vaatchtavar aanlain laibrari
vaatchtavar
aanlain laibrari
Thamil (Rōman)
  • baibil
  • prasurangal
  • kūttangal
  • w25 aagast pak. 14-19
  • yegōvaa ungalai mannikkiraar enbadhai nambungal!

idharku vīdiyō illai.

mannikkavum, indha vīdiyōvai iyakka mudiyavillai.

  • yegōvaa ungalai mannikkiraar enbadhai nambungal!
  • Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
  • thunai thalaippugal
  • idhē thagaval
  • ēn namba vēndum
  • nambuvadharku edhu udhavum
  • yegōvaa ninaitthu paarppadhai marandhuvidaadhīrgal
  • thodarndhu ungal idhayatthai namba vaiyungal
  • yegōvaavin mannippu​—ungalukku enna nanmai?
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
  • yegōvaa mannippadhil thalaisirandhavar
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2022
  • yegōvaa “uyirulla kadavul” enbadhai marandhuvidaadhīrgal!
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2024
  • ellaarum manam thirundha vēndum endru yegōvaa virumbugiraar
    Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2024
mēlum paarkka
Kaavarkōburam—Yegōvaavin Raajyatthei Arivikkiradhu (padippu)—2025
w25 aagast pak. 14-19

padippu katturai 34

paattu 3 em balamum nambikkaiyum nīrē

yegōvaa ungalai mannikkiraar enbadhai nambungal!

‘nīngal ennudaiya paavangalaiyellaam mannitthīrgal.’—sang. 32:5.

enna katrukkolvōm

yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai naam ēn namba vēndum endru paarppōm. manam thirundhugiravargalai yegōvaa kandippaaga mannikkiraar enbadhai baibil vasanangal eppadi kaattugindrana enbadhaiyum paarppōm.

1-2. yegōvaa nam paavangalai mannikkiraar enbadhai ninaikkumpōdhu eppadi irukkiradhu? (padatthaiyum paarungal.)

paavam seiyumpōdhu, nam manam nammai paadaai padutthum enbadhu dhaavīdhu raajaavukku nandraaga therindhirundhadhu. (sang. 40:12; 51:3, mēlkurippu) ēnendraal, avar vaalkkaiyil sila periya thavarugalai seidhirundhaar. irundhaalum, avar manam thirundhinaar. yegōvaavum avarai mannitthaar. (2 saa. 12:13) yegōvaavin mannippu kidaikkumpōdhu, manadhukku evvalavu idhamaaga irukkum enbadhu dhaavīdhukku theriyum. adhai avar unarndhirukkiraar.—sang. 32:1.

2 yegōvaa nam paavangalai mannikkumpōdhu, dhaavīdhu maadhiriyē namakkum mana nimmadhi kidaikkum. nam paavangalai—periya periya paavangalaikkūda—yegōvaa mannikka thayaaraaga irukkiraar enbadhai ninaikkumpōdhu evvalavu aarudhalaaga irukkiradhu! unmaiyilēyē manam thirundhumpōdhum, seidha paavangalai otthukkollumpōdhum, adhai thirumba seiyaamal irukka muyarchi edukkumpōdhum yegōvaa nammai mannikkiraar. (nīdhi. 28:13; ap. 26:20; 1 yō. 1:9) endhalavukku theriyumaa? appadiyoru paavatthaiyē naam seiyaadha maadhiri avar ninaikkiraar. andhalavukku!!—esē. 33:16.

dhaavīdhu raajaa, vīttin mutratthil utkaarndhapadi yaalai vaasitthukkondum paattu paadikkondum irukkiraar.

yegōvaavin mannippai varnikkum niraiya paadalgalai dhaavīdhu raajaa eludhiyirukkiraar (paaraakkal 1-2)


3-4. oru sagōdhari nyaanasnaanam eduttha piragu eppadi unarndhaar, indha katturaiyil edhai patri paarppōm?

