vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • es25 pak. 145-159
  • disambar

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • disambar
  • sindhikka dhinam oru vasanam—2025
  • thunai thalaippugal
  • thingal, disambar 1
  • sevvaai, disambar 2
  • budhan, disambar 3
  • vyaalan, disambar 4
  • velli, disambar 5
  • sani, disambar 6
  • nyaayiru, disambar 7
  • thingal, disambar 8
  • sevvaai, disambar 9
  • budhan, disambar 10
  • vyaalan, disambar 11
  • velli, disambar 12
  • sani, disambar 13
  • nyaayiru, disambar 14
  • thingal, disambar 15
  • sevvaai, disambar 16
  • budhan, disambar 17
  • vyaalan, disambar 18
  • velli, disambar 19
  • sani, disambar 20
  • nyaayiru, disambar 21
  • thingal, disambar 22
  • sevvaai, disambar 23
  • budhan, disambar 24
  • vyaalan, disambar 25
  • velli, disambar 26
  • sani, disambar 27
  • nyaayiru, disambar 28
  • thingal, disambar 29
  • sevvaai, disambar 30
  • budhan, disambar 31
sindhikka dhinam oru vasanam—2025
es25 pak. 145-159

disambar

thingal, disambar 1

irandhavargal uyirōdu eluppappaduvaargal.—lū. 20:37.

irandhavargalai marubadiyum uyirōdu konduvarum sakthi yegōvaavukku irukkiradhaa? kandippaaga! avardhaan “sarvavallamaiyullavar.” (veli. 1:8) adhanaal, eppadippatta edhiriyaiyum olitthukkatta avarukku sakthi irukkiradhu, adhu maranamaagavē irundhaalum sari! (1 ko. 15:26) irandhavargalai marubadiyum uyirōdu konduvara yegōvaavinaal mudiyum endru naam nambuvadharku innoru kaaranam: avarudaiya nyaabaga sakthikku alavē illai! avar ovvoru natchatthiratthaiyum peyar solli kūppidugiraar. (ēsaa. 40:26) adhumattumalla, irandhupōnavargalai avar nyaabagam vaitthirukkiraar. (yōbu 14:13; lū. 20:38) yaaraiyellaam uyirōdu konduvara pōgiraarō avargalai patriya chinna chinna vishayangalaikkūda avaraal sulabamaaga nyaabagam vaitthukkolla mudiyum. avargaludaiya thōtram... avargaludaiya subaavam... vaalkkaiyil avargalukku ērpatta anubavangal... avargaludaiya ninaivugal... pōndra ellaavatraiyumē avaraal nyaabagam vaitthukkolla mudiyum. irandhavargalai marubadiyum uyirōdu konduvaruvadharkaana aasaiyum sakthiyum yegōvaavukku iruppadhaal, adhai avar kandippaaga seivaar. adhai seivaar endru nambuvadharku innoru kaaranam: avar adhai ērkenavē seidhirukkiraar! baibil kaalangalil, irandhavargalai uyirōdu konduvaruvadharku avar thannudaiya ūliyargalil silarukku sakthi kodutthirukkiraar. avargalil yēsuvum oruvar. w23.04 9-10 ¶7-9

sevvaai, disambar 2

ungal pēchu eppōdhum kanivaagavum suvaiyaagavum irukka vēndum.—kolō. 4:6.

nam nambikkaigalai patri saanthamaaga, saadhuriyamaaga pēsumpōdhu matravargal adhai kētpaargal; nammaal thodarndhu pēsavum mudiyum. aanaal, vaakkuvaadham seidhu jeyikka vēndum, nam nambikkaigalai kēli seiya vēndum endru ninaippavaridam naam thodarndhu pēsa vēndiya avasiyamillai. (nīdhi. 26:4) silardhaan appadi iruppaargal. niraiyappēr naam solvadhai kaadhukodutthu kētpaargal. saanthamaaga irukka vēndum endra kurikkōlōdu irundhaal, niraiya palangal kidaikkum. yaaraavadhu naam ētrukkollaadha oru vishayatthai patri kēlvi kēttaal alladhu aniyaayamaaga kurai sonnaal, saanthamaaga badhil solla balam thara solli yegōvaavidam udhavi kēlungal. naam saanthamaaga pēsumpōdhu karutthu vērupaadugal periya kalavaramaaga vedikkaamal paartthukkollalaam. adhumattumalla, kētkiravargal avargaludaiya karutthai maatrikkolvadharkum baibil unmaigalai patri therindhukolvadharkum vaaippu irukkiradhu. ‘eppōdhum nam nambikkaiyai patri pēsa thayaaraaga iruppōm,’ adhuvum “saanthatthōdum aalndha mariyaadhaiyōdum badhil solla” thayaaraaga iruppōm.—1 pē. 3:15. w23.09 19 ¶18-19

budhan, disambar 3

‘porumaiyai anindhukollungal.’—kolō. 3:12, adikkurippu.

naam eppadi porumaiyaaga irukkalaam enbadharku naangu valigalai ippōdhu paarkkalaam. mudhalil, porumaiyaaga irukkum oruvar sīkkiratthil kōbappada maattaar. yaaraavadhu avarudaiya kōbatthai thūndinaalkūda avar amaidhiyaaga, nidhaanamaaga iruppaar. avar tenshanaaga irukkumpōdhukūda matravargalmēl erindhuvila maattaar. (yaath. 34:6) irandaavadhaaga, porumaiyaaga irukkum oruvar amaidhiyaaga kaatthiruppaar. avar edhirpaartthirukkum oru vishayam udanadiyaaga nadakkavillai endraalkūda, porumaiyai ilandhuvida maattaar, erichalpada maattaar. (mat. 18:26, 27) mūndraavadhaaga, munpin yōsikkaamal avasarappattu edhaiyum seiya maattaar. oru mukkiyamaana vēlaiyai avasarappattu aarambikkavum maattaar, adhai avasara avasaramaaga seidhu mudikkavum maattaar. adharku badhilaaga, enna seiyalaam endru thittamiduvadharku pōdhumaana nēratthai odhukkuvaar. adhan piragu, nēram edutthu andha vēlaiyai nidhaanamaagavum nallapadiyaagavum seidhu mudippaar. naangaavadhaaga, sōdhanaigal varumpōdhu murumurukkaamal sagitthiruppaar. nambikkaiyaana mananilaiyōdu thodarndhu sagitthirukka thannaal mudindha ellaavatraiyum seivaar. (kolō. 1:11) kristhavargalaaga, indha ellaa valigalilum naam porumaiyai kaatta vēndum. w23.08 20-21 ¶3-6

vyaalan, disambar 4

idhayatthai aaraaigiravar yegōvaa.—nīdhi. 17:3.

