2 Królów

15 W 27 roku panowania Jeroboama*, króla Izraela, królem Judy został Azariasz*+, syn Amacjasza+. 2 Miał 16 lat, gdy objął władzę, i panował w Jerozolimie 52 lata. Jego matką była Jecholia z Jerozolimy. 3 Robił to, co słuszne w oczach Jehowy, tak jak jego ojciec, Amacjasz+. 4 Jednak święte wzniesienia nie zostały usunięte+ i dalej wznosił się na nich dym z ofiar, które ludzie tam składali+. 5 Jehowa poraził króla trądem i był on trędowaty+ aż do śmierci. Mieszkał w osobnym domu+, podczas gdy jego syn Jotam+ zarządzał domem* królewskim i sądził lud+. 6 Pozostałe fakty z życia Azariasza+ — wszystko, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Judy. 7 Potem Azariasz spoczął ze swoimi praojcami+. Pochowano go przy jego praojcach w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Jotam.

8 W 38 roku panowania Azariasza+, króla Judy, królem Izraela został Zachariasz+, syn Jeroboama. Panował w Samarii sześć miesięcy. 9 Robił to, co złe w oczach Jehowy, tak jak jego przodkowie. Nie odstąpił od grzechów, do których Jeroboam, syn Nebata, nakłonił Izraelitów+. 10 A Szallum, syn Jabesza, uknuł przeciwko niemu spisek. Zabił go+ w Ibleamie+, po czym przejął władzę. 11 Pozostałe fakty z życia Zachariasza opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela. 12 I spełniło się słowo, które Jehowa wypowiedział do Jehu: „Twoi synowie do czwartego pokolenia+ będą zasiadać na tronie Izraela”+. Tak właśnie się stało.

13 Szallum, syn Jabesza, został królem w 39 roku panowania Uzzjasza+, króla Judy, i panował w Samarii przez jeden pełny miesiąc. 14 Z Tircy+ przybył do Samarii Menachem, syn Gadiego, i tam zabił Szalluma+, syna Jabesza, po czym przejął władzę. 15 Pozostałe fakty z życia Szalluma oraz spisek, który uknuł, opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela. 16 W tym czasie Menachem wyruszył z Tircy przeciwko Tifsach. Ponieważ nie otwarto mu bram, zaatakował miasto i zaczął zabijać jego mieszkańców i wszystkich ludzi w okolicy. Spustoszył miasto, a tamtejszym kobietom w ciąży porozpruwał brzuchy.

17 Menachem, syn Gadiego, został królem Izraela w 39 roku panowania Azariasza, króla Judy, i panował w Samarii 10 lat. 18 Robił to, co złe w oczach Jehowy. Przez wszystkie swoje dni nie odstąpił od żadnego z grzechów, do których Jeroboam, syn Nebata, nakłonił Izraelitów+. 19 Kiedy kraj najechał asyryjski król Pul+, Menachem dał mu 1000 talentów* srebra, żeby ten pomógł mu umocnić jego władzę królewską+. 20 Menachem zdobył to srebro, ściągając je od wysoko postawionych, bogatych Izraelitów+ — od każdego po 50 syklów* srebra — i dał je królowi Asyrii. Wtedy król Asyrii wycofał się i opuścił kraj. 21 Pozostałe fakty z życia Menachema+ — wszystko, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela. 22 Potem Menachem spoczął ze swoimi praojcami, a władzę po nim objął jego syn Pekachiasz.

23 Pekachiasz, syn Menachema, został królem Izraela w 50 roku panowania Azariasza, króla Judy. Panował w Samarii dwa lata. 24 Robił to, co złe w oczach Jehowy. Nie odstąpił od grzechów, do których Jeroboam, syn Nebata, nakłonił Izraelitów+. 25 Jego przyboczny Pekach+, syn Remaliasza, uknuł przeciwko niemu spisek. Wziął ze sobą 50 mężczyzn z Gileadu i w ufortyfikowanej wieży domu* królewskiego w Samarii zabił Pekachiasza z Argobem i Ariehem, po czym przejął władzę. 26 Pozostałe fakty z życia Pekachiasza — wszystko, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela.

27 Pekach+, syn Remaliasza, został królem Izraela w 52 roku panowania Azariasza, króla Judy. Panował w Samarii 20 lat. 28 Robił to, co złe w oczach Jehowy. Nie odstąpił od grzechów, do których Jeroboam, syn Nebata, nakłonił Izraelitów+. 29 Za dni Pekacha, króla Izraela, Tiglat-Pileser+, król Asyrii, najechał i zdobył Ijon, Abel-Bet-Maakę+, Janoach, Kedesz+, Chacor, Gilead+ oraz Galileę, całą ziemię Naftalego+, a tamtejszych mieszkańców przesiedlił do Asyrii+. 30 Hoszea+, syn Eli, uknuł spisek przeciwko Pekachowi, synowi Remaliasza. Zabił go i przejął władzę w 20 roku panowania Jotama+, syna Uzzjasza. 31 Pozostałe fakty z życia Pekacha — wszystko, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Izraela.

32 W drugim roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, króla Izraela, królem Judy został Jotam+, syn Uzzjasza+. 33 Miał 25 lat, gdy objął władzę, i panował w Jerozolimie 16 lat. Jego matką była Jerusza, córka Cadoka+. 34 Jotam robił to, co słuszne w oczach Jehowy, podobnie jak jego ojciec, Uzzjasz+. 35 Jednak święte wzniesienia nie zostały usunięte i dalej wznosił się na nich dym z ofiar, które ludzie tam składali+. To on zbudował górną bramę domu Jehowy+. 36 Pozostałe fakty z życia Jotama — to, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Judy. 37 W tamtym czasie Jehowa zaczął posyłać przeciwko Judzie Recina, króla Syrii, i Pekacha+, syna Remaliasza+. 38 Potem Jotam spoczął ze swoimi praojcami. Został pochowany przy swoich praojcach w Mieście Dawida, swojego przodka. Władzę po nim objął jego syn Achaz.