie, żeby ci co jakiś czas towarzyszyć w służbie polowej.
5 Mając na uwadze potrzebę wspierania innych członków zboru, Paweł pouczył Tytusa, żeby ‛mówił to, co przystoi’. Następnie przeszedł do omówienia roli, jaką w budowaniu zboru mają odgrywać „starsi mężczyźni” i „starsze niewiasty” (Tyt. 2:1-4). Nowym jak również młodym trzeba szczególnie pomagać, żeby dostosowali swe życie do tego, co się podoba Jehowie. Gdy się już umocnią, będą w stanie uczyć prawdy drugich. Podobnie jak od chrześcijan w I wieku, od dojrzałych braci i sióstr wymaga się, żeby poważnie traktowali swój biblijny obowiązek świecenia dobrym przykładem oraz wspierania młodych i tych, którzy są w zborze dopiero od niedawna.
POMAGAJ WŁASNYM DZIECIOM
6 Rodzice mogą wydatnie wspierać dzieci w robieniu postępów. Gdy im pomagają przygotowywać pierwsze zadania w szkole teokratycznej, a potem widzą, jak coraz lepiej wygłaszają samodzielnie przygotowane przemówienia i rozwijają umiejętność swobodnego wypowiadania się z serca i ze zrozumieniem, sprawia im to niemałe zadowolenie. Czy pomagasz w ten sposób swoim dzieciom? Czy możesz im ułatwić robienie dalszych postępów przez podejmowanie razem z nimi starań, żeby osiągnąć wytknięty cel? Pomyśl, ile radości zaznasz, gdy twój syn lub córka będzie coraz bardziej doceniać prawdę, wykazywać coraz więcej gorliwości i rozwijać umiejętność dzielenia się z drugimi dobrą nowiną?
7 Wszyscy członkowie zboru ludu Jehowy powinni ze sobą współdziałać, żeby każdy robił postępy w służbie. Niektórzy nadają się do tego, żeby być nauczycielami, a pozostali mogą pomagać pod innym względem (zob. 1 Kor. 12:27, 28). Może ty też zechcesz zdziałać wiele dobrego przez zachęcanie nowych głosicieli i pomaganie im.