nam idhayatthai paadhugaakka vēndiyadharku oru mukkiyamaana kaaranam, yegōvaa nam idhayatthai aaraaigiraar. matravargalukku naam eppadippattavargalaaga therigirōm enbadhai avar paarppadhillai, ullukkul naam eppadippattavargalaaga irukkirōm enbadhaitthaan paarkkiraar. endrendrum vaala udhavum avarudaiya nyaanamaana arivuraigalaal nam manadhai nirappinaal, avarukku nammai romba pidikkum. (yōvaa. 4:14) adhōdu, saatthaanaalum sari, indha ulagatthaalum sari, nam manadhil ‘vishatthai’ thinikka mudiyaadhu. (1 yō. 5:18, 19) yegōvaavidam nerungi pōga pōga, avarmēl irukkum anbum mariyaadhaiyum adhigamaagikkondē pōgum. avarudaiya manadhai kashtappaduttha kūdaadhendru naam ninaippōm. adhanaal, paavam seiya vēndumendra ennatthaikkūda adiyōdu veruppōm. krōshiyaavil irukkum maarttaa endra sagōdhari paaliyal muraikēdu endra padukuliyil kittatthatta vilum nilaikku pōivittaar. adhai patri avar eludhumpōdhu, “ennaal thelivaaga yōsikka mudiyavillai. thappu seiya vēndumendra aasaiyai adakkuvadhu kashtamaaga irundhadhu; appōdhaikku sandhōshamaaga irundhaal pōdhum endru thōndriyadhu. aanaal, yegōvaamēl irundha bayamdhaan ennai kaappaatriyadhu” endru eludhinaar. kadavulbayam endha vidhatthil avarai kaappaatriyadhu? thavaraana mudivedutthaal enna pinvilaivugalai sandhikka vēndiyirukkum endru yōsitthu paartthadhu avarai kaappaatriyadhaaga avar solgiraar. naamum adhēpōl seiyalaam. w23.06 20-21 ¶3-4

velli, disambar 5

naan parisutthamaanavar endru ungal mūlamaaga kaattuvēn. adhai paarkkumpōdhu, naan yegōvaa endru andha janangal therindhukolvaargal.—esē. 36:23.

thannudaiya peyarai parisutthappadutthuvadhum, adharku ērpatta kalangatthai nīkkuvadhumdhaan yegōvaavudaiya viruppam endru yēsuvukku nandraaga theriyum. adhanaaldhaan, eppadi jebam seiya vēndum endru sīshargalukku sonnapōdhu, “paralōgatthil irukkira engal thagappanē, ungaludaiya peyar parisutthappada vēndum” endru sollikkodutthaar. (mat. 6:9) yegōvaavudaiya peyarukku ērpatta kalangatthai nīkkuvadhudhaan indha prabanjatthilēyē romba mukkiyamaana vishayam enbadhai yēsu purindhuvaitthirundhaar. yēsu alavukku vēru yaaraalum yegōvaavudaiya peyarai parisutthappadutthiyirukka mudiyaadhu. aanaalum avar kaidhu seiyappattapōdhu, enna kutram avarmēl sumatthappattadhu? kadavuludaiya peyarai nindhittha kutram! thannudaiya appaavin peyarai kalangappadutthuvadhu bayangaramaana paavam endru yēsuvukku theriyum. ippadi oru kutrachaattu thanmēl vandhadhai ninaitthu yēsu thuditthuppōyiruppaar. avar kaidhu seiyappaduvadharku munbu ‘romba vēdhanaiyil’ irundhadharku idhuvum oru mukkiyamaana kaaranamaaga irundhirukkalaam.—lū. 22:41-44. w24.02 11 ¶11

sani, disambar 6

vīdu nyaanatthaal kattappadum.—nīdhi. 24:3.

vaalkkai endra ōttatthil, nam kudumbatthil iruppavargalaivida yegōvaavaiyum yēsuvaiyumdhaan naam adhigamaaga nēsikka vēndum. (mat. 10:37) adharkaaga, nam kudumba poruppugalai thattikkalitthuvidalaam endra arttham kidaiyaadhu. unmaiyil, yegōvaavum yēsuvum nammai ētrukkolla vēndumendraal, kudumba poruppugalai naam niraivētra vēndum. (1 thī. 5:4, 8) appadi seiyumpōdhu, naam innum adhiga sandhōshamaaga iruppōm. ēnendraal, kanavanum manaiviyum oruvarukku oruvar anbaagavum mariyaadhaiyaagavum nadandhukollumpōdhu... petrōr pillaigalmēl paasam kaatti avargalukku payirchi kodukkumpōdhu... pillaigal petrōrukku kīlppadiyumpōdhu... kudumbangal sandhōshamaaga irukkum endru yegōvaavukku theriyum! (ebē. 5:33; 6:1, 4) ungal manadhukku appōdhaikku thōndruvadhu pōlavō, ungalai sutriyiruppavargalai pōlavō, kudumba nala aalōsagargal solvadhu pōlavō seidhaal pōdhum endru ninaikkaadhīrgal. baibil prasurangalai nandraaga payanpadutthungal. baibil niyamangalai eppadi kadaippidikkalaam enbadharkaana nadaimuraiyaana aalōsanaigal avatril irukkum. w23.08 28 ¶6-7

nyaayiru, disambar 7

adhil eludhiyirukkira ellaavatraiyum gavanamaai kadaippidippadharkaaga raatthiriyum pagalum thaalndha kuralil adhai vaasi. appōdhudhaan vaalkkaiyil unakku vetri kidaikkum, nī nyaanamaagavum nadappaai.—yōsu. 1:8.

vaalkkaikku thēvaiyaana thiramaigalai pengal valartthukkolvadhu mukkiyam! chinna vayadhil katrukkollum thiramaigal vaalnaal muluvadhum kaikodukkum. udhaaranatthukku, nandraaga vaasippadharkum eludhuvadharkum katrukkollungal. sila kalaachaarangalil, pengal idhaiyellaam katrukkolla thēvaiyillai endru ninaikkiraargal. aanaal, kristhavargalaaga irukkira ovvoruvarumē indha thiramaiyai valartthukkolvadhu mukkiyam. (1 thī. 4:13) adhanaal, kashtamaaga irundhaalum adhai katrukkollungal. appadi seivadhu oru vēlaiyai kandupidikka ungalukku udhavum. baibilai nandraaga padikkavum matravargalukku nandraaga katrukkodukkavum indha thiramai thēvai. ellaavatraiyumvida, nīngal baibilai paditthu adhai aalamaaga yōsitthu paarkkumpōdhu yegōvaavidam nerungi pōvīrgal.—1 thī. 4:15. w23.12 20 ¶10-11

thingal, disambar 8

‘kadavulbakthi ullavargalai sōdhanaiyilirundhu vidudhalai seiya yegōvaa arindhirukkiraar.’—2 pē. 2:9.

