Ligji i përtërirë

29 Këto janë fjalët e besëlidhjes që Jehovai e urdhëroi Moisiun të bënte me bijtë e Izraelit në vendin e Moabit, përveç besëlidhjes që kishte bërë me ta në Horeb.+

2 Moisiu thirri tërë Izraelin dhe tha: «Ju i patë të gjitha ato që i bëri Jehovai faraonit, tërë shërbëtorëve dhe mbarë vendit të tij para syve tuaj në Egjipt.+ 3 Ju i patë me sytë tuaj provat e mëdha,+ ato shenja+ e mrekulli+ të mëdha. 4 E megjithatë, deri më sot Jehovai nuk ju ka dhënë një zemër për të kuptuar, sy për të parë dhe veshë për të dëgjuar.+ 5 Ai thotë: ‘Kur ju drejtoja për dyzet vjet në shkretëtirë,+ rrobat nuk ju vjetëruan në trup e sandalet nuk ju vjetëruan në këmbë.+ 6 Nuk hëngrët bukë+ dhe nuk pitë verë e pije dehëse, që të dinit se unë jam Jehovai, Perëndia juaj.’ 7 Në fund mbërritët në këtë vend dhe Sihoni, mbreti i Heshbonit,+ bashkë me Ogun,+ mbretin e Bashanit, dolën në betejë kundër nesh, por ne i mundëm.+ 8 Pas kësaj morëm vendin e tyre dhe ua dhamë si trashëgimi rubenitëve, gaditëve dhe gjysmës së fisit të manasitëve.+ 9 Prandaj mbajini fjalët e kësaj besëlidhjeje e zbatojini, që kështu t’ia dilni mbanë në çdo gjë që do të bëni.+

10 Që të gjithë sot keni zënë vend para Jehovait, Perëndisë tuaj: krerët e fiseve tuaja, pleqtë dhe të parët tuaj, çdo banor i Izraelit,+ 11 të vegjlit dhe gratë tuaja,+ i ardhuri+ që është në kampin tuaj, që nga ai që bën dru e deri tek ai që nxjerr ujë,+ 12 për të hyrë në besëlidhjen+ e Jehovait, Perëndisë tuaj, e cila u bë bashkë me benë që ju zuri Jehovai, Perëndia juaj, sot;+ 13 me qëllim që sot të të bëjë popullin e tij+ e që të tregojë se është Perëndia yt,+ si të ka premtuar ty e siç u është betuar paraardhësve të tu, Abrahamit,+ Isakut+ dhe Jakobit.+

14 E pra, këtë besëlidhje e këtë be nuk e bëj vetëm me ju,+ 15 por edhe me atë që qëndron bashkë me ne sot para Jehovait, Perëndisë tonë, dhe me ata që sot nuk gjenden këtu me ne,+ 16 (sepse ju vetë e dini mirë se si banuam në Egjipt dhe se, kur dolëm, kaluam mes për mes gjithë atyre kombeve.+ 17 Ju i shihnit gjërat e tyre të neveritshme, idhujt e tyre të pështirë,*+ prej druri e guri, prej argjendi e ari;) 18 që të mos ketë mes jush burrë a grua, familje a fis, që t’i largohet zemra sot nga Jehovai, Perëndia ynë, dhe të shkojë e t’u shërbejë perëndive të atyre kombeve;+ që të mos ketë mes jush asnjë rrënjë që jep helm a pelin.+

19 Nëse dikush i dëgjon fjalët e kësaj beje+ dhe i bën qejfin vetes* e thotë: ‘Do të kem paqe,+ edhe sikur të eci me kokëfortësi si të më thotë zemra ime’,+ dhe ka për qëllim të zhdukë të njomin me të thatin, 20 Jehovai s’do të dojë ta falë.+ Përkundrazi, atëherë zemërimi+ i Jehovait dhe vrulli i tij+ do të nxjerrin tym kundër atij njeriu,+ dhe tërë mallkimet e shkruara në këtë libër+ do të bien mbi të, e Jehovai do t’ia shuajë emrin nën qiell. 21 Kështu, Jehovai do ta ndajë+ atë për të zezën e vet nga tërë fiset e Izraelit, sipas tërë mallkimeve që përmban besëlidhja e shkruar në këtë libër të ligjit.

22 Brezi i ardhshëm, bijtë tuaj që do të vijnë pas jush, madje edhe i huaji që do të vijë nga një vend i largët, do të detyrohen të pyesin kur të shohin plagët e atij vendi dhe sëmundjet e tij, me të cilat e ka munduar Jehovai;+ 23 kur të shohin squfur, kripë+ dhe zjarr,+ saqë tërë vendi nuk mbillet më e asnjë bimësi nuk mbin e nuk mugullon në të, si ndodhi pas përmbysjes së Sodomës dhe të Gomorrës,+ të Admahut+ dhe të Seboimit,+ që Jehovai i përmbysi nga zemërimi dhe furia e tij;+ 24 po, të gjitha kombet do të jenë të detyruara të pyesin: ‘Pse ia bëri kështu Jehovai këtij vendi?+ Pse iu ndez gjithë ky zemërim i madh?’ 25 Atëherë do të përgjigjen: ‘Sepse braktisën besëlidhjen+ që bëri me ta Jehovai, Perëndia i paraardhësve të tyre, kur i nxori nga Egjipti.+ 26 Ata shkuan e u shërbyen perëndive të tjera dhe u përkulën para tyre, po, para perëndive që as i njihnin e që as u sollën gjë.+ 27 Kështu Jehovait iu ndez zemërimi kundër atij vendi dhe solli mbi të tërë mallkimet e shkruara në këtë libër.+ 28 Nga zemërimi, tërbimi e indinjata e madhe, Jehovai i shkuli ata me rrënjë nga toka e tyre+ dhe i flaku në një tjetër vend, sikundër janë sot.’+

29 Gjërat e fshehura+ i përkasin Jehovait, Perëndisë tonë, kurse gjërat e zbuluara+ na përkasin neve dhe bijve tanë përgjithnjë, që të përmbushim të gjitha fjalët e këtij ligji.+