Czego możemy się nauczyć od nazirejczyków?

1. Jakie nastawienie już od wieków mieli słudzy Jehowy?

CZY cenisz swoją więź z Jehową? Z pewnością tak! I nie jesteś sam. Od czasów starożytnych podobne odczucia miało wiele osób (Ps. 104:33, 34). Żeby wielbić Jehowę, zdobywały się na poświęcenia. W starożytnym Izraelu postępowali tak nazirejczycy. Kim byli i czego możemy nauczyć się z ich przykładu?

2. (a) Kim byli nazirejczycy? (Liczb 6:1, 2). (b) Dlaczego niektórzy Izraelici zostawali nazirejczykami?

² Słowo „nazirejczyk” wywodzi się od hebrajskiego wyrazu oznaczającego „wybrany”, „oddzielony”, „poświęcony”. Trafnie opisuje gorliwych Izraelitów, którzy zdobywali się na osobiste poświęcenia, żeby służyć Jehowie w szczególny sposób. Według Prawa Mojżeszowego mężczyzna lub kobieta mogli złożyć Jehowie specjalny ślub, że przez pewien czas będą żyć jako nazirejczycy (odczytaj Liczb 6:1, 2)a. Ten ślub, czyli uroczysta obietnica, wiązał się z przestrzeganiem zasad, które nie obowiązywały innych Izraelitów. Dlaczego więc ktoś miałby składać taki ślub? Mogła go do tego pobudzać głęboka miłość do Jehowy i szczera wdzięczność za Jego obfite błogosławieństwa (Powt. Pr. 6:5; 16:17).

3. Pod jakim względem dzisiejsi słudzy Jehowy przypominają nazirejczyków?

³ Kiedy Prawo Mojżeszowe zostało zastąpione „prawem Chrystusowym”, słudzy Jehowy nie mogli już składać ślubu nazireatu (Gal. 6:2; Rzym. 10:4). Ale podobnie jak nazirejczycy mają oni obecnie gorące pragnienie, żeby służyć Jehowie całym sercem, duszą, umysłem i siłą (Marka 12:30). Chętnie składamy Mu obietnicę, że będziemy tak robić, gdy oddajemy Mu swoje życie. Żeby spełnić tę obietnicę, musimy wykonywać wolę Jehowy i zdobywać się na poświęcenia. Przykład nazirejczyków pomoże nam wyciągnąć cenne lekcje dotyczące tego, jak my możemy wywiązywać się z obietnicy, którą złożyliśmy Jehowie (Mat. 16:24)b.

BĄDŹ OFIARNY

4. Na jakie poświęcenia musieli zdobywać się nazirejczycy zgodnie z Liczb 6:3, 4?

⁴ Odczytaj Liczb 6:3, 4. Nazirejczykom nie wolno było pić alkoholu ani jeść produktów wytwarzanych z winorośli, takich jak winogrona i rodzynki. Inni Izraelici mogli to robić i nie było w tym nic złego. Biblia mówi, że „wino, które rozwesela serce człowieka”, jest darem od Jehowy (Ps. 104:14, 15). Jednak nazirejczycy dobrowolnie poświęcali swoje prawo do cieszenia się tymi rzeczamic.

5. Na jakie poświęcenia zdobyli się Madián i Marcela i dlaczego?

⁵ Tak jak nazirejczycy my również zdobywamy się na ofiary, żeby służyć Jehowie w pełniejszej mierze. Rozważmy przykład Madiána i Marcelid. To małżeństwo prowadziło wygodne życie. Dzięki dobrej pracy Madiána mogli sobie pozwolić na piękne mieszkanie. Oboje jednak chcieli robić coś więcej w służbie dla Jehowy. Żeby osiągnąć ten cel, postanowili wprowadzić pewne zmiany. Mówią: „Ograniczyliśmy wydatki. Przeprowadziliśmy się do mniejszego mieszkania, sprzedaliśmy auto i kupiliśmy motocykl”. Madián i Marcela nie musieli się zdobywać na te poświęcenia. Zdecydowali się na nie, bo to pozwoliło im robić coś więcej dla Jehowy. Są zadowoleni z decyzji, jaką podjęli.

6. Dlaczego chrześcijanie zdobywają się na poświęcenia? (Zobacz też ilustrację).

⁶ Zdobywanie się na poświęcenia, żeby mieć więcej czasu na zajęcia teokratyczne, daje chrześcijanom prawdziwą radość (1 Kor. 9:3-6). Jehowa nie wymaga od nas takich ofiar. Poza tym rzeczy, które odrzucamy, same w sobie nie są złe. Na przykład niektórzy rezygnują z ulubionej pracy, domu, a nawet zwierzaka. Wiele osób zdecydowało się odłożyć w czasie zawarcie związku małżeńskiego lub posiadanie dzieci. Inni postanowili działać tam, gdzie są większe potrzeby, nawet jeśli oznacza to życie z dala od bliskich. Chętnie zdobywamy się na takie ofiary, bo chcemy dawać Jehowie to, co najlepsze. Możemy być przekonani, że On bardzo ceni każde nasze wyrzeczenie — nawet to najmniejsze — na jakie się zdobywamy, żeby Mu służyć (Hebr. 6:10).