ketta aasaigalai edhirtthu pōraada yegōvaavidam udhavi kēlungal. naam paava iyalbulla manidhargalaaga iruppadhaal eppōdhumē ketta aasaigalai edhirtthu pōraada vēndiyirukkiradhu. andha pōraattatthil nammai jeyikka vidaamal pannuvadharkaaga saatthaan ellaa muyarchiyum seigiraan. nam manadhai keduppadharkaaga avan payanpadutthum oru vishayam, tharangetta poludhupōkku. appadippatta poludhupōkku nam manadhai ketta yōsanaigalaal nirappividum. andha yōsanaigal yegōvaavin paarvaiyil nammai asutthamaakkividum, kadaisiyil mōsamaana paavatthaikkūda seiya vaitthuvidum. (maar. 7:21-23; yaak. 1:14, 15) ketta aasaigalai edhirtthu pōraada kandippaaga namakku yegōvaavin udhavi thēvai. adhanaaldhaan, “sōdhanaikku inangividaamal irukka engalukku udhavi seiyungal, pollaadhavanidamirundhu engalai kaappaatrungal” endru jebam seiyumpadi yēsu sollikkodutthaar. (mat. 6:13) namakku udhavi seiya yegōvaa aasaippadugiraar. aanaal, naam mudhalil avaridam udhavi kētka vēndum. nam pangil seiya vēndiyadhaiyum seiya vēndum. w23.05 6-7 ¶15-17

sevvaai, disambar 9

mūndru ilaigal sērndha kayitrai sīkkiratthil arukka mudiyaadhu.—pra. 4:12.

yegōvaavōdu irukkum natpai uyarvaaga ninaikkum oru thambadhi, avarudaiya arivuraigalai udanadiyaaga kēttu nadappaargal. anbai thaniya vaikkum prachinaigalai avargalaal thavirkkavum samaalikkavum mudiyum. yegōvaavōdu nalla bandhatthai vaitthiruppavargal avarai pōlavē nadandhukollavum... avarudaiya gunangalai valartthukkollavum... muyarchi edukkiraargal. karisanaiyōdum porumaiyōdum nadandhukolgiraargal, matravargalai dhaaraalamaaga mannikkiraargal. (ebē. 4:32–5:1) kanavanum manaiviyum ippadippatta gunangalai kaattumpōdhu, oruvarai oruvar sulabamaaga nēsikka mudiyum. līnaa endra sagōdharikku kalyaanamaagi 25 varushatthukkum mēl aagivittadhu. avar ippadi solgiraar: “yegōvaavōdu nerukkamaaga irukkum oruvarmēl anbum mariyaadhaiyum kaattuvadhu īsi.” ippōdhu oru baibil udhaaranatthai paarkkalaam. varungaala mēsiyaavai valarppadharkaaga oru petrōrai yegōvaa thērndhedukka vēndiya sūlnilai vandhadhu. appōdhu, dhaavīdhin vamsatthil niraiya pēr irundhaalum avargalil yōsēppaiyum mariyaalaiyumdhaan yegōvaa thērndhedutthaar. ēnendraal, avargal irandu pērumē yegōvaavōdu nerukkamaana bandhatthai vaitthirundhaargal. avargaludaiya thirumana vaalkkaiyil eppōdhumē thanakkutthaan mudhalidam koduppaargal enbadhu yegōvaavukku nandraaga therindhirundhadhu. w23.05 21 ¶3-4

budhan, disambar 10

‘ungalai valinadatthugiravargalukku kīlppadindhu nadangal.’—ebi. 13:17.

nam thalaivar yēsu kuraiyē illaadhavar. aanaal, nammai valinadatthuvadharkaaga avar payanpadutthugira aatkal appadi illai. avargalukku kīlppadivadhu namakku kashtamaaga irukkalaam. pēdhuruvumkūda orusamayam kīlppadivadharku kashtappattaar. asuttham endru thiruchattatthil sollappattirundha mirugangalai aditthu saappida solli dhēvathūdhar avarukku kattalai kodutthaar. aanaal, appadi seiya mudiyaadhu endru pēdhuru sonnaar. adhuvum, mūndru dhadavai sonnaar. (ap. 10:9-16) ēn? dhēvathūdhar koduttha valinadatthudhal artthamē illaadhadhupōl pēdhuruvukku thōndriyadhu. aanaal adhē samayatthil, erusalēmil irundha mūppargal pavulukku oru aalōsanai kodutthapōdhu avar adharku kīlppadindhaar. avar thiruchattatthai kadaippidikkiraar endru kaattuvadharkaaga naangu aangalai aalayatthukku kūttikkondu pōi thūimai sadangai seidhukolla sonnaargal. kristhavargal thiruchattatthinkīl illai enbadhu pavulukku nandraagavē theriyum. adhumattumalla, avar endha thavarum seiyavillai. irundhaalum, indha valinadatthudhalukku avar udanadiyaaga kīlppadindhaar. “aduttha naal pavul andha aangalai kūttikkondupōi, avargalōdu sērndhu avarum thūimai sadangu seidhukondaar.” (ap. 21:23, 24, 26) pavul kīlppadindhu nadandhadhaal sagōdharargalukku idaiyē otrumai adhigamaanadhu.—rō. 14:19, 21. w23.10 10 ¶15-16

vyaalan, disambar 11

thanakku bayandhu nadakkiravargalukku yegōvaa nerungiya nanbaraaga irukkiraar.—sang. 25:14.

oruvarai paartthu oruvar bayappaduvadhu, nalla nanbargalaaga iruppadharku mukkiyamaana gunam endru nīngal kandippaaga ninaikka maattīrgal. irundhaalum, yegōvaavudaiya nerungiya nanbaraaga irukka aasaippadugiravargal avarukku ‘bayandhu nadakka’ vēndum. naam evvalavu kaalam yegōvaavukku sēvai seidhuvandhirundhaalum sari, thodarndhu avarukku bayandhu nadakka vēndum. yegōvaavukku bayandhu nadappadhu endraal enna? oruvarukku kadavulmēl nalla vidhamaana bayam irundhaal avar kadavulai nēsippaar. kadavulōdu irukkum natpai kedukkum vidhatthil edhaiyumē seiya maattaar. yēsuvukku appadippatta “bayabakthi” irundhadhu. (ebi. 5:7) avar yegōvaavai paartthu bayandhu nadungavillai. (ēsaa. 11:2, 3) adharku badhilaaga, yegōvaavai uyirukku uyiraaga nēsitthaar, avarukku kīlppadiya aasaippattaar. (yōvaa. 14:21, 31) yēsuvai pōlavē naamum yegōvaamēl bayabakthiyaiyum madhippu mariyaadhaiyaiyum kaattugirōm. ēnendraal, yegōvaa anbum nyaanamum nīdhiyum vallamaiyum ulla kadavul. avar nammai nēsippadhaal naam nadandhukollum vidham avarudaiya manadhai baadhikkum endru namakku theriyum. avar solvadhupōl nadandhaal avarudaiya manadhai naam sandhōshappadutthuvōm.—sang. 78:41; nīdhi. 27:11. w23.06 14 ¶1-2; 15 ¶5

velli, disambar 12

‘valimaimikkavaraaga aanadhum, avarukku aanavam thalaikkēriyadhu. adhuvē avarudaiya alivukku kaaranamaanadhu. yegōvaavin kattalaiyai avar mīrinaar.’—2 naa. 26:16.