3 yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai ētrukkolvadhu silarukku kashtamaaga irukkalaam. jenifarukkum appaditthaan irundhadhu. yegōvaavin saatchigaludaiya kudumbatthil avar valarndhaar. aanaal, tīnēj vayadhil niraiya thavaru seidhaar, adhai appaa ammaavidam maraitthaar. pala varushatthukku piragu, avar yegōvaavidam thirumbi vandhaar. nyaanasnaanamum edutthaar. avar ippadi solgiraar: “panam-porul... olukkakkēdu... kudiveri... bayangara kōbam... endrudhaan ennudaiya palaiya vaalkkai irundhadhu. manam thirundhi, mannippu kēttapōdhu, kristhuvin baliyin adippadaiyil yegōvaa ennai mannitthiruppaar enbadhu en arivukku therindhirundhadhu; aanaalum, adhai ētrukkolla en manam marutthadhu.”

4 nīngal munbu seidha paavatthai yegōvaa mannitthiruppaar enbadhai ētrukkolvadhu, silasamayam ungalukkum kashtamaaga irukkiradhaa? yegōvaa thannai mannitthuvittaar enbadhil urudhiyaaga irundhadhaal, dhaavīdhu sandhōshamaaga irundhaar. dhaavīdhu maadhiriyē nīngalum unara vēndum endru yegōvaa aasaippadugiraar. indha katturaiyil, yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai nambuvadhu ēn mukkiyam endrum, adhai namba evaiyellaam udhavum endrum paarppōm.

ēn namba vēndum

5. naam edhai namba vēndum endru saatthaan ninaikkiraan? udhaaranam sollungal.

5 yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai nambinaal, saatthaanin oru poiyai nambi ēmaara maattōm. adhu enna poi? mannikkappada mudiyaadhalavukku nam paavangal romba periyadhu enbadhudhaan andha poi. avan appadi poi solla kaaranam, yegōvaavukku naam seiyum sēvaiyai thadukka vēndum enbadharkutthaan. korindhu sabaiyil irundha oru sūlnilaiyai ippōdhu paarkkalaam. paaliyal muraikēttil īdupattadharkaaga oru sagōdhararai sabaiyilirundhu nīkkiyirundhaargal. (1 ko. 5:1, 5, 13) avar pirpaadu manam thirundhinaar. aanaalum, sabaiyil irundhavargal avarai mannikka kūdaadhu... avarai marubadiyum sabaiyil sērtthukkolla kūdaadhu... endru saatthaan virumbinaan. andhalavukku avargal andha sagōdhararidam kadumaiyaaga nadandhukolla vēndum endru avan virumbinaan. adhēpōl, manam thirundhiya andha nabarum, ‘thanakkellaam mannippē kidaikkaadhu’ endru yōsitthu, “orēyadiyaaga sōgatthil mūlgi,” yegōvaavukku sēvai seivadhaiyē nirutthivida vēndum endrum saatthaan ninaitthaan. avanudaiya kurikkōlum thandhiramum indrum maaravillai. ‘avanudaiya sadhitthittangal namakku therindhavaidhaan!’—2 ko. 2:5-11.

6. kutra unarchiyilēyē mūlgividaamal irukka naam enna seiya vēndum?

6 yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai nambinaal, kutra unarchiyil mūlgivida maattōm. thappu seiyumpōdhu kutra unarchi varuvadhu iyalbudhaan. (sang. 51:17) adhu oruvidhatthil nalladhu. ēnendraal, appōdhudhaan nammai thirutthikkolla manasaatchi nammai thūndum. (2 ko. 7:10, 11) aanaal, manam thirundhiya piragum naam kutra unarchiyilēyē irundhaal, yegōvaavukku sēvai seivadhaiyē nirutthivida vaaippu irukkiradhu. yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai nambinaal, kutra unarchiyai mudhugukku pinnaal thūkki erindhuviduvōm. adharku piragu, yegōvaa edhirpaarkkira maadhiri naam avarukku sēvai seiya mudiyum. adhaavadhu, sutthamaana manasaatchiyōdum, sandhōsham niraindha idhayatthōdum sēvai seiya mudiyum. (kolō. 1:10, 11; 2 thī. 1:3) sari, appadiyendraal, yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai namba edhu udhavum?