BĄDŹ GOTOWY SIĘ WYRÓŻNIAĆ

7. Co mogło utrudniać nazirejczykowi spełnienie swojego ślubu? (Liczb 6:5). (Zobacz też ilustrację).

⁷ Odczytaj Liczb 6:5. Nazirejczycy nie mogli obcinać włosów. W ten sposób pokazywali swoje całkowite podporządkowanie wobec Jehowy. Kiedy ktoś był nazirejczykiem jakiś czas, jego nieobcięte włosy stawały się widoczne dla innych. Łatwiej było mu spełnić złożony ślub, kiedy go wspierali. Niestety, w historii Izraela były okresy, gdy nazirejczyków nie szanowano ani nie wspierano. W czasach proroka Amosa odstępczy Izraelici ‛dawali im do picia wino’, prawdopodobnie próbując w ten sposób nakłonić ich do złamania obietnicy, że będą powstrzymywać się od wina (Am. 2:12). Żeby dotrzymać swojego ślubu i się wyróżniać, czasami nazirejczyk musiał się wykazać prawdziwą odwagą.

8. Co podoba ci się w przeżyciu Benjamina?

⁸ Z pomocą Jehowy my też możemy odważnie odróżniać się od innych, nawet jeśli z natury jesteśmy nieśmiali. Zwróćmy uwagę na przeżycie 10-letniego Benjamina z Norwegii. W jego szkole zorganizowano apel, żeby pokazać wsparcie dla mieszkańców Ukrainy cierpiących z powodu wojny. Uczniów poproszono o zaśpiewanie jakiejś piosenki i ubranie się w barwy narodowe Ukrainy. Benjamin nie chciał wziąć udziału w tym wydarzeniu i stanął z boku w pewnej odległości. Ale nauczycielka go zobaczyła i głośno zawołała: „Chodź tutaj do nas! Wszyscy na ciebie czekamy!”. Benjamin odważnie do niej podszedł i powiedział: „Jestem neutralny i nie biorę udziału w tego typu uroczystościach. Wielu Świadków Jehowy przebywa w więzieniach, bo nie chcą iść na wojnę”. Nauczycielka przyjęła wyjaśnienie Benjamina i zwolniła go z udziału w tym apelu. Ale jego koledzy zaczęli go pytać, dlaczego do nich nie dołączył. Benjamin był tak bardzo zestresowany, że prawie się rozpłakał. Mimo to odważnie powtórzył całej klasie to, co powiedział nauczycielce. Później wspomniał rodzicom, że czuł, jak Jehowa pomógł mu bronić swoich wierzeń.

9. W jaki sposób możemy sprawiać radość Jehowie?

⁹ Ponieważ chcemy być posłuszni Jehowie, inni zauważają, że się od nich różnimy. Potrzebujemy odwagi, żeby mówić w pracy lub szkole, że jesteśmy Świadkami Jehowy. W miarę jak nastawienie i postępowanie ludzi w tym świecie będzie się pogarszać, prawdopodobnie będzie nam coraz trudniej żyć zgodnie z zasadami biblijnymi i głosić dobrą nowinę (2 Tym. 1:8; 3:13). Zawsze jednak pamiętajmy, że kiedy odważnie odróżniamy się od osób, które nie służą Jehowie, ‛radujemy Jego serce’ (Prz. 27:11; Malach. 3:18).

NIECH JEHOWA BĘDZIE NAJWAŻNIEJSZY W TWOIM ŻYCIU

10. Dlaczego stosowanie się do wymagania z Liczb 6:6, 7 mogło być dla nazirejczyka wyzwaniem?

¹⁰ Odczytaj Liczb 6:6, 7. Nazirejczycy nie mogli się zbliżać do żadnych zwłok. Na pierwszy rzut oka może to nie wyglądać na duże poświęcenie. Ale w czasach biblijnych zastosowanie się do tego wymogu mogło być dużym wyzwaniem dla nazirejczyka, któremu umarł ktoś bliski. Zwyczaje pogrzebowe często obejmowały przebywanie w pobliżu ciała zmarłego (Jana 19:39, 40; Dzieje 9:36-40). Jednak nazirejczyk nie mógł przestrzegać tych zwyczajów. Kiedy przeżywał żałobę po śmierci jakiegoś członka rodziny, trzymanie się swojego ślubu wymagało od niego wielkiej wiary. Jehowa na pewno pomagał tym wiernym osobom poradzić sobie z takimi wyzwaniami.