usiyaa raajaavukku pēr pugal ellaam kidaittha piragu avarukku nadandha ellaa nalla vishayangalukkum pinnaal irundhadhu yegōvaadhaan enbadhai avar marandhuvittaar. namakku kidaikkira aasīrvaadhangalum poruppugalum yegōvaavidamirundhudhaan varugindrana enbadhai eppōdhum nyaabagatthil vaitthukkolla vēndum. naam ēdhō saadhitthuvittōm endru perumai adikkaamal nammaal seiya mudindha ellaavatrukkumē yegōvaadhaan kaaranam endru avarukku pugal sērkka vēndum. (1 ko. 4:7) naam thappu seigiravargal, namakku kandippu thēvai enbadhai manatthaalmaiyaaga ētrukkolla vēndum. 60 vayadhaana oru sagōdharar ippadi eludhinaar: “ennai patriyē naan romba peridhaaga ninaikka kūdaadhu endru naan katrukkondēn. chinna pillaitthanamaaga naan seigira thavarugalukku kandippu kidaikkumpōdhu sōrndhupōividaamal, marubadiyum elundhu, ennai maatrikkondu yegōvaavukku thodarndhu sēvai seiya muyarchi seigirēn.” yegōvaavukku bayandhu manatthaalmaiyaaga nadandhukollumpōdhu nam vaalkkai romba alagaaga irukkum.—nīdhi. 22:4. w23.09 10 ¶10-11

sani, disambar 13

nīngal kadavuludaiya viruppatthai niraivētri, avar vaakkurudhi kodutthadhai pera vēndumendraal sagitthiruppadhu avasiyam.—ebi. 10:36.

aarambakaala kristhavargal sagitthirukka vēndiyirundhadhu. ellaarukkum podhuvaaga varum prachinaigalōdu sērtthu avargalukku vēru sila prachinaigalum vandhadhu. avargalil niraiya pēr thunburutthappattaargal. yūdha madha thalaivargalum rōma adhigaarigalum mattumalla, avargaludaiya sondha kudumbatthai sērndhavargalum avargalai thunburutthinaargal. (mat. 10:21) sabaikku ullēyum, pirivinai undaakkugira visuvaasa dhrōgigaludaiya karutthugalai edhirtthu avargal pōraada vēndiyirundhadhu. (ap. 20:29, 30) irundhaalum, indha kristhavargal sagitthirundhaargal. (veli. 2:3) eppadi? sagipputthanmaikku pērpōna yōbu maadhiriyaana aatkalai patri kadavuludaiya vaartthaiyil irundhu paditthu, yōsitthu paartthaargal. (yaak. 5:10, 11) balatthukkaaga jebam seidhaargal. (ap. 4:29-31) adhōdu, sagitthirundhaal yegōvaa palan koduppaar enbadhai adikkadi ninaitthu paartthaargal. (ap. 5:41) sagipputthanmaikku pērpōnavargalai patri baibilil irundhum nammudaiya butthagangalil irundhum naam paditthu paarkka vēndum; aalamaaga yōsitthu paarkka vēndum. appōdhu, nammaalum sagitthirukka mudiyum. w23.07 3 ¶5-6

nyaayiru, disambar 14

eppōdhumē kadavuludaiya arasaangatthukkum avarudaiya nīdhinerigalukkum mudhalidam kodungal; appōdhu, ivatraiyellaam avar ungalukku koduppaar.—mat. 6:33.

yegōvaavum yēsuvum orunaalum nammai vittuvida maattaargal. yēsuvai yaar endrē theriyaadhu endru sonna piragu oru mukkiyamaana thīrmaanatthai pēdhuru edukka vēndiyirundhadhu. avar thodarndhu yēsuvudaiya sīsharaaga iruppaaraa? alladhu, vittuvittu pōividuvaaraa? pēdhuru thannudaiya visuvaasatthai vittuvida kūdaadhu endru yēsu avarukkaaga yegōvaavidam jebam seidhirundhaar. adhai patri pēdhuruvidamum sonnaar. sīkkiratthilēyē pēdhuru avarudaiya sagōdharargalai balappadutthuvaar, adhil thanakku nambikkai irukkiradhu endrum kaattinaar. (lū. 22:31, 32) yēsu sonnadhai yōsitthu paartthadhu pēdhuruvukku evvalavu nambikkai kodutthirukkum! nam vaalkkaiyilum mukkiyamaana thīrmaanangalai edukka vēndiyirukkalaam. andha samayatthil nammaal unmaiyaaga irukka mudiyum endru namakku nambikkai kodukka yegōvaa anbaana mēippargalai payanpadutthalaam. (ebē. 4:8, 11) pēdhuruvukkum matra appōsthalargalukkum thēvaiyaanadhai yegōvaa paartthukkondaar. adhēmaadhiri naamum nammudaiya vaalkkaiyil ūliyatthukku mukkiyatthuvam kodutthōm endraal namakku adippadaiyaaga thēvaippadugira vishayangalai avar paartthukkolvaar. w23.09 24-25 ¶14-15

thingal, disambar 15

ēlaikku karunai kaattugiravan yegōvaavukku kadan kodukkiraan. avan kodutthadhai avar thiruppi koduppaar.—nīdhi. 19:17.

naam matravargalukku karunaiyōdu seigira chinna chinna vishayangalaikkūda yegōvaa gavanikkiraar. adhai thanakkē koduttha kadanaaga ninaikkiraar. andha kadanai thiruppi kodukka vēndum endrum aasaippadugiraar. nīngal munbu oru udhavi ūliyaraagavō mūpparaagavō sēvai seidhirundhaal, nīngal seidha sēvaiyaiyum adhai seiya ungalai thūndiya anbaiyum yegōvaa marappadhillai. (1 ko. 15:58) ippōdhu nīngal thodarndhu kaatti varum anbaiyum avar gavanikkiraar. yegōvaa, naam avarmēl vaitthirukkum anbilum matravargalmēl vaitthirukkum anbilum valara vēndum endru aasaippadugiraar. yegōvaavudaiya vaartthaiyai padippadhan mūlamaagavum adhai patri aalamaaga yōsitthu paarppadhan mūlamaagavum jebatthil avaridam thavaraamal pēsuvadhan mūlamaagavum yegōvaamēl vaitthirukkira anbil valara mudiyum. nam sagōdhara sagōdharigalukku thēvaiyaana udhavigalai seivadhan mūlamaaga avargalmēl vaitthirukkum anbil valara mudiyum. ippadi anbil valara valara yegōvaavōdum sagōdhara sagōdharigalōdum innum nerungi iruppōm. andha natpu endrendrum nilaitthirukkum! w23.07 10 ¶11; 11 ¶13; 13 ¶18

sevvaai, disambar 16

ovvoruvanum avanavan baaratthai sumappaan.—galaa. 6:5.