nambuvadharku edhu udhavum

7-8. yegōvaa thannai patri enna sonnaar, adhu namakku enna nambikkaiyai kodukkiradhu? (yaatthiraagamam 34:6, 7)

7 thannai patri yegōvaa solliyiruppadhai yōsitthu paarungal. sīnaai malaiyil mōsēyidam yegōvaa enna sonnaar endru paarungal.a (yaatthiraagamam 34:6, 7-ai vaasiyungal.) thannidam niraiya nalla nalla gunangal irundhaalum, thannai “irakkamum karisanaiyum ulla kadavul” endru mōsēyidam yegōvaa sonnaar. appadippatta oru kadavul, unmaiyilēyē manam thirundhum thannudaiya ūliyarin paavatthai mannikkaamal iruppaaraa? vaaippē illai! avar appadi seidhaal, irakkamillaadha, kalnenjakkaararaaga aagividuvaarē! yegōvaavaal appadi nadandhukolla mudiyavē mudiyaadhu!!!

8 yegōvaa thannai irakkamulla kadavul endru solgiraar endraal, avar kandippaaga irakkam kaattuvaar. ēnendraal, avar poi solla maattaar. (sang. 31:5) avarai naam mulumaiyaaga nambalaam. kutra unarchiyai thūkki eriya mudiyaamal kashtappadugirīrgalaa? appadiyendraal, ungalaiyē ippadi kēttukkollungal: ‘yegōvaa unmaiyilēyē irakkamullavar, karisanaiyullavar enbadhai naan nambugirēnaa? manam thirundhugira endhavoru paaviyaiyum avar mannippaar enbadhai nambugirēnaa? endhavoru paaviyaiyum mannippaar endraal, ennai mattum mannikkaamal iruppaaraa? adhai naan nambaamal irukkalaamaa?’

9. yegōvaa mannikkiraar enbadharku enna arttham? (sangīdham 32:5)

9 yegōvaa thannudaiya mannippai patri baibilil enna solliyirukkiraar enbadhai aalamaaga yōsitthu paarungal. udhaaranatthukku, baibil elutthaalaraana dhaavīdhu yegōvaavin mannippai patri enna sonnaar endru paarungal. (sangīdham 32:5-ai vaasiyungal.) ‘nīngal ennudaiya paavangalaiyellaam mannitthīrgal’ endru avar eludhinaar. ‘mannitthīrgal’ endra vaartthaikkaana ebireya vaartthaiyin arttham idhu: “thūkki edu” alladhu “sumandhu sel.” dhaavīdhin paavangalai yegōvaa mannitthapōdhu dhaavīdhu sumandhukondirundha baaratthai, oruvidhatthil, yegōvaa thūkkikkondaar, adhai sumandhukondu pōivittaar endru sollalaam. dhaavīdhukku evvalavu nimmadhiyaaga irundhirukkum! (sang. 32:2-4) adhē nimmadhi namakkum kidaikkum. paavangalaivittu naam manam thirundhumpōdhu, yegōvaa nammai mannikkiraar. adhaavadhu, nam paavangalai thūkki edutthukkondu, sumandhukondu pōividugiraar. adhanaal, naam thodarndhu kutra unarchiyai nammudaiya manadhil sumakka thēvaiyillai.

