Czy poznałeś „tajemnicę tego, jak być zadowolonym”?

1. Co oznacza, a czego nie oznacza zadowolenie?

CZY jesteś człowiekiem zadowolonym? Ktoś, kto jest zadowolony, skupia się na tym, co dobrego obecnie go spotyka, a to daje mu radość i spokój wewnętrzny. Nie ogarnia go złość ani rozgoryczenie z powodu tego, czego mu brakuje. Z drugiej strony zadowolenie to nie to samo, co samozadowolenie. Na przykład dobrze jest, gdy chrześcijanin szuka okazji do poszerzenia zakresu służby (Rzym. 12:1; 1 Tym. 3:1). Nie traci jednak radości, jeśli nie otrzymuje przywilejów tak szybko, jak by się tego spodziewał.

2. Dlaczego brak zadowolenia jest tak niebezpieczny?

² Brak zadowolenia może prowadzić do poważnych konsekwencji. Mógłby na przykład sprawić, że ktoś będzie dużo pracował po godzinach, żeby zarobić na rzeczy, których tak naprawdę nie potrzebuje. Niestety, niektórzy chrześcijanie pozwolili sobie nawet na kradzież. Mogli myśleć: „Zasługuję na to”, „Czekałem już zbyt długo” albo „Oddam pieniądze później”. Ale w oczach Jehowy każda forma kradzieży jest zła i przynosi Mu hańbę (Prz. 30:9). Inni byli tak bardzo rozczarowani tym, że nie otrzymali jakiegoś przywileju, że całkowicie porzucili służbę dla Jehowy (Gal. 6:9). Jak to możliwe, by Jego oddany sługa w ogóle brał coś takiego pod uwagę? Problem może leżeć właśnie w tym, że przestał pielęgnować zadowolenie.

3. Jaki zachęcający wniosek możemy wyciągnąć z Filipian 4:11, 12?

³ Zadowolenie może odczuwać każdy z nas. Apostoł Paweł napisał, że ‛nauczył się zadowalać tym, co ma, niezależnie od okoliczności’ (odczytaj Filipian 4:11, 12). Kiedy o tym pisał, był w więzieniu. Ale nawet wtedy nie stracił radości. ‛Poznał tajemnicę tego, jak być zadowolonym’. Jeśli trudno nam pielęgnować zadowolenie, słowa Pawła oraz jego przykład mogą nam w tym pomóc. Nie powinniśmy oczekiwać, że przyjdzie nam to bez wysiłku. Musimy się tego nauczyć. W jaki sposób? Omówmy cechy, które pomogą nam ‛poznać tajemnicę zadowolenia’.

ROZWIJAJ WDZIĘCZNOŚĆ

4. Jak wdzięczność pomaga nam pielęgnować zadowolenie? (1 Tesaloniczan 5:18).

⁴ Zadowolenie wyrasta na gruncie wdzięczności (odczytaj 1 Tesaloniczan 5:18). Na przykład jeśli jesteśmy wdzięczni za podstawowe środki do życia, zapewne nie będziemy koncentrować się na tym, czego nie mamy, a chcielibyśmy mieć. Jeśli doceniamy swoje obecne zadania w służbie dla Jehowy, będziemy wykonywać je najlepiej, jak potrafimy, a nie obsesyjnie zabiegać o kolejne. Nic dziwnego, że Biblia zachęca, żebyśmy wyrażali Jehowie wdzięczność w swoich modlitwach! Dzięki przejawianiu tej cechy odczuwamy „pokój Boży, którego ludzki umysł nie jest w stanie pojąć” (Filip. 4:6, 7).