thannudaiya udambai eppadi paartthukkolla vēndum enbadhu avaravarudaiya sondha urimai. kristhavargal marutthuva sigichaiyai thērndhedukkumpōdhu, ratthatthukkum aaviyulaga thodarbukkum vilagi irukka vēndumendra baibil sattatthukku kīlppadiya vēndum. (ap. 15:20; galaa. 5:19, 20) indha vishayangalai thavira, endha marutthuva sigichaigalai edutthukkollalaam enbadhai avaravar mudivu seidhukollalaam. kurippitta oru marutthuva sigichai, ungalukku nalladhaagavō kettadhaagavō padalaam. adhai nīngal romba urudhiyaaga nambalaam. irundhaalum, indha vishayatthil mudiveduppadhu ovvoruvarudaiya thanippatta urimai. adhai naam madhikka vēndum. adhanaal, indha vishayangalai nyaabagam vaitthukkolla vēndum: (1) kadavuludaiya arasaangatthaal mattumdhaan nammudaiya nōigalai mulumaiyaagavum, nirandharamaagavum gunappaduttha mudiyum. (ēsaa. 33:24) (2) ovvoru kristhavarum avarukku edhu nalladhu enbadhai ‘nandraaga urudhippadutthikkolla’ vēndum. (rō. 14:5) (3) matravargal eduttha mudivai vaitthu avargalai nyaayanthīrkka kūdaadhu; matravargalukku naam thadaikkallaagivida kūdaadhu. (rō. 14:13) (4) kristhavargal anbaaga nadandhukolla vēndum. sondha karutthugalaivida sabaiyin otrumaidhaan mukkiyam enbadhai purindhu nadandhukolla vēndum.—rō. 14:15, 19, 20. w23.07 24 ¶15

budhan, disambar 17

avar nasarēyaraaga irukkum naalellaam yegōvaavukku parisutthamaaga irukkiraar.—en. 6:8.

yegōvaavōdu ungalukku irukkum bandhatthai kandippaaga pokkishamaaga ninaippīrgal! aaramba kaalatthilirundhē niraiya pēr ungalai pōldhaan ninaitthirukkiraargal. (sang. 104:33, 34) yegōvaavai vananguvadharkaaga niraiya pēr thyaagangalai seidhirukkiraargal. appadippattavargaldhaan nasarēyargal alladhu arppanikkappattavargal. yegōvaavukku visēshamaana oru vidhatthil sēvai seivadharkaaga thyaagangal seiya thayaaraaga irundha isravēlargaldhaan nasarēyargal. thiruchattatthinpadi oru aanō pennō konja kaalatthukku oru nasarēyaraaga irukka nērndhukollalaam. (en. 6:1, 2) nasarēya viradham iruppadhaaga nērndhukonda oru isravēlarukku sila kattuppaadugal irundhana. appadiyirundhum oru isravēlar ēn nasarēyaraaga vaala vēndum endru mudivedutthaar? yegōvaamēl romba anbu irundhadhaalum avarukku nandrikaatta aasaippattadhaalum appadi seidhaar.—ubaa. 6:5; 16:17. w24.02 14 ¶1-2

vyaalan, disambar 18

‘yegōvaa thanmēl anbuvaitthu thannudaiya kattalaigalukku kīlppadigiravargalidam maaraadha anbai kaattugiraar.’—dhaani. 9:4.

baibilil, “unmaitthanmai” alladhu “maaraadha anbu” enbadharkaana ebireya vaartthai anbaana, paasamaana oru pinaippai kurikkiradhu. thannai vanangubavargalmēl kadavul vaitthirukkum anbai patri solvadharkaaga indha vaartthai adikkadi payanpadutthappattirukkiradhu. kadavulai vanangubavargal oruvarmēl oruvar kaattum anbai patri solvadharkaagavum indha vaartthai payanpadutthappattirukkiradhu. (2 saa. 9:6, 7) kaalam pōgappōga nam unmaitthanmai adhigamaagalaam. dhaaniyēlin vishayatthil idhu eppadi nadandhadhu endru paarkkalaam. dhaaniyēl yegōvaavukku unmaiyaaga iruppaaraa maattaaraa enbadhai kaatta vēndiya sūlnilaigal avarudaiya vaalkkaiyil vandhukondē irundhana. aanaal, avar 90 vayadhai thaandiyirundha samayatthildhaan ellaavatraiyumvida periya sōdhanai ondru vandhadhu. raajaavin uyar adhigaarigalukku dhaaniyēlai sutthamaaga pidikkavillai. avar vanangiya kadavulaiyum avargal madhikkavillai. adhanaal, dhaaniyēlai kolai seiya oru sadhi seidhaargal. andha sōdhanaiyil, dhaaniyēl kadavulukku unmaiyaaga iruppaaraa alladhu raajaavukku unmaiyaaga iruppaaraa enbadhai kaatta vēndiyirundhadhu. raajaavukku unmaiyaaga iruppadharku dhaaniyēl orēvoru vishayatthaitthaan seiya vēndiyirundhadhu. 30 naatkalukku avar yegōvaavidam jebam seiyaamal irukka vēndiyirundhadhu. aanaal, dhaaniyēl adharku otthukkollavillai. yegōvaavukkutthaan avar unmaiyaaga irundhaar.—dhaani. 6:12-15, 20-22. w23.08 5 ¶10-12

velli, disambar 19

thodarndhu oruvarukkoruvar anbu kaattuvōmaaga.—1 yō. 4:7.

sagōdhara sagōdharigalmēl naam thodarndhu anbu kaatta vēndum endru yegōvaa aasaippadugiraar. nammai kashtappadutthum vidhatthil yaaraavadhu nadandhukondaal, ippadi yōsiyungal: ‘baibil solgirapadi nadakka vēndum endrudhaan avargalum aasaippaduvaargal; ēdhō theriyaamal ippadi seidhiruppaargal!’ (nīdhi. 12:18) than ūliyargal paava iyalbullavargalaaga irundhaalum yegōvaa avargalmēl niraiya anbu vaitthirukkiraar. naam thavarugal seidhaalum nammōdu irukkum bandhatthai avar muritthukkolla ninaippadhillai; kōbatthaiyum manadhil vaitthukkondē iruppadhillai. (sang. 103:9) mannikkira vishayatthil yegōvaa maadhiriyē nadandhukolvadhu evvalavu mukkiyam! (ebē. 4:32–5:1) indha ulagatthukku mudivu nerunga nerunga sagōdhara sagōdharigaludan naam innum nerukkamaaga irukka vēndum. ēnendraal, namakku thunburutthudhal adhigamaagalaam. visuvaasatthukkaaga naam jeyilukku pōga vēndiya nilaimaikūda varalaam. appadi nadandhaal, sagōdhara sagōdharigalin udhavi namakku thēvaippadum.—nīdhi. 17:17. w24.03 15-16 ¶6-7

sani, disambar 20

manidhanin kaaladigalai yegōvaa valinadatthugiraar.—nīdhi. 20:24.

