Gjykatësit
5 Atë ditë, Debora+ me Barakun,+ birin e Abinoamit,+ ia morën këngës+ me këto fjalë:
4 O Jehova, kur dole nga Seiri,+
tek dilje nga fusha e Edomit,+
u lëkund toka+ e rrodhën qiejt,+
retë pikuan ujë.
6 Në ditët e Shamgarit,+ birit të Anathit,
në ditët e Jaelës,+ rrugët ishin të braktisura,
ata që i rrihnin ato rrugë kalonin nëpër shtigje+ të tërthorta.
7 Banorët e fushës u zhdukën, po, u zhdukën në Izrael,+
gjersa u ngrita unë, Debora,+
gjersa u ngrita unë si nënë në Izrael.+
8 Ata zgjodhën perëndi të reja.+
Te porta bëhej luftë.+
Nuk shihej asnjë mburojë, asnjë heshtë,
mes dyzet mijë burrave të Izraelit.+
10 Ju që shkoni hipur mbi gomarica kuqaloshe,+
ju që uleni mbi qilima luksozë,
dhe ju që shkoni rrugës,
mendoni!+
11 Disa nga ata që u jepnin ujë+ kafshëve pranë lugjeve,
zunë të tregonin veprat e drejta të Jehovait,+
veprat e drejta të popullit të tij që banon në fushë të hapur në Izrael.
Atëherë populli i Jehovait zbriti te portat.
12 Zgjohu, pra, zgjohu, o Debora!+
Zgjohu, zgjohu e merrja një kënge!+
Ngrihu, o Barak,+ ti bir i Abinoamit,+ e çoji larg robërit e tu!
13 Atëherë të mbijetuarit zbritën te fisnikët;
populli i Jehovait zbriti tek unë për të dalë kundër të fuqishmëve.
14 Nga Efraimi ishin ata që zbritën në ultësirë,+
me ty, o Beniamin, mes njerëzve të tu.
Nga Makiri+ zbritën komandantët,
e nga Zabuloni ata që mbajnë penën e skribit.+
15 Princat e Isakarit+ ishin me Deborën,
e siç ishte Isakari, ashtu ishte edhe Baraku.+
Në këmbë u dërgua ai në ultësirë.+
Në zemrat e njerëzve mes ndarjeve të Rubenit kishte shumë hamendje.+
16 Përse u ule mes dy hejbeve?
Për të dëgjuar pipëzat që bien për të mbledhur kopenë?+
Në zemrat e njerëzve mes ndarjeve të Rubenit kishte shumë hamendje.+
17 Galaadi qëndroi në vendbanimin e tij matanë Jordanit.+
Po Dani, pse atë kohë vazhdoi të qëndronte nëpër anije?+
Asheri u ul duarkryq në breg të detit,
e qëndronte pranë limaneve.+
19 Mbretër erdhën e luftuan;
pikërisht atëherë mbretërit e Kanaanit luftuan+
në Tanak+ pranë ujërave të Megidos,+
por nuk fituan+ kurrfarë argjendi.
21 Përroi i Kishonit i mori me vete,+
përroi i Kishonit,+ përroi i ditëve të lashta.
Të fortët i shtype,+ ti o shpirti im.
23 ‘Mallkoni+ Merozin,—tha engjëlli i Jehovait,+—
mallkoni pareshtur banorët e tij,
sepse nuk i erdhën në ndihmë Jehovait,
nuk i erdhën në ndihmë Jehovait me të fuqishmit.’
24 Fort e bekuar mes grave qoftë Jaela,+ gruaja e Heberit, kenitit,+
fort e bekuar+ qoftë mes grave që qëndrojnë në tenda!
26 Pastaj zgjati dorën drejt kunjit të tendës,
dhe dorën e djathtë drejt çekiçit që mban punëtori i palodhur.+
Siserën e goditi dhe tejpërtej kokën ia shpoi,+
tëmthat ia çau dhe ia copëtoi.
27 Te këmbët e saj ai u shemb, ra e mbeti i shtrirë;
te këmbët e saj u këput e ra;
aty ku u rrëzua, aty ra i mundur.+
28 Një grua shikonte nga dritarja duke e pritur,
ishte e ëma e Siserës që shihte nga kafazi i dritares:+
‘Pse vonon të vijë karroca e tij e luftës?+
Pse vonojnë trokëllimat e karrocave të tij?’+