Gjykatësit
18 Ato ditë nuk kishte mbret në Izrael.+ Në atë kohë, fisi i danitëve+ po kërkonte një trashëgimi ku të banonte, sepse deri atëherë atyre nuk u kishte rënë trashëgimi mes fiseve të Izraelit.+
2 Si përfundim, bijtë e Danit dërguan pesë burra nga familja e tyre, nga gjiri i tyre, trima nga Zorahu+ dhe Eshtaoli,+ për të vëzhguar+ vendin e për të zbuluar se si ishte. Kështu u thanë atyre: «Shkoni e zbuloni se si është ky vend.» Pas ca kohësh, ata arritën në rajonin malor të Efraimit,+ te shtëpia e Mikesë,+ dhe e kaluan natën atje. 3 Ndërsa i afroheshin shtëpisë së Mikesë, ata njohën zërin e djaloshit levit, u kthyen andej dhe e pyetën: «Kush të solli ty këtu? Çfarë po bën në këtë vend? Ç’punë ke këtu?» 4 Ai ua ktheu: «Mikea bëri kështu e kështu që të më pajtonte+ për t’i shërbyer si prift.»+ 5 Pastaj ata i thanë: «Pyete+ Perëndinë,+ të lutemi, që ta dimë nëse rruga për ku jemi nisur do të jetë e mbarë.» 6 E prifti u tha: «Shkoni në paqe. Jehovai e ka me sy të mirë udhën për ku jeni nisur.»
7 Kështu, pesë burrat vazhduan rrugën e arritën në Laish.+ Atje panë që njerëzit që banonin aty, mbështeteshin në forcat e tyre, siç e kishin zakon sidonitët. Ata bënin një jetë të qetë e të shkujdesur.+ Në atë vend s’kishte pushtues që të shtypte e t’i binte në qafë njeriu. Përveç kësaj, ata ishin larg sidonitëve+ e nuk kishin të bënin fare me të tjerët.
8 Në fund arritën te vëllezërit e tyre në Zorah+ e në Eshtaol,+ të cilët i pyetën: «Si vajti?» 9 Ata u përgjigjën: «Ngrihuni e të sulemi kundër tyre, sepse e pamë vendin dhe është shumë i mirë.+ Pse po ngurroni? Luani vendit e mos përtoni që të shkoni ta shtini në dorë.+ 10 Kur të shkoni, do të gjeni një popull të shkujdesur+ dhe një vend mjaft të gjerë. Perëndia ju ka dhënë në dorë+ një vend ku nuk mungon gjë prej gjëje nga ato që ka toka.»+
11 Atëherë gjashtëqind burra nga familja e danitëve+ ngjeshën armët e luftës dhe u nisën nga Zorahu dhe Eshtaoli.+ 12 Ata u vunë në udhë dhe e ngritën kampin në Kiriat-Jearim+ të Judës. Prandaj, ai vend quhet Mahaneh-Dan*+ edhe sot e kësaj dite dhe gjendet në perëndim të Kiriat-Jearimit. 13 Që këtej kaluan në rajonin malor të Efraimit dhe arritën te shtëpia e Mikesë.+
14 Pastaj pesë burrat që kishin shkuar për të vëzhguar+ vendin e Laishit,+ u thanë vëllezërve të tyre: «A e dinit se në këto shtëpi ka një efod, një idhull shtëpie,*+ një shëmbëlltyrë të gdhendur+ dhe një shtatore të derdhur?+ Prandaj, kijeni parasysh vetë çfarë duhet të bëni.»+ 15 Kështu, ata u kthyen atje dhe vajtën në shtëpinë e djaloshit levit,+ në shtëpinë e Mikesë, dhe e pyetën se si po ia çonte.+ 16 Ndërkaq gjashtëqind bijtë e Danit,+ që kishin ngjeshur armët e luftës,+ po qëndronin në hyrje të portës. 17 Pesë burrat që kishin vajtur të vëzhgonin vendin,+ u ngjitën që të hynin atje e të merrnin shëmbëlltyrën e gdhendur,+ efodin,+ idhullin e shtëpisë+ dhe shëmbëlltyrën e derdhur.+ (Prifti+ qëndronte në këmbë në hyrje të portës bashkë me gjashtëqind burrat e armatosur për luftë.) 18 Kur këta shkuan në shtëpinë e Mikesë dhe morën shëmbëlltyrën e gdhendur, efodin, idhullin e shtëpisë dhe shëmbëlltyrën e derdhur,+ prifti+ u tha: «Ç’po bëni kështu?» 19 Por ata i thanë: «Hesht! Mbylle gojën* dhe eja me ne e bëhu ati+ e prifti+ ynë. Si është më mirë? Të vazhdosh të jesh prift në shtëpinë e një njeriu të vetëm+ apo të bëhesh prift i një fisi dhe familjeje në Izrael?»+ 20 Kjo ia kënaqi zemrën priftit,+ i cili mori efodin, idhullin e shtëpisë dhe shëmbëlltyrën e gdhendur+ e vajti me ta.
21 Pastaj morën rrugën e kthimit, duke vënë para fëmijët, bagëtinë dhe gjërat me vlerë.+ 22 Ata ishin larguar disi nga shtëpia e Mikesë,+ kur burrat që banonin afër shtëpisë së tij u mblodhën dhe iu vunë pas bijve të Danit që t’i arrinin. 23 Ata nisën t’u thërrisnin bijve të Danit dhe këta kthyen kokën e i thanë Mikesë: «Pse i ke mbledhur gjithë këta?» 24 Ai u përgjigj: «Ju m’i morët perënditë+ që bëra+ dhe priftin+ e ikët. Ç’më mbetet mua tani?+ Si mund të më thoni: ‘Çfarë ke?’» 25 Atëherë bijtë e Danit i thanë: «Mos të ta dëgjojmë më zërin, se po t’u vërsulën këta burra shpirtvrerosur,+ do ta humbësh shpirtin ti dhe ata të shtëpisë sate.» 26 Bijtë e Danit vazhduan udhën dhe Mikea, kur pa se ata ishin më të fortë,+ u kthye në shtëpi.
27 Ata morën ato që kishte bërë Mikea dhe priftin e tij,+ e pastaj vazhduan rrugën drejt Laishit,+ kundër një populli të qetë e të shkujdesur.+ I shkuan banorët e tij në teh të shpatës+ dhe qytetit i vunë zjarrin.+ 28 Atë nuk kishte kush ta çlironte, pasi ndodhej larg Sidonit+ dhe banorët e tij nuk kishin të bënin fare me të tjerët. Qyteti ndodhej në ultësirën e Beth-Rehobit.+ Pasi e rindërtuan, ata u vendosën me banim në të.+ 29 Madje ata i dhanë qytetit emrin Dan, nga emri i Danit,+ atit të tyre, që i kishte lindur Izraelit.+ Sidoqoftë, emri i qytetit në fillim ishte Laish.+ 30 Më pas, bijtë e Danit ngritën shëmbëlltyrën e gdhendur.+ Jonatani,+ biri i Gershomit,+ që ishte biri i Moisiut, bashkë me bijtë e tij u bënë priftërinj të fisit të danitëve gjer ditën kur banorët e atij vendi i morën në mërgim.+ 31 Ata e vunë mes tyre shëmbëlltyrën e gdhendur që kishte bërë Mikea dhe e mbajtën për aq ditë sa shtëpia+ e Perëndisë së vërtetë qëndroi në Shiloh.+