5. Jakie powody do wdzięczności mieli Izraelici? (Zobacz też ilustrację).

⁵ Pomyślmy o przeżyciach Izraelitów. Często narzekali oni, że nie mają takiego jedzenia, jak w Egipcie (Liczb 11:4-6). Oczywiście życie na pustkowiu nie było łatwe. Mimo to mogli pielęgnować zadowolenie. W jaki sposób? Powinni byli z wdzięcznością rozmyślać o tym, co Jehowa już dla nich zrobił. Na przykład kiedy byli okrutnie traktowani w Egipcie, zesłał na ich oprawców 10 plag. Kiedy zostali wyzwoleni, otrzymali od Egipcjan srebro, złoto i ubrania (Wyjścia 12:35, 36). Gdy nad Morzem Czerwonym znaleźli się w potrzasku, Jehowa za sprawą cudu rozdzielił wody, dzięki czemu mogli uciec. A kiedy wędrowali przez pustkowie, codziennie karmił ich manną. W czym więc tkwił problem? Izraelici byli niezadowoleni nie dlatego, że brakowało im jedzenia, ale dlatego, że nie okazywali wdzięczności za to, co mają.

6. Między innymi jak możemy rozwijać wdzięczność?

⁶ Co pomoże ci być wdzięcznym? Po pierwsze, codziennie myśl o tym, co dobrego cię spotyka. Mógłbyś nawet wypisać sobie dwie lub trzy takie rzeczy (Lam. 3:22, 23). Po drugie, staraj się wyrażać docenianie tym, którzy coś dla ciebie robią. Przede wszystkim każdego dnia dziękuj Jehowie (Ps. 75:1). Po trzecie, wybieraj na przyjaciół ludzi, którzy okazują wdzięczność innym. Ten przymiot jest zaraźliwy; pamiętajmy jednak, że niezadowolenie również (Powt. Pr. 1:26-28; 2 Tym. 3:1, 2, 5). Jeśli skupiamy się na wyrażaniu wdzięczności, prawdopodobnie nie pozwolimy, żeby zrodziło się w nas niezadowolenie.

7. Co pomogło Aci odzyskać zadowolenie?

⁷ Zobaczmy, co przydarzyło się Aci z Indonezji. Przyznaje ona: „W trakcie pandemii COVID-19 zaczęłam porównywać swoją sytuację z sytuacją współwyznawców. W rezultacie stałam się niezadowolona” (Gal. 6:4). Co pomogło jej zmienić sposób myślenia? Aci mówi: „Zaczęłam liczyć błogosławieństwa, które otrzymywałam każdego dnia, i skupiać się na tym, ile dobrego daje mi należenie do organizacji Jehowy. Później Mu za to dziękowałam. Pomogło mi to odzyskać zadowolenie”. Jeśli walczysz z negatywnymi myślami, to czy mógłbyś podjąć podobne działania?

SKUPIAJ SIĘ NA WOLI JEHOWY I ZACHOWUJ POKORĘ

8. W jaką pułapkę wpadł Baruch?

⁸ W pułapkę niezadowolenia na pewien czas wpadł Baruch, sekretarz proroka Jeremiasza. Miał on trudne zadanie — wspierał proroka w przekazywaniu dobitnego orędzia niewdzięcznemu narodowi. W pewnym momencie stracił z oczu to, co najważniejsze. Zamiast koncentrować się na woli Jehowy, zaczął za bardzo skupiać się na sobie i swoich pragnieniach. Za pośrednictwem Jeremiasza Jehowa powiedział mu: „Szukasz dla siebie wielkich rzeczy. Przestań ich szukać” (Jer. 45:3-5). Inaczej mówiąc, przypomniał mu: „Bądź zadowolony z tego, co masz”. Baruch przyjął skorygowanie od Jehowy i dalej cieszył się Jego uznaniem.

9. Do czego w myśl 1 Koryntian 4:6, 7 pobudzi nas pokora? (Zobacz też ilustracje).

⁹ Czasem chrześcijanin mógłby uznać, że zasługuje na jakiś przywilej służby. Może jest bardzo zdolny, pracowity albo doświadczony — a może nawet odznacza się wszystkimi tymi cechami. Załóżmy jednak, że ten przywilej otrzymuje inna osoba. Co w takiej sytuacji pomoże bratu nie stracić zadowolenia? Rozmyślanie nad słowami apostoła Pawła zapisanymi w 1 Liście do Koryntian 4:6, 7 (odczytaj). Wszystkie przywileje i talenty zawdzięczamy Jehowie. Nie mamy ich dlatego, że jesteśmy bardziej wyjątkowi niż inni. Są one wyrazem Jego „niezasłużonej życzliwości” (Rzym. 12:3, 6; Efez. 2:8, 9).

