14 Nëse mes jush banon një i ardhur, edhe ai do ta përgatitë flijimin e Festës së Kalimit për Jehovain;+ ai duhet të veprojë sipas normës për Festën e Kalimit dhe rregullave të vendosura.+ Për ju duhet të ketë një ligj të vetëm, si për të ardhurin, edhe për vendësin.’»+

16 Por Rutha i tha: «Mos m’u lut që të të braktis, të kthehem pas dhe të mos vij me ty, sepse ku të shkosh ti, do të shkoj edhe unë e ku ta kalosh natën ti, do ta kaloj natën edhe unë. Populli yt do të jetë populli im dhe Perëndia yt, Perëndia im.+

15 Pastaj bashkë me gjithë njerëzit* e tij u kthye te njeriu i Perëndisë së vërtetë,+ qëndroi para tij dhe i tha: «Tani e di fare mirë se nuk ka Perëndi askund në tokë, përveçse në Izrael.+ Prandaj prano, të lutem, një dhuratë* nga shërbëtori yt.»

32 Edhe të huajin, që nuk është pjesë e popullit tënd, Izraelit, por që vjen nga një vend i largët për shkak të emrit* tënd të madh,+ dorës sate të fortë dhe krahut tënd të fuqishëm*, dhe lutet në drejtim të kësaj shtëpie,+ 33 dëgjoje nga qiejt, nga vendbanimi yt, dhe plotësoja tërë ato që të kërkon, në mënyrë që gjithë popujt e tokës ta njohin emrin tënd+ e të të nderojnë thellësisht* njëlloj siç të nderon populli yt, Izraeli, dhe ta dinë se kjo shtëpi që kam ndërtuar, i sjell lavdi emrit tënd.

27 Ai u ngrit menjëherë dhe shkoi. Atje pa një eunuk* etiopas, një njeri me autoritet në shërbim të kandakes, mbretëreshës së etiopasve, e cila e kishte emëruar mbi gjithë thesarin e saj. Ai kishte shkuar në Jerusalem për të adhuruar Perëndinë+