budhan, septambar 10
adhai viruppamillaamal seidhaalkūda, ennidam oru nirvaaga poruppu oppadaikkappattirukkiradhu.—1 ko. 9:17.
ēdhōvoru kattatthil nīngal manadhilirundhu jebam seiyaadhadhu pōlavō, ūliyatthai kadamaikkaaga seivadhu pōlavō thōndralaam. udanē kadavuludaiya sakthi ungalai vittu pōivittadhu endru ninaikkaadhīrgal. naam paava iyalbulla manidhargalaaga iruppadhaal nam unarchigal nēratthukku nēram maaralaam. ungaludaiya aarvam kuraiya aarambitthaal, pavuludaiya udhaaranatthai yōsitthu paarungal. avar yēsuvai pinpatruvadharku kadinamaaga muyarchi seidhaar. irundhaalum, orusamayatthil irundha aarvam innoru samayatthil illaadhadhai unarndhaar. avarukkul eppadippatta unarchigal irundhaalum adhai ōrankatti vaitthuvittu ūliyatthai mulumaiyaaga seidhu mudikka vēndum enbadhil avar urudhiyaaga irundhaar. nīngalum unarchigalai vaitthu mattumē mudivedukkaadhīrgal. ungalukku pidikkavillai endraalum sariyaanadhai seiya vēndum enbadhil thīrmaanamaaga irungal. pōgappōga nīngal yōsikkira vidham maarividum.—1 ko. 9:16. w24.03 11-12 ¶12-13
vyaalan, septambar 11
‘ungaludaiya anbu unmaiyaanadhu enbadhai sabaigalukku nirūbiyungal.’—2 ko. 8:24.
sagōdhara sagōdharigalai nam natpu vattatthil sērtthukkondu avargalidam nēram selavalippadhu mūlamaaga avargalmēl anbu kaattalaam. (2 ko. 6:11-13) niraiya sabaigalil, vitthiyaasamaana pinnaniyai sērndha sagōdhara sagōdharigal iruppaargal. ovvoruvarum ovvoru maadhiri iruppaargal. avargalidam irukkum nalla gunangalai mattum paarkkumpōdhu avargalmēl irukkum anbu balamaagum. matravargalai yegōvaa paarkkira maadhiriyē paarppadharku katrukkondaal, avargalmēl anbu vaitthirukkirōm enbadhai kaatta mudiyum. migundha ubatthiravam samayatthil sagōdhara sagōdharigalmēl naam anbu kaatta vēndiyirukkum. migundha ubatthiravam aarambikkira samayatthil yegōvaa nammai eppadi paadhugaappaar? baabilōnmēl thaakkudhal nadandha samayatthil, thannudaiya makkal enna seiya vēndum endru yegōvaa sonnaar: “en janangalē, ungaludaiya ullaraigalukku pōngal. kadhavugalai adaitthukkollungal. kadavuludaiya kōbam thīrumvarai konja nēratthukku olindhukollungal.” (ēsaa. 26:20) migundha ubatthiravatthai sandhikkappōgira namakkumkūda indha vaartthaigal porundhalaam. w23.07 6-7 ¶14-16
velli, septambar 12
indha ulagatthin kaatchi maarikkondē irukkiradhu.—1 ko. 7:31.
nīngal nyaayamaanavar endra peyarai edukka vēndum. ungalai ippadi kēttukkollungal: ‘matravargal ennai patri enna ninaikkiraargal? valaindhukodukkiravar, vittukkodukkiravar, porutthukkolgiravar endru naan peyar edutthirukkirēnaa? alladhu, romba karaar, kadugadu pērvali, pidivaadhakkaarar endru peyar edutthirukkirēnaa? matravargaludaiya karutthai kaadhukodutthu kētkirēnaa? matravargal solgira maadhiri ondrai seiya mudiyumendraal adharku otthuppōgirēnaa?’ naam endhalavukku valaindhukodukkiravargalaaga irukkirōmō, andhalavukku yegōvaa maadhiriyum yēsu maadhiriyum nadandhukolvōm. nam sūlnilai maarumpōdhu naam valaindhukodukkiravargalaaga irukka vēndum. ēnendraal, appadippatta maatrangal edhirpaarkkaadha kashtangalai konduvaralaam. thidīrendru namakku ēdhaavadhu periya nōi vandhuvidalaam. alladhu, porulaadhaara nilaimaiyō arasiyal nilaimaiyō thidīrendru maarividalaam. adhanaal vaalkkaiyai ōttuvadhē kashtamaagividalaam. (pra. 9:11) niyamippugalil maatram varumpōdhukūda namakku kashtamaaga irukkalaam. indha naangu padigalai edutthaal pudhiya sūlnilaikku ētra maadhiri nammaiyē maatrikkolla, valaindhukodukka mudiyum: (1) edhaartthatthai ētrukkollungal, (2) kadandha kaalatthai vittuvittu adutthu enna seiyalaam endru yōsiyungal, (3) vaalkkaiyil irukkira nalla vishayangalai patri yōsiyungal, (4) matravargalukkaaga ēdhaavadhu seiyungal. w23.07 21-22 ¶7-8