10. Jak możemy rozwijać pokorę?

¹⁰ W rozwijaniu pokory może nam pomóc rozmyślanie o przykładzie Jezusa. Zobaczmy, na jakie szczegóły zwrócił uwagę apostoł Jan, opisując, jak Jezus umył uczniom nogi: „Jezus — wiedząc, [1] że Ojciec wszystko dał w jego ręce, i wiedząc, [2] że przyszedł od Boga i [3] do Boga idzie — (...) zaczął myć uczniom nogi” (Jana 13:3-5). Jezus mógłby oczekiwać, że to uczniowie umyją nogi jemu. Ale będąc na ziemi, nigdy nie uważał, że zasługuje na bardziej dostatnie czy wygodne życie (Łuk. 9:58). Był pokorny i zadowolony. Dał nam pod tym względem doskonały przykład (Jana 13:15).

11. Jak pokora pomaga Dennisowi odczuwać zadowolenie?

¹¹ Przykład Jezusa w okazywaniu pokory stara się naśladować Dennis z Holandii. Przyznaje jednak, że nie jest to łatwe: „Czasami zauważam u siebie oznaki pychy lub niezadowolenia, na przykład gdy przywileje, na których mi zależy, otrzymuje ktoś inny. Studiuję wtedy o pokorze. W aplikacji JW Library^® oznaczyłem sobie niektóre wersety związane z tą cechą, żeby móc je szybko odszukać. Pobrałem też na telefon kilka przemówień o pokorze i często do nich wracama. Zrozumiałem, że wszystkie nasze zadania wykonujemy po to, żeby przynosić chwałę Jehowie, a nie sobie. On życzliwie pozwala nam mieć udział w spełnianiu Jego woli, ale to Jemu należą się wszelkie zasługi”. Jeśli zaczynasz być niezadowolony ze swojej sytuacji, popracuj nad pokorą. Dzięki temu wzmocnisz więź z Jehową i będziesz szczęśliwszy (Jak. 4:6, 8).

ROZMYŚLAJ O NADZIEI

12. Jaka nadzieja na przyszłość pomaga nam odczuwać zadowolenie? (Izajasza 65:21-25).

¹² Odczuwamy większe zadowolenie, kiedy rozmyślamy o naszej nadziei na przyszłość. Ze słów zanotowanych przez proroka Izajasza wynika, że chociaż obecnie możemy mieć wiele powodów do frustracji, to w przyszłości Jehowa wszystkie je usunie (odczytaj Izajasza 65:21-25). Będziemy mieszkać w pięknych, wygodnych domach. Będziemy mieć sensowną pracę. Będziemy jeść zdrowe, pyszne jedzenie. Nigdy więcej nic nie zagrozi nam ani naszym dzieciom (Izaj. 32:17, 18; Ezech. 34:25). Czeka nas wspaniała, bezpieczna przyszłość!

13. Szczególnie kiedy powinniśmy skupiać się na nadziei?

¹³ Teraz musimy skupiać się na naszej nadziei bardziej niż kiedykolwiek. Dlaczego? Bo żyjemy w „dniach ostatnich”, które są „trudne do zniesienia” (2 Tym. 3:1). Jehowa każdego dnia pomaga nam sobie z tym radzić, zapewniając nam kierownictwo, siły i wsparcie (Ps. 145:14). Nadzieja szczególnie pomaga nam wtedy, gdy problemy dotykają nas osobiście. Być może trudno ci zadbać o potrzeby materialne swojej rodziny. Czy będzie tak już zawsze? Nie! Jehowa obiecuje, że w raju da ci wszystko, czego potrzebujesz, a nawet dużo, dużo więcej (Ps. 9:18; 72:12-14). A może zmagasz się z przewlekłym bólem, depresją lub inną ciężką chorobą. Czy to znaczy, że taki już twój los i nic tego nie zmieni? Nie! W nowym świecie Jehowa usunie wszelkie choroby, a nawet śmierć (Obj. 21:3, 4). Dzięki nadziei nie pozwalamy, by to, co nas spotyka, wywołało w nas gniew lub rozgoryczenie. Nawet gdy mierzymy się z niesprawiedliwością, stratą bliskiej osoby, chorobą czy inną próbą, nie tracimy zadowolenia. Dlaczego? Bo bez względu na to, jak trudne są nasze obecne wyzwania, to wiemy, że „nasz ucisk jest chwilowy” — że w nowym świecie zaznamy trwałej ulgi (2 Kor. 4:17, 18).