yegōvaavidam nerungi pōi avarudaiya manadhil idam piditthu sandhōshamaaga vaalndha sila ilainyargalai patri baibil solgiradhu. avargalil oruvardhaan dhaavīdhu. chinna vayadhilēyē avar yegōvaavukku pidittha maadhiri nadandhukondaar. piragu oru raajaavaaga aanaar, yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seidhaar. (1 raa. 3:6; 9:4, 5; 14:8) dhaavīdhai patri padikkumpōdhu avarai maadhiriyē yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seiya vēndum endra aasai ungalukku varum. maarku alladhu thīmōtthēyuvai patriyum nīngal aaraaichi seidhu padikkalaam. avargal chinna vayadhilēyē yegōvaavukku sēvai seiya aarambitthuvittaargal; kadaisi varaikkum unmaiyaaga sēvai seidhaargal. avargalai paartthu yegōvaa sandhōshappattaar. ippōdhu ungal vaalkkaiyai eppadi payanpadutthugirīrgal enbadhai vaitthudhaan edhirkaalatthil ungal vaalkkai eppadi irukkum endru solla mudiyum. ungal sondha butthiyai nambaamal yegōvaavai nambinaal, nalla mudivugalai eduppadharku avar ungalukku udhavi seivaar. ungalukku sandhōshamaana, nimmadhiyaana vaalkkai kidaikkum. yegōvaavukkaaga nīngal seigira ellaavatraiyumē avar romba uyarvaaga paarkkiraar enbadhai marandhuvidaadhīrgal. w23.09 13 ¶18-19

nyaayiru, disambar 21

‘oruvarai oruvar dhaaraalamaaga mannitthukkondē irungal.’—kolō. 3:13.

sagōdhara sagōdharigal paava iyalbullavargal enbadhai pavul nandraaga therindhuvaitthirundhaar. avar kristhavaraaga aana samayatthil, erusalēmil irundha sagōdhara sagōdharigal silar avarai paartthu bayandhaargal; avarai oru sīsharaaga ētrukkollavillai. (ap. 9:26) innoru samayam, avarudaiya peyarai kedukkira vidhatthil silar avarukku pinnaal thappu thappaaga pēsinaargal. (2 ko. 10:10) poruppil irundha oru sagōdhararē matravargaludaiya manadhai kaayappadutthum vidhatthil nadandhukondadhai pavul paartthaar. (galaa. 2:11, 12) avarukku nerukkamaaga irundha maarku nadandhukonda vidhamum avarukku romba kashtamaaga irundhadhu. (ap. 15:37, 38) sagōdhara sagōdharigal ippadiyellaam nadandhukondadhai paartthu avargalōdu palaguvadhaiyē pavul nirutthinaaraa? illai. matravargalidam irukkira nalla vishayangalaiyē avar paartthaar. yegōvaavudaiya sēvaiyai surusuruppaaga seidhaar. ippadi nadandhukolla avarukku edhu udhaviyadhu? sagōdhara sagōdharigalmēl pavul uyiraiyē vaitthirundhaar. adhanaaldhaan avargalidam irundha kuraigalai paarkkaamal nalladhai paartthaar. w24.03 15 ¶4-5

thingal, disambar 22

‘nam ejamaanin ūliyan sandaipōda kūdaadhu; adharku badhilaaga, ellaaridamum menmaiyaaga nadandhukolla vēndum.’—2 thī. 2:24.

baibilil irukkum niraiya padhivugal saantham evvalavu arumaiyaana gunam enbadhai kaattugindrana. īsaakkin udhaaranatthai edutthukkollungal. orusamayam avar kēraarukku kudimaari pōnaar. adhu pelisthiyargaludaiya idam. angirundha janangal ivarai paartthu vayitrerichalpattu, ivarudaiya appaavin vēlaikkaarargal thōndi vaitthirundha kinarugalai ellaam mūdivittaargal. aanaal, īsaakku avarudaiya urimaikkaaga sandai pōduvadharku badhilaaga avarudaiya kudumbatthai kūttikkondu vēru idatthukku pōi vēru kinarugalai angu thōndinaar. (aadhi. 26:12-18) aanaal, andha kinarugalum avargaludaiyadhu endru pelisthiyargal adharkum sandai pōttaargal. andha samayatthilkūda īsaakku andha idatthil irundhu amaidhiyaaga purappattu pōivittaar. (aadhi. 26:19-25) īsaakkinaal eppadi avvalavu saanthamaaga nadandhukolla mudindhadhu? kandippaaga avarudaiya appaa-ammaavidamirundhu katrukkondiruppaar. aabiragaam matravargalōdu samaadhaanamaaga pōnadhaiyum, saaraal ‘amaidhiyum saanthamumaana gunatthai’ kaattiyadhaiyum avar kandippaaga gavanitthiruppaar.—1 pē. 3:4-6; aadhi. 21:22-34. w23.09 15 ¶4

sevvaai, disambar 23

naan thīrmaanitthēn, adhai niraivētruvēn.—ēsaa. 46:11.

yegōvaa thannudaiya orē maganai indha būmikku anuppi, avarudaiya arasaangatthai patri makkalukku sollitthandhaar. adhōdu, manushargalai paavatthilirundhum maranatthilirundhum mītpadharku yēsuvin uyirai baliyaaga kodukka ērpaadu seidhaar. piragu, yēsuvai uyirttheluppinaar. paralōgatthilirundhu kadavuludaiya arasaangatthin raajaavaaga yēsu aatchi seiya aarambitthaar. baibilin mukkiya porul idhudhaan: indha būmikkaana than nōkkatthai yegōvaa niraivētrumpōdhu avarudaiya peyar parisutthappadum. yēsuvai thalaivaraaga konda than arasaangatthin mūlam idhai yegōvaa seivaar. avarudaiya nōkkam maaravē maaraadhu. adhu kandippaaga niraivērum endru vaakku kodutthirukkiraar. (ēsaa. 46:10, adikkurippu; ebi. 6:17, 18) indha būmi sīkkiratthil pūnjōlaiyaaga maarum. aadhaam ēvaalin vamsatthil vandha nīdhiyaanavargal, endha kuraiyum illaamal ‘endrendrum vaalkkaiyai anubavitthu magilvaargal.’ (sang. 22:26) aanaal, yegōvaavin nōkkam adhōdu mudindhuvidaadhu. avarudaiya adippadai nōkkamē, paralōgatthilum būmiyilum vaalgira than ūliyargalai orē kudumbamaaga kūttichērppadhudhaan. andha samayatthil, yegōvaavin pērarasaatchikku ellaarumē unmaiyōdu kattuppattu nadappaargal.—ebē. 1:8-11. w23.10 20 ¶7-8

budhan, disambar 24

‘dhairiyamaaga iru, naan ungalōdu irukkirēn’ endru paralōga padaigalin yegōvaa solgiraar.—aagaa. 2:4.

