Të tregojmë interes personal: Duke predikuar me paanësi
1 Apostulli Gjon pa në vegim një engjëll që fluturonte në mes të qiellit dhe që u shpallte një lajm të mirë të përhershëm njerëzve të «çdo kombi, fisi, gjuhe dhe populli». (Zbul. 14:6) A ndjekim shembullin e këtij engjëlli duke predikuar me paanësi? Pa e kuptuar, mund të ndikohemi nga paragjykimet. Qëndrimi ynë kundrejt njerëzve që takojmë, mund të ndikojë në mënyrën se si ua paraqitim lajmin e mirë. Prandaj, duhet të tregojmë interes të sinqertë kur u predikojmë atyre me prejardhje ose formim tjetër.
2 Mendoni për territorin tuaj: A ka imigrantë ose refugjatë që jetojnë në territorin tuaj? Është e lehtë të mos u kushtojmë vëmendjen e duhur. Por, merrni iniciativën t’i takoni këta njerëz dhe përpiquni t’i njihni më mirë. Cilat janë nevojat e tyre, shqetësimet, pëlqimet, mospëlqimet, ankthet, dhe ç’paragjykime kanë? Përpiquni ta përshtatni prezantimin e mesazhit të Mbretërisë sipas rastit. (1 Kor. 9:19-23) Ashtu si apostulli Pavël, duhet ta ndiejmë si detyrë t’ia japim lajmin e mirë të gjithëve në territor, përfshirë edhe ata që vijnë nga një vend i huaj, ata që kanë një kulturë tjetër, ata që flasin një gjuhë tjetër ose ata që janë shumë të pasur.—Rom. 1:14. Shën., BR me referime, angl.
3 Po si mund t’i predikoni dikujt që flet një gjuhë tjetër? Përdorni sa më shumë broshurën Lajmi i mirë për të gjitha kombet. Gjithashtu, mund të mbani me vete fletushka ose broshura në gjuhët që fliten më shumë në territorin tuaj. (Shih Shërbimi ynë i Mbretërisë korrik 2003, f. 4, par. 2 dhe 3.) Përveç këtyre, disa lajmëtarë janë përpjekur të mësojnë një përshëndetje dhe një prezantim të thjeshtë në gjuhë të tjera. Njerëzve shpesh u bën përshtypje kur dikush, edhe pse me kufizime, u flet në gjuhën e tyre, dhe kjo mund t’i tërheqë drejt lajmit të mirë.
4 Të imitojmë Jehovain: Kur u predikojmë njerëzve me prejardhje dhe formime të ndryshme, imitojmë Perëndinë tonë të paanshëm, Jehovain, «vullneti i të cilit është që njerëz të çdo lloji të shpëtojnë dhe të fitojnë njohurinë e saktë të së vërtetës».—1 Tim. 2:3, 4.