2 Królów
8 Elizeusz powiedział do kobiety, której synowi przywrócił życie+: „Wyprowadź się stąd razem ze swoimi domownikami i zamieszkaj gdzieś na obczyźnie, bo Jehowa sprowadzi na ten kraj głód+, który będzie trwać siedem lat”. 2 Kobieta zrobiła tak, jak powiedział jej sługa prawdziwego Boga. Udała się ze swoimi domownikami do ziemi Filistynów+ i mieszkała tam siedem lat.
3 Po siedmiu latach wróciła z ziemi Filistynów i poszła prosić króla, żeby zwrócono jej dom i pole. 4 A król rozmawiał właśnie z Gechazim, pomocnikiem sługi prawdziwego Boga. Rzekł do niego: „Opowiedz mi, proszę, o wszystkich wielkich rzeczach, których dokonał Elizeusz”+. 5 Gdy Gechazi opowiadał królowi o tym, jak Elizeusz przywrócił życie zmarłemu chłopcu+, przyszła matka tego chłopca, żeby prosić króla o swój dom i pole+. Gechazi natychmiast się odezwał: „Panie mój, królu, to ta kobieta! To jej syna wskrzesił Elizeusz”. 6 Król zaczął ją wypytywać i ona opowiedziała mu całą historię. Wtedy król przydzielił jej dworzanina i polecił mu: „Zwróć jej cały dobytek, a także dochody z plonów, które mogłaby uzyskać ze swojego pola od dnia, kiedy opuściła kraj, aż do dzisiaj”.
7 Pewnego razu Elizeusz przybył do Damaszku+. W tym czasie Ben-Hadad+, król Syrii, chorował i powiadomiono go: „Przyszedł tutaj sługa prawdziwego Boga”+. 8 Wtedy król rzekł do Chazaela+: „Weź ze sobą dar i wyjdź na spotkanie słudze prawdziwego Boga+. Zapytaj przez niego Jehowę, czy wyzdrowieję”. 9 Chazael wyszedł mu na spotkanie i zabrał ze sobą w darze przeróżne wspaniałe rzeczy z Damaszku — tyle, ile było w stanie unieść 40 wielbłądów. Przyszedł, stanął przed nim i powiedział: „Twój syn, Ben-Hadad, król Syrii, posłał mnie do ciebie, żeby zapytać, czy wyzdrowieje”. 10 Elizeusz odpowiedział: „Idź i przekaż mu: ‚Z pewnością wyzdrowiejesz’, chociaż Jehowa wyjawił mi, że on na pewno umrze”+. 11 I wpatrywał się w niego tak długo, że ten się zmieszał. Potem sługa prawdziwego Boga wybuchnął płaczem. 12 Chazael zapytał: „Dlaczego mój pan płacze?”. Odpowiedział: „Bo wiem, jaką krzywdę wyrządzisz Izraelitom+. Podpalisz ich warownie, pozabijasz mieczem ich najlepszych wojowników, roztrzaskasz ich dzieci, a ich kobietom w ciąży porozpruwasz brzuchy”+. 13 Chazael rzekł: „Jak twój sługa, który jest zwykłym psem, mógłby zrobić coś takiego?”. Ale Elizeusz powiedział: „Jehowa wyjawił mi, że zostaniesz królem Syrii”+.
14 Potem Chazael odszedł od Elizeusza i wrócił do swojego pana, który zapytał go: „Co ci powiedział Elizeusz?”. On odrzekł: „Powiedział mi, że na pewno wyzdrowiejesz”+. 15 Następnego dnia Chazael wziął narzutę, namoczył ją w wodzie i przyciskał królowi do twarzy*, aż ten umarł+. I Chazael przejął po nim władzę+.
16 W piątym roku panowania Jehorama+, syna Achaba, króla Izraela, władzę w Judzie objął Jehoram, syn Jehoszafata, choć Jehoszafat wciąż jeszcze był królem+. 17 Jehoram miał 32 lata, gdy został królem, i panował w Jerozolimie osiem lat. 18 Naśladował postępowanie królów Izraela+ tak jak ród Achaba+, bo córka Achaba została jego żoną+. I robił to, co złe w oczach Jehowy+. 19 Jehowa nie chciał jednak obrócić Judy w ruinę ze względu na Dawida, swojego sługę+, ponieważ obiecał jemu i jego synom, że ich lampa* nigdy nie zgaśnie+.
20 Za dni Jehorama przeciwko Judzie zbuntował się Edom+ i ustanowił sobie króla+. 21 Jehoram przeprawił się więc ze wszystkimi swoimi rydwanami do Cairu. W nocy zaatakował Edomitów, którzy otoczyli jego oraz dowódców rydwanów, i pokonał ich. A wojsko uciekło do swoich namiotów. 22 Ale Edom aż po dziś dzień nie podporządkował się Judzie. W tamtym czasie zbuntowała się też Libna+.
23 Pozostałe fakty z życia Jehorama — wszystko, co uczynił — opisano w Księdze Dziejów Królów Judy. 24 Potem Jehoram spoczął ze swoimi praojcami. Został pochowany przy swoich praojcach w Mieście Dawida+. Władzę po nim objął jego syn Achazjasz+.
25 Achazjasz, syn Jehorama, króla Judy, objął władzę królewską w 12 roku panowania Jehorama, syna Achaba, króla Izraela+. 26 Miał 22 lata, gdy został królem, i panował w Jerozolimie jeden rok. Jego matką była Atalia+, wnuczka* Omriego+, króla Izraela. 27 Achazjasz naśladował postępowanie Achaba i jego rodu+. Robił to, co złe w oczach Jehowy, tak jak ród Achaba, bo spowinowacił się z jego rodziną+. 28 Achazjasz wyruszył z Jehoramem, synem Achaba, pod Ramot-Gilead+ na wojnę przeciwko Chazaelowi, królowi Syrii, ale Syryjczycy ranili Jehorama+. 29 Król Jehoram wrócił więc do Jizreelu+, żeby wyleczyć się z ran, które Syryjczycy zadali mu pod Ramą, kiedy walczył przeciwko Chazaelowi, królowi Syrii+. A król Judy, Achazjasz, syn Jehorama, udał się do Jizreelu, żeby zobaczyć się z Jehoramem, synem Achaba, bo ten był ranny*.