baabilōnil irundhu yūdhargal erusalēmukku vandhu konja naalil porulaadhaara nerukkadi, mōsamaana arasiyal sūlnilaimai, edhirppu ena ellaamē vandhadhu. adhanaal, yegōvaavudaiya aalayatthai thirumba kattugira vēlaiyil avargalaal gavanam seluttha mudiyavillai. andha samayatthil, aagaai matrum sagariyaa thīrkkadharisigalai anuppi makkaludaiya aarvatthai yegōvaa thūndivittaar. adhu avargalai rombavē balappadutthiyadhu. (aagaa. 1:1; saga. 1:1) aanaal, kittatthatta 50 varushangal kalitthu andha yūdhargaludaiya urchaagam marubadiyum kuraindhadhu. adhanaal, esraavai yegōvaa payanpadutthinaar. avar baabilōnilirundhu erusalēmukku vandhu unmai vanakkatthukku mudhalidam kodukka solli makkalai urchaagappadutthinaar. (esraa 7:1, 6) aagaai matrum sagariyaa sonna thīrkkadharisanangal andraikku irundha kadavuludaiya makkalukku romba udhaviyaaga irundhana. edhirppu irundhaalum yegōvaamēl nambikkai vaikka adhu avargalukku udhaviyadhu. naamum kashtangalaal thinarumpōdhu, yegōvaamēl nambikkai vaikka andha thīrkkadharisanangal udhavum.—nīdhi. 22:19. w23.11 14-15 ¶2-3

vyaalan, disambar 25

anbai kaattungal. ellaaraiyum paribūranamaaga inaippadhu anbudhaan.—kolō. 3:14.

matravargalmēl namakku irukkum anbai naam eppadi velikkaattalaam? matravargalai aarudhalpadutthuvadhan mūlam. namakkul karisanai irundhaal, ‘eppōdhumē oruvarai oruvar aarudhalpadutthuvōm.’ (1 the. 4:18) matravargalmēl irukkira anbu kuraiyaadhapadi eppadi paartthukkollalaam? kashtamaaga irundhaalum matravargal seigira thavarugalai mannippadhan mūlam! endraikkum illaadha alavukku indraikku anbu kaattuvadhu romba mukkiyam. ēn? idharkaana badhilai pēdhuru solgiraar: “ellaavatrukkum mudivu nerungivittadhu; adhanaal. . . oruvarukkoruvar aalndha anbu kaattungal.” (1 pē. 4:7, 8) indha ulagatthukku mudivu nerunga nerunga enna nadakkum? “nīngal en sīshargalaaga iruppadhaal ellaa dhēsatthu makkalum ungalai veruppaargal” endru yēsu sonnaar. (mat. 24:9) ulagatthilirundhu varugira veruppai thaakkuppidippadharku naam otrumaiyaaga irukka vēndum. saatthaan kandippaaga nammai pirippadharku muyarchi seivaan. aanaal, naam anbinaal inaikkappattirundhōm endraal avan kandippaaga thōtruppōvaan.—pili. 2:1, 2. w23.11 13 ¶18-19

velli, disambar 26

naangal kadavuludaiya saga vēlaiyaatkalaaga irukkirōm.—1 ko. 3:9.

kadavuludaiya vaartthaiyil irukkum unmaigalukku niraiya sakthi irukkiradhu, adhai lēsaaga edutthukkolla mudiyaadhu. yegōvaavai patriyum avar unmaiyilēyē eppadippattavar enbadhai patriyum makkalukku naam sollikkodukkumpōdhu, saatthaanudaiya poigalaal kattappattirukkum avargaludaiya kangalai naam thirakkirōm. idhanaal, nam anbaana appaa eppadippattavar enbadhai avargalaal paarkka mudigiradhu. avarukku irukkira alavillaadha sakthiyai paartthu avargal bramitthu pōgiraargal. (ēsaa. 40:26) avarudaiya nīdhiyai paartthu avarmēl nambikkaiyai valartthukkolgiraargal. (ubaa. 32:4) avarukku irukkira nyaanatthil irundhu katrukkolgiraargal. (ēsaa. 55:9; rō. 11:33) avar anbaagavē irukkiraar enbadhai therindhukollumpōdhu avargalukku aarudhal kidaikkiradhu. (1 yō. 4:8) ippadi yegōvaavidam avargal nerungi pōgumpōdhu, avarudaiya pillaigalaaga, endrendrum vaala mudiyum endra nambikkai avargalukku adhigamaagiradhu. nam appaavidam nerungi pōga makkalukku udhavi seiyum periya baakkiyam namakku irukkiradhu. indha vēlaiyai seiyumpōdhu, yegōvaa nammai “saga vēlaiyaatkalaaga” paarkkiraar.—1 ko. 3:5. w24.02 12 ¶15

sani, disambar 27

nērndhukondadhai niraivētraamal iruppadhaivida nērndhukollaamal iruppadhē mēl.—pra. 5:5.

nīngal yegōvaavin saatchigalōdu baibil paditthukkondirukkalaam. alladhu, ungal appaa ammaa, chinna vayadhilirundhē yegōvaavai patri ungalukku sollikkodutthirukkalaam. appadiyendraal, nyaanasnaanam eduppadhai patri nīngal yōsikkirīrgalaa? andha kurikkōlai vaitthiruppadharkaaga naangal ungalai paaraattugirōm. nyaanasnaanam eduppadharku munbu nīngal ungalaiyē yegōvaavukku arppanikka vēndum. yegōvaavukku eppadi ungalai arppanikkalaam? avarai mattumē vananguvīrgal endrum vaalkkaiyil avarudaiya viruppatthai seivadharkudhaan mudhalidam koduppīrgal endrum jebatthil avarukku vaakku koduppadhan mūlamaaga seiyalaam. vēru vaartthaigalil sonnaal, “mulu idhayatthōdum mulu mūchōdum mulu manadhōdum mulu balatthōdum” avarmēl anbu kaattuvīrgal endru nīngal avarukku vaakku kodukkirīrgal. (maar. 12:30) arppanikkumpōdhu nīngal avarukku kodukkum vaakku romba mukkiyamaanadhu; adhai lēsaaga edutthukkolla mudiyaadhu. andha vaakkai kaappaatra vēndum endru nīngalum aasaippaduvīrgal, yegōvaavum adhai edhirpaarkkiraar. arppanippadhu enbadhu ungalukkum yegōvaavukkum naduvil nadakkira thanippatta vishayam. aanaal, nyaanasnaanam appadiyillai. nīngal arppanitthiruppadhai ellaarukkum kaattuvadharkaaga edukkira padi adhu.—pra. 5:4. w24.03 2 ¶2; 3 ¶5

nyaayiru, disambar 28

nīngal ovvoruvarum ungalmīdhu anbu kaattuvadhupōl, ungal manaivimīdhum anbu kaatta vēndum; manaivi than kanavanukku aalndha mariyaadhai kaatta vēndum.—ebē. 5:33.

