Główny cel wychowania rodzicielskiego
1 Rodzina jest podstawową komórką społeczeństwa ludzkiego. Stwierdzenie to jest prawdziwe również w odniesieniu do społeczeństwa nowego systemu. Dlatego mądrzy rodzice zdają sobie sprawę z ważności właściwego układania współżycia w rodzinie, a co za tym idzie — wychowywania dzieci. Rodzice w świecie starają się zaspokajać podstawowe potrzeby materialne dzieci, a gdy dzieci dorastają, dążą do zapewnienia im odpowiedniego startu życiowego przez danie im jak najlepszego wykształcenia. Zgodna, zespolona rodzina, to jednak nie wszystko. Przekonali się o tym niejedni rodzice w świecie. Dlaczego? Dzieci nie wychowywane z nadzieją życia wiecznego nie mają żadnego celu w życiu i dlatego łatwo padają łupem współczesnych prądów wyrażających się w buncie wobec społeczeństwa, narkomanii itp.
2 Szczególnie rodzice chrześcijańscy powinni wiedzieć o tym niebezpieczeństwie i dlatego nie wolno im zaniedbywać systematycznego pouczania dzieci o sprawach duchowych. Rodzice powinni się orientować, co jest w sercu ich dziecka; zamiast dbać tylko o to, żeby nabywało mądrości ludzkiej, powinni je uczyć zasad Bożych, wzorując się na radzie z Księgi Przysłów 4:10-13: „Posłuchaj, synu, przyjmij moje słowa, a życie się twoje przedłuży. Poprowadzę cię drogą mądrości, ścieżkami prawości powiodę. Gdy pójdziesz nią — kroki twe będą swobodne, i choćbyś biegł, nie potkniesz się. Słuchaj nauki i nie gardź nią, strzeż jej, gdyż ona twym życiem.”
3 Serca dzieci chrześcijańskich powinny być zaprawiane w sprawiedliwości. Takie dzieci powinny znać chrześcijańską drogę życia. Jak rodzice mogą to osiągnąć? Najlepszym sposobem jest regularne studium rodzinne. Jeśli się pamięta o elastyczności, to studium takie może być interesujące i praktyczne. Nie musi ono polegać zawsze tylko na przygotowywaniu się do studium Strażnicy lub na studiowaniu jakiejś książki. Można je urozmaicać czytaniem Biblii, omawianiem ciekawych artykułów dodatkowych, wspólnym przygotowywaniem przemówień ćwiczebnych, omawianiem nasuwających się pytań, śpiewaniem pieśni teokratycznych, pouczaniem dzieci o tym, co Biblia mówi o obowiązkach każdego członka rodziny. Dostosuj czas trwania studium rodzinnego do warunków i wieku dzieci. Zastanów się też wcześniej nad rozważaniem problemów, z jakimi dzieci mogą się zetknąć w szkole lub w otoczeniu światowych kolegów, takimi jak: różne ceremonie, kluby szkolne, potańcówki, schadzki, stosowny ubiór. Takie sprawy trzeba omawiać nie raz, lecz wiele razy, aby zostały dobrze zrozumiane.
4 Warto też zawsze pamiętać o tym, że rodzina powinna dbać o swój stan duchowy przez siedem dni w tygodniu. W zakres tej troski wchodzi codzienne omawianie tekstu dziennego oraz przygotowywanie się do zebrań. A jak się stosujecie do rady podanej w 5 Mojżeszowej 6:5-7 (odczytaj), by wykorzystywać inne sposobności do pouczania dzieci, do pokazywania im, jak mądrze jest postępować uczciwie, stawiać na pierwszym miejscu sprawy Królestwa, okazywać szacunek dla starszych itp.? Pouczajcie i praktycznie pokazujcie dzieciom, jaki jest właściwy pogląd na dobra materialne. Najlepsze wyniki osiąga się wtedy, gdy rodzice zarówno mówią, jak i postępują zgodnie z tym, czego nauczają z Biblii. Jeżeli głównym tematem rozmów między rodzicami są dobra materialne lub pieniądze, to dzieci będą rozwijać podobne zainteresowania.
5 Uwzględniajcie także potrzebę rozsądnego odprężenia w gronie rodziny, układajcie wspólnie projekty i plany interesujące wszystkich. Dobrze jest, gdy rodzina spędza czas razem na budującej rozrywce. Może to być na przykład wspólna wycieczka do ogrodu botanicznego, zoologicznego lub muzeum. Ścisła więź rodzinna ułatwi dzieciom stronienie od złego towarzystwa, które niweczy pożyteczne zwyczaje.
6 Starsi mogą wiele uczynić, by dopomóc młodym. Dlatego także dorośli powinni pamiętać o Stworzycielu i postępować w prawości, w miłości, w wierze i w czystości, a wtedy młodzi łatwiej obiorą tę sprawiedliwą drogę w swym życiu. A zatem rodzice, pamiętajcie o głównym celu wychowania rodzicielskiego — o wychowywaniu swych dzieci na PRAWDZIWYCH CHRZEŚCIJAN.