7:39

pod warunkiem że wierzy (...) w Pana: Lub „jeśli tylko żyje (...) w jedności z Panem”. Dosł. „tylko w Panu”. Chodzi więc o współchrześcijanina. Ta natchniona rada dotyczy wszystkich chrześcijan. W Rz 16:8-11, kiedy Paweł mówi o współwyznawcach, też używa greckiego wyrażenia dosłownie oznaczającego „w Panu” (przetłumaczonego na „uczeń Pana” i „uczniowie Pana”). W Kol 4:7 używa go w połączeniu z takimi określeniami, jak „kochany brat”, „wierny sługa” i „niewolnik (...) tak samo jak ja”. Dlatego jest oczywiste, że również w omawianym wersecie Paweł ma na myśli współwyznawcę. Chrześcijanie pochodzenia żydowskiego dobrze wiedzieli, że Prawo Boże dane Izraelitom zabraniało im ‛spowinowacać się’ z ludźmi z okolicznych narodów. Jehowa ostrzegł ich: „Sprawią, że wasze dzieci zaczną służyć innym bogom” (Pwt 7:3, 4). Tak więc dla chrześcijan zalecenie, żeby pobierać się „tylko w Panu”, oznacza, że mogą poślubić tylko kogoś, kto czci Jehowę i jest naśladowcą Chrystusa.

Pana: W tym kontekście tytuł ten odnosi się albo do Jezusa Chrystusa, albo do Jehowy Boga.