Gjykatësit

16 Njëherë Samsoni shkoi në Gazë.+ Atje pa një prostitutë dhe shkoi tek ajo.+ 2 Për këtë njoftuan gazitët e u thanë: «Samsoni ka ardhur këtu.» Kështu ata e rrethuan+ dhe i zunë pritë gjithë natën te porta+ e qytetit. Tërë natën ata qëndruan pa bërë zhurmë, sepse thanë: «Në mëngjes, sapo të dalë drita, do ta vrasim.»+

3 Mirëpo Samsoni qëndroi shtrirë gjer në mesnatë, pastaj u ngrit, mbërtheu dyert e portës+ së qytetit dhe dy mbajtëset anësore e i shkuli bashkë me shulin. Pastaj i ngarkoi mbi supe dhe i çoi+ në majë të malit që gjendet përballë Hebronit.+

4 Pas kësaj, ai ra në dashuri me një grua nga lugina e përroit të Sorekut, që quhej Delila.+ 5 Sundimtarët e aleancës+ filistine erdhën tek ajo dhe i thanë: «Punoji ndonjë rreng+ e shiko se ku qëndron fuqia e tij e madhe, me se mund ta mposhtim dhe me se mund ta lidhim që të jemi të sigurt se e vëmë poshtë. Për këtë do të të japim secili nga një mijë e njëqind monedha argjendi.»+

6 Më vonë, Delila i tha Samsonit: «Tregomë, të lutem, ku qëndron fuqia jote e madhe dhe me çfarë duhet të të lidhin që të të vënë poshtë?»+ 7 Samsoni iu përgjigj: «Nëse më lidhin me shtatë tejza+ ende të njoma e të pathara, atëherë unë bëhem i dobët dhe si njeri i zakonshëm.» 8 Kështu, sundimtarët e aleancës+ filistine i çuan asaj shtatë tejza ende të njoma e të pathara dhe më vonë, ajo e lidhi me to. 9 Njerëzit që ishin vënë në pritë, rrinin ulur në dhomën e saj të brendshme.+ Ajo i tha: «Samson, po të vërsulen filistinët!»+ Por ai i këputi tejzat më dysh, si këputet fija e përdredhur e lirit kur ndien zjarrin.+ Kështu, fuqia e tij mbeti e panjohur.+

10 Më pas, Delila+ i tha Samsonit: «Ti u talle me mua e më the gënjeshtra.+ Tani, tregomë, të lutem, me çfarë mund të të lidhin?» 11 Ai ia ktheu: «Nëse më lidhin fort me litarë të rinj, që nuk janë përdorur për asnjë punë, atëherë unë bëhem i dobët dhe si njeri i zakonshëm.» 12 Kështu, Delila mori litarë të rinj, e lidhi me ta dhe i tha: «Samson, po të vërsulen filistinët!» Ndërkohë njerëzit që ishin vënë në pritë, rrinin ulur në dhomën e brendshme.+ Por ai i këputi më dysh si të ishin fije peri dhe ata i ranë nga krahët.+

13 Pas kësaj, Delila i tha Samsonit: «Gjer më tani u talle me mua e më the gënjeshtra.+ Tregomë me çfarë mund të të lidhin.»+ Atëherë ai i tha: «Mjafton t’i endësh shtatë gërshetat e kokës sime në fillin e tezgjahut.»+ 14 Kështu, ajo ia ngjeshi me krehërin e tezgjahut e më pas i tha: «Samson, po të vërsulen filistinët!»+ Ai u zgjua nga gjumi dhe e shkuli krehërin bashkë me fillin e tezgjahut.

