Kënga 119
Të mbajmë fort «shpresën e lumtur»
1. Në errësir’, sa shum’ njer’zit jan’ munduar.
Sa shum’ përpjekje për gjëra krejt pa vler’.
Shum’ ligësi sot k’të tok’ ka pushtuar,
shpejt çdo rebel do t’mbaroj’ me tmerr.
(Kori)
2. Sot mir’ e dim’ se përse Jah ka lejuar
që ligësia kaq gjatë të vazhdoj’.
Do të marr’ fund në një koh’ të caktuar
dhe çdo besnik shum’ do të gëzoj’.
(Kori)
3. Në ditët tona një lajmërim dëgjohet.
Mjaft me k’të jet’ plot frik’ e pasiguri!
Jah do liroj’ çdo krijes’ që ankohet,
që të ket’ shpres’, nxitim çdo njeri.
(KORI)
Ja, Mbretëria po vjen, ndaj gëzo!
Kjo tok’ do ndryshoj’ se vet’ Krishti sundon.
Lotët ai nga çdo sy do të thaj’.
K’të shpres’ kaq të bukur secili të mbaj’.