11. Na co powinniśmy być zdecydowani, kiedy wywiązujemy się z obowiązków rodzinnych? (Zobacz też ilustrację).

¹¹ Swoją obietnicę, że już zawsze będziemy służyć Jehowie, traktujemy bardzo poważnie. Wpływa to na nasze decyzje dotyczące spraw rodzinnych. Chociaż staramy się dbać o potrzeby swojej rodziny, to nigdy nie przedkładamy ich ponad to, czego wymaga od nas Jehowa (Mat. 10:35-37; 1 Tym. 5:8). Czasami będziemy zmuszeni podjąć decyzję, z której nasi bliscy nie będą zadowoleni, ale która spodoba się Jehowie.

12. Co robił Alexandru mimo trudnej sytuacji rodzinnej?

¹² Rozważmy przykład Alexandru i jego żony Doriny. Po roku studiowania Biblii Dorina zdecydowała się je przerwać i do tego samego namawiała Alexandru. Ale on taktownie i spokojnie wyjaśnił jej, że tego nie zrobi. Dorina była z tego powodu niezadowolona i próbowała go zmusić do zrezygnowania ze studium. Alexandru wspomina, że próbował zrozumieć jej reakcję, ale nie było to dla niego łatwe. Czasami gdy Dorina go krytykowała i mówiła mu przykre rzeczy, czuł, że musi się poddać. Ale dalej stawiał Jehowę na pierwszym miejscu, a jednocześnie okazywał swojej żonie wielką miłość i szacunek. Dzięki wspaniałemu przykładowi męża Dorina wznowiła studium Biblii i w końcu przyjęła chrzest (zobacz materiał filmowy Alexandru i Dorina Văcar: „Miłość jest cierpliwa i życzliwa” zamieszczony w serwisie jw.org w serii „Prawda zmienia życie”).

13. Jak możemy pokazywać, że kochamy Jehowę i naszych bliskich?

¹³ Jehowa stworzył rodzinę i chce, żebyśmy mieli szczęśliwe życie rodzinne (Efez. 3:14, 15). Ale żeby tak było, musimy stosować się do Jego wymagań. Bądź pewien, że Jehowa ceni wyrzeczenia, na jakie się zdobywasz, żeby Mu służyć, kiedy troszczysz się o swoich bliskich i traktujesz ich z miłością i szacunkiem (Rzym. 12:10).

ZACHĘCAJMY SIĘ NAWZAJEM DO NAŚLADOWANIA NAZIREJCZYKÓW

14. Zwłaszcza kogo powinniśmy zachęcać swoimi słowami?

¹⁴ Wszyscy, którzy chcą służyć Jehowie, muszą z miłości do Niego być gotowi na poświęcenia. Czasami nie jest to łatwe. Jak możemy pomagać sobie nawzajem okazywać takie nastawienie? Możemy to robić swoimi zachęcającymi słowami (Hioba 16:5). Czy w twoim zborze są osoby, które chcą uprościć życie, żeby robić coś więcej w służbie dla Jehowy? Czy znasz młodych, którzy odważnie odróżniają się od swoich rówieśników, mimo że jest to trudne? A co z osobami studiującymi Biblię i naszymi braćmi i siostrami, którzy starają się zachować lojalność wobec Jehowy mimo sprzeciwu rodziny? Wykorzystujmy każdą okazję, żeby zachęcać takie osoby naszymi słowami, mówiąc im o tym, jak bardzo cenimy ich ofiarność i odwagę (Filem. 4, 5, 7).

15. Jak niektórzy wspierają osoby, które służą Jehowie pełnoczasowo?

¹⁵ Czasami osobom, które służą Jehowie pełnoczasowo, możemy zaoferować praktyczną pomoc (Prz. 19:17; Hebr. 13:16). Właśnie tak zrobiła nasza starsza wiekiem siostra ze Sri Lanki. Otrzymała podwyżkę emerytury i chciała pomóc dwóm młodym pionierkom kontynuować służbę mimo trudności ekonomicznych. Postanowiła więc, że każdego miesiąca będzie przekazywała im określoną kwotę na pokrycie rachunków telefonicznych. To naprawdę piękne nastawienie!

16. Czego uczymy się z postanowienia o nazirejczykach?

¹⁶ Bez wątpienia z przykładu nazirejczyków możemy wyciągnąć cenne wnioski. Ale z tego postanowienia możemy się też wiele nauczyć o naszym niebiańskim Ojcu, Jehowie. Jest przekonany, że szczerze chcemy robić to, co się Mu podoba, i że chętnie zdobywamy się na poświęcenia, żeby żyć zgodnie z naszym oddaniem. Pozwala każdemu z nas zdecydować, w jaki sposób okażemy swoją miłość. To naprawdę wyjątkowe! (Prz. 23:15, 16; Marka 10:28-30; 1 Jana 4:19). Postanowienie o nazirejczykach pokazuje, że Jehowa dostrzega i ceni ofiary, na jakie się zdobywamy. Bądźmy więc zdecydowani dalej służyć Jehowie i chętnie dawać Mu to, co najlepsze.