10-11. “mannikka thayaaraaga irukkiravar” endra vaartthaigalil irundhu yegōvaavai patri enna therindhukolgirōm? (sangīdham 86:5)

10 sangīdham 86:5-ai vaasiyungal. “mannikka thayaaraaga irukkiravar” endru dhaavīdhu yegōvaavai patri solgiraar. indha vaartthaigalai vilakkumpōdhu, yegōvaavai patri oru baibil aaraaichi butthagam ippadi solgiradhu: “[avar] mannikkiravar—adhu avarudaiya subaavam.” mannippadhu ēn yegōvaavin subaavamaaga irukkiradhu? andha vasanatthin aduttha pagudhi adharku badhil solgiradhu: “ungalidam vēndikkolgiravargalukku maaraadha anbai alavillaamal kaattugiravar.” pōna katturaiyil paarttha maadhiri, maaraadha anbu enbadhu aalamaanadhu, endraikkumē nilaitthirukkum. yegōvaa thannai unmaiyaaga vanangugiravargalidam ippadippatta maaraadha, nilaiyaana bandhatthai vaitthukkolgiraar. maaraadha anbu iruppadhaal, manam thirundhugira ellaa paavigalaiyum avar “dhaaraalamaaga mannippaar.” (ēsaa. 55:7) oruvēlai yegōvaa ungalai mannitthuvittaar enbadhai ētrukkolvadhu ungalukku kashtamaaga irundhaal, ungalaiyē ippadi kēttukkollungal: ‘yegōvaa mannikkiravar enbadhai naan nambugirēnaa? adhaavadhu, manam thirundhi yegōvaavudaiya irakkatthukkaaga kenjugira ellaaraiyum mannikkiravar enbadhai nambugirēnaa? ellaaraiyum avar mannikkiraar endraal, naan avarudaiya irakkatthukkaaga kenjumpōdhu ennai mattum mannikkaamal iruppaaraa? adhai naan nambaamal irukkalaamaa?’

11 naam paava iyalbullavargal enbadhai yegōvaa mulumaiyaaga purindhuvaitthiruppadhu namakku periya aarudhalaaga irukkiradhu. (sang. 139:1, 2) dhaavīdhu eludhina innoru sangīdhatthil idhai patri innum nandraaga therindhukolla mudiyum. yegōvaa nammai mannitthuvittaar enbadhai ētrukkolla adhuvum udhavum.

yegōvaa ninaitthu paarppadhai marandhuvidaadhīrgal

12-13. sangīdham 103:14 solvadhupōl, yegōvaa nammai patri edhai nyaabagam vaitthukkolgiraar, adhu enna seiya avarai thūndugiradhu?

12 sangīdham 103:14-ai vaasiyungal. “naam mann enbadhai avar ninaitthu paarkkiraar” endru yegōvaavai patri dhaavīdhu solgiraar. thannai vanangugiravargalai yegōvaa ēn mannikka thayaaraaga irukkiraar enbadharkaana oru kaaranatthai dhaavīdhu ingē solla varugiraar. adhaavadhu, naam paava iyalbullavargal enbadhai yegōvaa manadhil vaitthirukkiraar enbadhai solla varugiraar. idhai innum nandraaga purindhukolla dhaavīdhin vaartthaigalai konjam alasi paarkkalaam.

13 “naam eppadi uruvaakkappattōm enbadhai [yegōvaa] nandraaga arindhirukkiraar” endru dhaavīdhu solgiraar. yegōvaa aadhaamai ‘mannil’ irundhu uruvaakkinaar. paribūranamaaga padaikkappatta manidhanukku iyalbaagavē sila varambugal irundhana enbadhu yegōvaavukku nandraaga theriyum. udhaaranatthukku, saappiduvadhu, thūnguvadhu, svaasippadhu pōndravatrai avan kandippaaga seiya vēndiyirundhadhu. (aadhi. 2:7) aanaal, aadhaam-ēvaal paavam seidha piragu, naam mannaaga irukkirōm enbadharku innoru artthamum vandhuvittadhu. adhaavadhu, avargaludaiya vamsatthil vandha namakku paava iyalbu vandhuvittadhu. adhanaal, thavaru seigira ennam namakku varugiradhu. indha paava iyalbai patri yegōvaavukku nandraaga theriyum. verumanē adhai therindhu vaitthiruppadhu mattumalla, adhai avar “ninaitthu paarkkiraar” endru dhaavīdhu solgiraar. ebireya moliyil, “ninaitthu paarkkiraar” endra vaartthaikkaana arttham, ēdhō oru nalladhai seiya nadavadikkai eduppadhai kurikkiradhu. surukkamaaga solla vēndumendraal, dhaavīdhin vaartthaigalukku idhudhaan arttham: ‘silasamayam naam thavaru seidhu thadukki viluvōm enbadhai yegōvaa purindhu vaitthirukkiraar. adhanaal, seidha thavarai ninaitthu yegōvaavidam mannippu kētkumpōdhu, namakku irakkam kaattavum, nammai mannikkavum avar thūndappadugiraar.’—sang. 78:38, 39.

