MËSIMI 51
Luftëtari dhe vajza e vogël
Një vajzë e vogël izraelite jetonte në Siri, shumë larg shtëpisë së saj. Ushtria siriane e kishte zënë robinjë dhe ajo ishte ndarë nga familja. Tani ishte shërbëtore e gruas së një komandanti ushtarak që quhej Naman. Vajza e vogël adhuronte Jehovain edhe pse njerëzit përreth nuk e bënin këtë.
Namani kishte një sëmundje lëkure të tmerrshme dhe dhimbje gjithë kohën. Vajza e vogël donte vërtet ta ndihmonte. Ajo i tha gruas së Namanit: ‘Unë e di kush mund ta ndihmojë burrin tënd. Në Izrael është një profet i Jehovait me emrin Elise. Ai mund ta shërojë.’
Gruaja i tregoi Namanit çfarë i tha vajza e vogël. Ai ishte gati të provonte çdo gjë, prandaj vajti te shtëpia e Eliseut në Izrael. Mbase priste që Eliseu ta trajtonte si njeri të rëndësishëm. Por, në vend që të fliste drejtpërdrejt me të, Eliseu dërgoi shërbëtorin e vet që ta takonte Namanin dhe t’i jepte këtë mesazh: ‘Shko dhe lahu shtatë herë në lumin Jordan. Pastaj do të shërohesh.’
Namani u zhgënjye pa masë. Ai tha: ‘Mendova se ky profet do të më shëronte, duke thirrur Perëndinë e tij dhe duke tundur duart mbi mua. Kurse ai më thotë të shkoj te ky lumi në Izrael. Lumenjtë tanë në Siri janë më të mirë. E pse të mos lahem atje?!’ Namani u zemërua dhe iku nga shtëpia e Eliseut.
Shërbëtorët e Namanit e ndihmuan të arsyetonte duke i thënë: ‘A s’do të bëje gjithçka për t’u shëruar? Kjo që po të thotë profeti është shumë e thjeshtë. Pse të mos e provosh?’ Namani i dëgjoi. Shkoi në lumin Jordan dhe u zhyt shtatë herë. Kur doli nga uji herën e shtatë, ai ishte plotësisht i shëruar. Nga mirënjohja e thellë, u kthye të falënderonte Eliseun. Namani tha: ‘Tani e di se Jehovai është Perëndia i vërtetë.’ Si mendon se u ndie vajza e vogël izraelite kur Namani u kthye i shëruar?
«Nga goja e fëmijëve dhe e foshnjave ke marrë lavdi.»—Mateu 21:16