14. Jak możemy umacniać naszą nadzieję?

¹⁴ Skoro nadzieja ma tak ścisły związek z zadowoleniem, to jak możemy ją umacniać? Podobnie jak założenie okularów może pomóc zobaczyć obiekty w oddali, tak podjęcie pewnych działań, żeby wzmocnić wiarę, może nam pomóc wyraźniej „zobaczyć” przyszły raj. Kiedy przygniatają nas problemy finansowe, wyobrażajmy sobie świat bez pieniędzy, długów i nierówności ekonomicznych. A jeśli przejmujemy się tym, że nie otrzymaliśmy jakiegoś przywileju służby, pomyślmy, jak niewiele będzie to znaczyć, kiedy już od tysięcy lat będziemy służyć Jehowie w doskonały sposób (1 Tym. 6:19). Na początku może nam być trudno nie martwić się teraźniejszością i skupiać się na przyszłości. Jednak z czasem rozmyślanie o tym, co obiecał Jehowa, stanie się dla nas czymś naturalnym.

15. Czego uczysz się z wypowiedzi Christy?

¹⁵ Zobaczmy, jak nadzieja pomaga siostrze o imieniu Christa, która jest żoną cytowanego wcześniej Dennisa. Opowiada ona: „Cierpię na postępującą chorobę mięśni. Poruszam się na wózku inwalidzkim, a większą część dnia spędzam w łóżku. Codziennie walczę z bólem. Ostatnio lekarz powiedział mi, że moje rokowania nie są zbyt dobre. Ale ja pomyślałam: ‚On widzi przyszłość inaczej’. Koncentruję się na swojej nadziei, a to daje mi spokój wewnętrzny. Dzisiaj jest mi ciężko, ale w nowym świecie będę w pełni cieszyć się życiem”.

„TYM, KTÓRZY SIĘ GO BOJĄ, NICZEGO NIE BRAK”

16. Dlaczego Dawid mógł napisać, że tym, którzy boją się Jehowy, „niczego nie brak”?

¹⁶ To, że słudzy Jehowy są zadowoleni, nie oznacza, że nie mają problemów. Na przykład król Dawid stracił co najmniej troje dzieci. Został niesłusznie oskarżony, zdradzony i przez lata musiał się ukrywać. Mimo tych poważnych prób powiedział o Jehowie: „Tym, którzy się Go boją, niczego nie brak” (Ps. 34:9, 10). Dlaczego mógł tak powiedzieć? Bo chociaż słudzy Jehowy nie oczekują życia wolnego od problemów, to są pewni, że nigdy nie zabraknie im tego, czego naprawdę potrzebują (Ps. 145:16). We wszystkich próbach możemy liczyć na Jehowę. Właśnie dlatego mamy podstawy do zadowolenia.

17. Dlaczego jesteś zdecydowany poznać „tajemnicę zadowolenia”?

¹⁷ Jehowa chce, żebyśmy byli szczęśliwi (Ps. 131:1, 2). Dlatego starajmy się poznać „tajemnicę zadowolenia”. Jeśli rozwijamy wdzięczność, skupiamy się na woli Jehowy, okazujemy pokorę i umacniamy nadzieję, będziemy mogli powiedzieć: „Naprawdę jestem zadowolony” (Ps. 16:5, 6).