14. (a) yegōvaa nam paavangalai endhalavukku mannikkiraar endru dhaavīdhu sonnaar? (sangīdham 103:12) (b) yegōvaa mulumaiyaaga mannikkiraar enbadhai dhaavīdhin anubavam eppadi kaattugiradhu? (“yegōvaa mannikkiraar, marakkiraar—eppadi?” endra pettiyai paarungal.)

14 yegōvaa nam paavangalai endhalavukku mannikkiraar? (sangīdham 103:12-ai vaasiyungal.) adhai patri dhaavīdhu ippadi solgiraar: “kilakkukkum mērkukkum evvalavu dhūramō, avvalavu dhūratthukku” yegōvaa nam kutrangalai thūkkippōdugiraar. kilakkukkum mērkukkum idaiyil irukkira dhūratthai kanakkidavē mudiyaadhu. avai irandum sandhikkavē sandhikkaadhu. ingē yegōvaa namakku enna solla varugiraar? oru aaraaichi butthagam ippadi solgiradhu: “avvalavu dhūratthukku paavam thūkki pōdappadugiradhu endraal, adhan vaasanaiyō, suvadō, ninaivō thulikūda illaamal mulumaiyaaga pōividum.” idhai yōsitthu paarungal: sila vaasanaigal namakku sila vishayangalai nyaabagappadutthalaam. andha maadhirikūda edhuvumē yegōvaavukku nam paavangalai nyaabagappadutthaadhu. andha paavangalukkaaga avar nammai kanakku kētkavum maattaar, dhandikkavum maattaar.—esē. 18:21, 22; ap. 3:19.

padatthoguppu: 1. bathsēbaal kulippadhai dhaavīdhu mottai maadiyilirundhu paarkkiraar. 2. avar urukkamaaga jebam seigiraar. 3. avar eludhumpōdhu satru nirutthi yōsikkiraar.

yegōvaa mannikkiraar, marakkiraar—eppadi?

yegōvaa nammai mannikkumpōdhu, nam paavangalai marandhuvidugiraar. (ēsaa. 43:25) endha artthatthil? edhirkaalatthil andha paavangalukkaaga nammidam kanakku kētka maattaar. idhai purindhukolla dhaavīdhu raajaavin vaalkkai udhavum. avarudaiya vaalkkai kaattuvadhupōl, naam periya paavangalai seidhirundhaalum, nam vaalkkai marubadiyum nallapadiyaaga maaruvadharku vaaippu irukkiradhu.

paaliyal muraikēdu, kolai pōndra periya periya thavarugalai dhaavīdhu seidhaar. irundhaalum, avar manadhaara manam thirundhiyapōdhu, yegōvaa avarai mannitthaar. yegōvaa koduttha kandippai avar ētrukkondaar, thannai thirutthikkondaar. adharku piragu, avar orupōdhum valithavari pōgavē illai. thodarndhu yegōvaavukku unmaiyaaga sēvai seidhaar.—2 saa. 11:1-27; 12:13.