prachinai illaadha kalyaana vaalkkaiyē illai. kalyaanamaanavargalukku “vaalkkaiyil ubatthiravangal varum” endru baibilum solgiradhu. (1 ko. 7:28) kanavan manaivi irandu pērumē paava iyalbullavargal. avargaludaiya gunangal, viruppangal vitthiyaasappadalaam. avargal vevvēru pinnani, kalaachaaratthai sērndhavargalaaga irukkalaam. kalyaanatthukku munbu thangaludaiya thunaiyidam gavanikkaadha gunangal, naatkal pōga pōga theriyavaralaam. indha maadhiri vishayangalaal urasalgal ērpadalaam. ‘prachinaikku irandu pērumē kaaranam, adhai sērndhudhaan sariseiya vēndum’ endru yōsippadharku badhilaaga oruvarmēl oruvar pali pōdalaam. pirindhupōvadhu alladhu vivaagaratthu seivadhudhaan orē thīrvu endrukūda avargal yōsikkalaam. aanaal unmaiyilēyē adhudhaan thīrvaa? illai. thirumana ērpaattil prachinaigal irundhaalum andha ērpaattai kanavanum manaiviyum madhikka vēndum endru yegōvaa edhirpaarkkiraar. w24.03 16 ¶8; 17 ¶11

thingal, disambar 29

andha nambikkai ēmaatram tharaadhu.—rō. 5:5.

nyaanasnaanam eduttha piragu, yegōvaavōdu ungalukku irukkum bandham balamaaga balamaaga, pūnjōlai būmiyil endrendrum vaalappōgirōm endra ungal nambikkaiyum valarndhukondē irukkum. (ebi. 5:13–6:1) rōmar 5:2-4-il sollappattiruppadhai nīngalum anubavitthiruppīrgal. ungalukku niraiya ubatthiravangal vandhirukkum, adhaiyellaam sagitthiruppīrgal. adhanaal, kadavuludaiya angīgaaram ungalukku iruppadhai unarndhiruppīrgal. avarudaiya aadharavu ungalukku irukkiradhu enbadhil asaikka mudiyaadha nambikkai vandhirukkum. adhanaal, avar vaakku kodutthirukkira aasīrvaadhangal kandippaaga kidaikkum enbadhil innum urudhiyaaga iruppīrgal. aarambatthil irundhadhaivida andha nambikkai ippōdhu innum balamaagi irukkum. andha nambikkai eppōdhum ungal kanmun irukkum, ungal nenjōdu kalandhirukkum. adhai sutriyē ungal vaalkkaiyum irukkum. nīngal vaalum vidham... kudumbatthai nadatthum vidham... mudivugalai edukkum vidham... nēratthai payanpadutthum vidham... ivaiyellaamē andha nambikkaiyai kan mun vaitthirukkirīrgal enbadhai kaattum. andha nambikkai kandippaaga niraivērum endru pavul solgiraar.—rō. 15:13. w23.12 12-13 ¶16-19

sevvaai, disambar 30

‘yegōvaadhaan kaalangalai nilaippadutthugiraar.’—ēsaa. 33:6.

vaalkkaiyil irunda kaalangal varumpōdhu nam unarvugal, yōsanaigal, nadandhukolgira vidham eppōdhumpōl irukkaadhu. puyalil maattiya kappalai, alaigal eppadi alaikkalikkumō adhēpōl nam unarvugal nammai alaikkalikkalaam. unarchigal maari maari nammai thaakkalaam. yegōvaa eppadi udhavi seivaar? nammai nilaippadutthuvadhaaga yegōvaa vaakku kodutthirukkiraar. oru kappal puyalil maattikkondaal, adhu appadiyum ippadiyum bayangaramaaga saayum. adhanaal periya aabatthu vandhuvidalaam. andha aabatthai thavirppadharku, niraiya kappalgalil, nīr mattatthukku kīl stebilaisargal, adhaavadhu thuduppu pōl irukkira irandu paagangal, porutthappattirukkum. indha stebilaisargal iruppadhaal kappal saaivadhu konjam kuraiyum; payanigalum ōralavu paadhugaappaaga unarvaargal. aanaal kappal munnōkki pōikkondirundhaaldhaan indha stebilaisargal nandraaga vēlai seiyum. adhēpōl, prachinaigal varumpōdhu sōrndhuvidaamal thodarndhu munnōkki pōikkondirundhaaldhaan yegōvaavaal nammai nilaippaduttha mudiyum. w24.01 22 ¶7-8

budhan, disambar 31

kadavulmēl nambikkai vaitthirukkirēn; adhanaal bayappada maattēn.—sang. 56:4.

bayamaaga irukkumpōdhu, idhuvaraikkum yegōvaa ungalukku ennavellaam seidhirukkiraar endru yōsiyungal. adhōdu, avarudaiya padaippugalai patriyum yōsiyungal. udhaaranatthukku, paravaigalaiyum pūkkalaiyum yegōvaa eppadi gavanitthukkolgiraar enbadhai “kūrndhu gavaniyungal.” avai yegōvaavin saayalil padaikkappadavillai. avarai vanangugira thiramaiyum avatrukku illai. irundhaalum, avar avatrai nandraaga paartthukkolgiraar. idhai patriyellaam yōsikkumpōdhu, yegōvaa ungalaiyum paartthukkolvaar endra nambikkai adhigamaagum. (mat. 6:25-32) adhumattumalla, thannudaiya ūliyargalai yegōvaa eppadiyellaam gavanitthu vandhirukkiraar endrum yōsitthu paarungal. baibilil sollappattirukkum oru nabarai patriyō nam kaalatthil yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seiyum oruvarai patriyō nīngal paditthu paarkkalaam. adhōdu, yegōvaa ungalukku ennavellaam seidhirukkiraar endrum yōsiyungal. satthiyatthukku varuvadharku ungalukku eppadiyellaam udhaviyirukkiraar? (yōvaa. 6:44) ungal jebangalukku eppadiyellaam badhil thandhirukkiraar? (1 yō. 5:14) yēsuvin baliyinaal ovvoru naalum nīngal eppadi payanadaigirīrgal? endrellaam yōsitthu paarungal.—ebē. 1:7; ebi. 4:14-16. w24.01 4 ¶6; 7 ¶17

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum