sevvaai, aktōbar 28
‘yegōvaadhaan un kaalangalai nilaippadutthugiraar.’—ēsaa. 33:6.
yegōvaavin ūliyargalaana namakkum kashtangalum nōigalum varatthaan seigiradhu. nammai verukkiravargalidam irundhu edhirppum thunburutthalumkūda varugiradhu. indha kashtangalellaam varaadha maadhiri yegōvaa thaduppadhillai. irundhaalum, namakku udhavi seivadhaaga vaakku kodutthirukkiraar. (ēsaa. 41:10) avar tharum udhaviyōdu nammaal sandhōshatthai ilakkaamal irukka mudiyum, nalla thīrmaanangalai edukka mudiyum, evvalavu mōsamaana kashtangal vandhaalum avarukku unmaiyaaga irukka mudiyum. yegōvaa namakku “dhēvasamaadhaanam” tharuvadhaaga vaakku kodutthirukkiraar. (pili. 4:6, 7) yegōvaavōdu nerukkamaana bandham vaitthiruppadhaal kidaikkum samaadhaanamdhaan dhēvasamaadhaanam! adhu nam idhayatthaiyum manadhaiyum amaidhippadutthum, saanthamaakkum. andha samaadhaanam ‘ellaa sindhanaikkum mēlaanadhu’ endru baibil solgiradhu. adhu kodukkira amaidhiyai nammaal vaartthaigalaal vivarikka mudiyaadhu. ēdhōvoru vishayatthukkaaga urukkamaaga jebam seidha piragu, oruvidhamaana amaidhiyai nīngal unarndhirukkirīrgalaa? adhudhaan “dhēvasamaadhaanam.” w24.01 20 ¶2; 21 ¶4
budhan, aktōbar 29
en jīvan yegōvaavai pugalattum. enakkul irukkum ellaamē avarudaiya parisuttha peyarai pugalattum.—sang. 103:1.
yegōvaamēl anbu irundhaal avarudaiya peyarai naam manadhaara pugaluvōm. yegōvaavudaiya peyarai pugalumpōdhu avaraiyē pugalugirōm endru dhaavīdhu purindhu vaitthirundhaar. yegōvaavudaiya peyar, avar eppadippattavar enbadhai kaattugiradhu; avarudaiya alagaana gunangalaiyum avar seidha nalla nalla vishayangalaiyum nyaabagappadutthugiradhu. ‘thanakkul irukkira ellaavatraiyum’ vaitthu, adhaavadhu manadhaara, yegōvaavudaiya peyarai pugala vēndum... adhai parisutthappaduttha vēndum... endru dhaavīdhu aasaippattaar. indha vishayatthil lēviyargalum nalla munmaadhiri vaitthirukkiraargal. yegōvaavudaiya parisutthamaana peyarai pugalvadharku vaartthaigalē pōdhaadhu endru avargal manatthaalmaiyaaga sonnaargal. (ne. 9:5) ivargal ellaarum manadhaara pugalndhadhai kēttapōdhu yegōvaavudaiya manasu urugiyirukkum. w24.02 9 ¶6
vyaalan, aktōbar 30
munnētra paadhaiyil naam edhuvarai pōyirundhaalum sari, adhē paadhaiyil thodarndhu sīraaga nadakka vēndum.—pili. 3:16.
ungalukku otthuvaraadha oru kurikkōlai nīngal adaiyavillai enbadharkaaga nīngal thōtruppōivittadhaaga yegōvaa orunaalum ninaikka maattaar. (2 ko. 8:12) thadangalgalilirundhu paadam katrukkollungal. ērkenavē seidhiruppadhai yōsitthu paarungal. “ungaludaiya ulaippai . . . marandhuviduvadharku kadavul anīdhiyullavar kidaiyaadhu” endru baibil solgiradhu. (ebi. 6:10) ungaludaiya ulaippai nīngalum marandhuvidaadhīrgal. nīngal ērkenavē ennavellaam seidhu muditthirukkirīrgal endru yōsitthu paarungal. oruvēlai, nīngal ērkenavē yegōvaavōdu oru natpai valartthirukkalaam, matravargalidam avarai patri pēsa aarambitthirukkalaam, nyaanasnaanamum edutthirukkalaam. ippadi ērkenavē nalla nalla kurikkōlai vaitthu adhai adaindhirukkalaam. adhaiyellaam ungalaal adaiya mudindhirukkiradhendraal, ippōdhu vaitthirukkira kurikkōlaiyum kandippaaga adaiya mudiyum! ungaludaiya kurikkōlai adaiya thodarndhu ulaikkumpōdhu, yegōvaa eppadiyellaam ungalukku udhavi seigiraar... eppadiyellaam ungalai aasīrvadhikkiraar... enbadhai paartthu sandhōshappada marandhuvidaadhīrgal! (2 ko. 4:7) nīngal muyarchiyai kaividaamal thodarndhu ulaitthaal innum periya aasīrvaadhangal ungalai thēdivarum.—galaa. 6:9. w23.05 31 ¶16-18