dhaavīdhin vaalkkaiyai patri, saalomōnidam yegōvaa ippadi sonnaar: “un appaa dhaavīdhu utthama idhayatthōdu, nērmaiyaaga nadandhadhupōl nīyum nada.” (1 raa. 9:4, 5) dhaavīdhu seidha paavangalai patri yegōvaa oru vaartthaikūda sollavillai. utthama idhayatthōdu, nērmaiyaaga nadandhirukkiraar endrudhaan avarudaiya mottha vaalkkaiyai patri sonnaar. avar unmaiyaaga vaalndhadharkaaga, yegōvaa avarai ‘alavillaamal aasīrvadhitthaar.’—sang. 13:6.

namakku enna paadam? yegōvaa nammai mannitthuvittaar endraal, andha vishayam adhōdu mudindhuvittadhu endru arttham. naam seidha thavarai patri yōsippadharku badhilaaga, naam seiyum nalla vishayangalukku enna palan kodukkalaam endrudhaan avar paarkkiraar. (ebi. 11:6) yegōvaavē marakka vēndum endru mudivu seidha piragu, andha paavangalai naam ēn ninaitthukkondirukka vēndum!

15. munbu seidha paavatthai ninaitthu naam romba naal kutra unarchiyil thavitthukkondu irundhaal enna seiyalaam?

15 yegōvaa kodukkira mannippai ētrukkolvadharku, sangīdham 103-il irukkira dhaavīdhin vaartthaigal namakku eppadi udhavum? munbu seidha paavatthaal, naam innamum kutra unarchiyil thavitthukkondirundhaal, nammaiyē ippadi kēttukkollalaam: ‘yegōvaa ninaitthu paarppadhai, adhaavadhu naan paava iyalbullavan endru avar ninaitthu paarppadhai, naan marandhuvidugirēnaa? ennai pōl paavam seidhavargal manam thirundhi avaridam mannippu kētkumpōdhu, avar adhai mannippaar enbadhai marandhuvidugirēnaa?’ innoru kēlviyaikkūda yōsitthu paarkkalaam: ‘yegōvaa marandhuviduvadhai naan nyaabagam vaikka vēndum endru ninaikkirēnaa? adhaavadhu, yegōvaa ērkanavē mannitthu marandha oru paavatthai naan nyaabagam vaitthukkondu irukkirēnaa?’ munbu naam seidha paavangalai yegōvaa nyaabagatthil vaitthukkondē iruppadhu illai. naamum appadi seiya kūdaadhu. (sang. 130:3) yegōvaa nammai mannikkiraar enbadhai nambumpōdhu, nammai naamē mannikka mudiyum. kutra unarchi illaamal thodarndhu yegōvaavukku sandhōshamaaga sēvai seiya mudiyum.

16. ērkanavē seidha paavangalai ninaitthukkondē iruppadhu evvalavu aabatthu enbadhai kaattugira oru udhaaranatthai sollungal. (padatthaiyum paarungal.)

16 indha udhaaranatthai yōsitthu paarungal. kutra unarchiyai sumandhukondē iruppadhu eppadi irukkum endraal, vandi ōttumpōdhu pinnaadi enna varugiradhu enbadhai kannaadiyil paartthukkondē ōttugira maadhiri irukkum. pinnaadi enna varugiradhu endru avvappōdhu kannaadiyil paarppadhu nalladhudhaan. aabatthai therindhukolla mudiyum. aanaal, pōga vēndiya idatthukku batthiramaaga pōi sēra vēndum endraal, munnaadi enna irukkiradhu enbadhildhaan nam gavanam irukka vēndum. adhē maadhiri, naam ērkanavē seidha paavangalai silasamayam ninaitthu paarppadhu, oru vidhatthil nalladhudhaan. adhilirundhu naam paadam katrukkolla mudiyum. thirumbavum adhai seidhuvidavē kūdaadhu endra manaurudhi namakku kidaikkum. adharkaaga, andha paavatthai patriyē ninaitthukkondu irundhaal, indru yegōvaavukku sandhōshamaaga sēvai seiya mudiyaamal pōividum. pūnjōlai būmikku pōgum paadhaiyil irukkira naam, pinnaadi alla, namakku munnaadi irukkum pūnjōlaimīdhudhaan gavanam seluttha vēndum. angē, munbu patta kashtangal “yaarudaiya manadhukkum varaadhu.”—ēsaa. 65:17; nīdhi. 4:25.