15 Atëherë ajo i tha: «Si mund të më thuash ‘Të dua’,+ kur zemra jote nuk më beson? Tri herë me radhë u talle me mua e nuk më tregove se ku qëndron fuqia jote e madhe.»+ 16 Meqenëse gjithë kohës ajo nuk e linte rehat+ me fjalët e saj dhe e ngacmonte, atij iu lodh shpirti aq sa donte të vdiste.+ 17 Në fund, ia çeli zemrën+ dhe i tha: «Mbi kokën time nuk ka kaluar kurrë brisku,+ sepse jam nazire i Perëndisë që në bark të nënës.+ Nëse kjo do të ndodhte, atëherë fuqia ime do të ikte e do të bëhesha vërtet i dobët e si gjithë të tjerët.»+

18 Kur pa se ai ia çeli zemrën, Delila dërgoi menjëherë që të thërrisnin sundimtarët e aleancës+ filistine e u tha: «Ejani këtë herë, se ai ma çeli zemrën.»+ Dhe ata vajtën tek ajo me paratë në dorë.+ 19 Ajo e vuri të flinte mbi gjunjët e saj e pastaj thirri një burrë që ia preu shtatë gërshetat me brisk. Pas kësaj, ajo tregonte se e kishte në dorë, kurse atij po i ikte fuqia. 20 Atëherë ajo i tha: «Samson, po të vërsulen filistinët!» Ai u zgjua nga gjumi dhe tha: «Do të dal si herët e tjera+ e do t’i heq qafe.» Por ai nuk e dinte që Jehovai e kishte braktisur.+ 21 Kështu, filistinët e kapën dhe i nxorën sytë.+ Pastaj e çuan në Gazë.+ Aty e lidhën me dy vargonj bakri+ dhe e vunë të bluante+ në burg.+ 22 Ndërkaq, sapo ia prenë me brisk, flokët zunë t’i rriteshin e t’i bëheshin të dendur.+

23 Sundimtarët e aleancës filistine u mblodhën t’i bënin një flijim të madh Dagonit,+ perëndisë së tyre, e të gëzonin. Ata thoshin: «Perëndia ynë na e dha në dorë Samsonin, armikun tonë!»+ 24 Sa e pa, populli filloi t’i thurte lavde perëndisë së vet,+ «sepse,—thanë ata,—perëndia ynë na e dha në dorë armikun tonë,+ atë që na e shkretoi vendin+ dhe na i shumoi të vrarët».+

25 Plot hare në zemër,+ ata nisën të thoshin: «Thërrisni Samsonin që të na argëtojë ca.»+ Kështu, e nxorën Samsonin nga burgu që t’i zbaviste+ dhe e vunë të qëndronte midis shtyllave. 26 Atëherë Samsoni i tha djalit që i kishte kapur dorën: «Lërmë të prek shtyllat mbi të cilat mbahet shtëpia e të mbështetem pas tyre.» 27 (Shtëpia ishte plot burra e gra dhe të gjithë sundimtarët e aleancës filistine ishin aty.+ Në tarracë ishin rreth tre mijë burra e gra që shikonin, teksa argëtoheshin me Samsonin.)+

28 Samsoni+ i thirri Jehovait:+ «O Zotëri Sovran Jehova, të lutem, kujtohu për mua!+ Të lutem, o Perëndi i vërtetë, më jep forcë+ vetëm këtë herë e lërmë të hakmerrem kundër filistinëve qoftë edhe për njërin nga dy sytë e mi!»+

29 Sakaq, duke mbledhur forcat, Samsoni mbështeti krahët te dy shtyllat e mesit, mbi të cilat mbahej shtëpia, dhe i kapi fort, njërën me dorën e djathtë e tjetrën me të majtën. 30 Pastaj tha: «Le të vdes edhe unë+ bashkë me filistinët!» Më pas u përkul me sa fuqi kishte dhe shtëpia ra mbi sundimtarët e aleancës dhe mbi tërë njerëzit që ishin atje,+ saqë ata që vrau kur vdiq, qenë më të shumtë se ata që kishte vrarë kur qe gjallë.+

31 Më vonë vëllezërit e tij dhe tërë shtëpia e të atit zbritën, e ngritën dhe e çuan për ta varrosur midis Zorahut+ dhe Eshtaolit,+ në varrin e të atit, Manoahut.+ Ai qe gjykatës i Izraelit për njëzet vjet.+