Zaofiarowanie dobrej nowiny — przez stosowanie pytań w celu wzbudzenia zainteresowania
1 Wielki Nauczyciel Jezus wzniecał zainteresowanie i pobudzał ludzi do myślenia za pomocą pytań (Mat. 17:25; 18:12; Marka 11:29, 30). Gdy czytamy o tak skutecznym sposobie używania pytań, mamy ochotę wzorować się na przykładzie Jezusa i posługiwać się pytaniami w naszej służbie polowej.
2 Wielu braci stwierdziło, że gdy proponujemy ludziom Biblię lub jej część, dobrze jest przy tym zadać pytanie, na które odpowiedź można znaleźć w tym, co proponujemy. Można na przykład zapytać: „Jak pan(i) sądzi, kto wejdzie do Królestwa Bożego?” A następnie, gdy rozmówca się wypowie, można odczytać i omówić Mateusza 7:21-23. Podobnie za pomocą odpowiednich pytań można nawiązać do Łukasza 1:28-33 albo Jana 17:3. Gdy się potem proponuje rozmówcy egzemplarz Ewangelii, z którego przed chwilą odczytaliśmy kilka wersetów, prawdopodobnie chętnie ją przyjmie do przeczytania. Możemy wtedy powiedzieć, że gdyby przy czytaniu nasunęły się jakieś pytania, to następnym razem chętnie pomożemy znaleźć odpowiedź. W ten sposób torujemy sobie drogę do odwiedzin ponownych.
3 Niektórzy bracia z powodzeniem posługują się w służbie innego rodzaju pytaniami, które mogą się okazać użyteczne i dla was. Po kilku słowach wstępnych pytają: „Gdyby pan miał władzę potrzebną do rozwiązania jednego z problemów światowych, to który problem by pan wybrał?” Po wysłuchaniu odpowiedzi rozmówcy przytaczają potem werset biblijny omawiający dany temat. Gdy na przykład rozmówca powie, że zniósłby z ziemi przekupne rządy, zwracają uwagę na Daniela 2:44, by wskazać, że Bóg już podjął w tym kierunku odpowiednie kroki, gdyż ustanowił Królestwo, które usunie z ziemi przekupne rządy.
4 W podobny sposób można użyć innych wersetów biblijnych. Jeżeli nasz rozmówca uważa, że problemem domagającym się rozwiązania jest położenie kresu wojnom i ustanowienie pokoju, możemy przytoczyć Psalm 46:9, 10 i 1 Tesaloniczan 5:3. Jeżeli głód — Izajasza 25:6, choroby — Izajasza 33:24; 35:5, 6 i Apokalipsa 21:4. W ten sposób możemy wciągać ludzi do rozmowy, pobudzać ich do myślenia i kierować ich uwagę na niezawodne obietnice Boże.
5 Przy zadawaniu pytań trzeba uważać, żeby nie wprawiać ludzi w zakłopotanie. Jeżeli zauważysz, że na twarzy rozmówcy maluje się zaniepokojenie lub zakłopotanie, możesz podsunąć mu odpowiedź, mówiąc np. „Wiele ludzi uważa, że na pierwszym miejscu należałoby... itd.” Jeżeli takie próby wciągnięcia domowników do rozmowy nie dają rezultatów, możesz sam ciągnąć dalej kazanie.
6 Na zborowym studium książki przestudiowaliśmy już książkę Narody i możemy ją wypożyczać niektórym zainteresowanym, robiącym postępy w prawdzie. Do przeczytania tej książki można by zachęcać na przykład w taki sposób: „W biblijnej księdze Ezechiela występuje pewne doniosłe oświadczenie, które dla podkreślenia jego ważności powtórzono 62 razy. Czy chciałby pan wiedzieć, co to za oświadczenie?” (Poczekaj na odpowiedź) Następnie odczytaj lub pokaż tytuł książki. W podobny sposób można za pomocą pytań zachęcać ludzi do przeczytania wybranych dla nich egzemplarzy Strażnicy lub Przebudźcie się!
7 Początkowo posługiwanie się pytaniami może się wydawać trudne. Nie zniechęcaj się jednak, lecz nadal pracuj nad tym. Choćby początkowo ci się to nie udawało, to jednak przekonasz się, że z czasem nabierzesz doświadczenia i wprawy. Pytania są często bardzo pomocne w podtrzymywaniu rozmowy i w lepszym poznawaniu poglądów domownika.
8 Byłoby dobrze, gdybyś omawiał z innymi członkami zboru pytania, które okazały się pomocne w służbie. Jeżeli stwierdzisz, że jakieś pytanie lub argument jest szczególnie przydatny, opowiedz o tym innym, żeby i oni mogli odnieść z tego pożytek. Skuteczne posługiwanie się pytaniami może podnieść jakość twej służby polowej i podtrzymywać zainteresowanie w rozmowach.