valaindhu nelindhu irukkum oru saalaiyil kaar ōttikkondirukkum oruvar kannaadi valiyaaga pinnaadi paarkkiraar.

vandi ōttumpōdhu pinnaadiyē paartthukkondu irukkaamal, munnaadi irukkum paadhaiyil gavanam irukka vēndum. adhēpōl, seidha thavarugalaiyē yōsitthukkondirukkaamal, kanmun irukkum aasīrvaadhangalmēl gavanam irukka vēndum (paaraa 16)


thodarndhu ungal idhayatthai namba vaiyungal

17. nam idhayam edhai nambumpadi naam seiya vēndum, ēn?

17 yegōvaavukku nammēl anbu irukkiradhu endrum, avar nammai mannikkiraar endrum, nam idhayatthai naam namba vaikka vēndum. (1 yō. 3:20, adikkurippu) ēn? yegōvaavukku nammēl anbillai, avar nammai mannikkavē maattaar endru nam idhayatthai namba vaikka saatthaan muyarchi seidhukondē irukkiraan. yegōvaavukku naam sēvai seivadhai nirutthivida vēndum enbadhudhaan avan kurikkōl. kaalangal pōga pōga avan innum veritthanamaaga muyarchi eduppaan. ēnendraal, avanukku irukkum kaalam romba kammi. (veli. 12:12) enna aanaalum sari, avanai naam jeyikka vidavē kūdaadhu!

18. yegōvaa ungalai nēsikkiraar, mannikkiraar endru ungal idhayatthai namba vaikka nīngal enna seiyalaam?

18 yegōvaavukku ungalmēl anbu irukkiradhu endra nambikkaiyai adhigamaakka, pōna katturaiyil paarttha aalōsanaigalai kadaippidiyungal. yegōvaa ungalai mannikkiraar endru ungal idhayatthai namba vaikka, yegōvaa thannai patri ennavellaam solliyirukkiraar enbadhai yōsitthu paarungal. avar mannikkum vidhatthai patri baibil elutthaalargal ennavellaam eludhiyirukkiraargal enbadhaiyum yōsitthu paarungal. naam paava iyalbullavargal enbadhu avarukku nandraaga theriyum enbadhaiyum, namakku irakkam kaatta avar aasaiyaaga irukkiraar enbadhaiyum marandhuvidaadhīrgal. adhē samayatthil, avar nammai mannikkumpōdhu, mulumaiyaaga mannikkiraar enbadhaiyum marandhuvidaadhīrgal. ippadiyellaam seiyumpōdhu, dhaavīdhu yegōvaavai patri sonna maadhiriyē ungalukkum solla thōndrum: “nīngal ‘ennudaiya paavangalaiyellaam mannitthīrgal.’ romba nandri, yegōvaa appaa.”—sang. 32:5.

yegōvaa ungalai mannikkiraar endru...

  • ēn namba vēndum?

  • nambuvadharku edhu udhavum?

  • ēn thodarndhu ungal idhayatthai namba vaikka vēndum?

paattu 1 yegōvaavin gunangal

a aktōbar 1, 2009, kaavarkōburatthil vandha “kadavulidam nerungi vaarungal—yegōvaa thammai patri varnitthapōdhu” endra katturaiyai paarungal.

    Thamil prasurangal (1993-2025)
    veliyēravum
    ulnulaiyavum
    • Thamil (Rōman)
    • pagiravum
    • viruppangal
    • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
    • vidhimuraigal
    • thaniyurimai
    • praivasi setting
    • JW.ORG
    • ulnulaiyavum
    pagiravum