vaasagar kētkum kēlvigal
“ilam pennōdu palagugira aanin vali” ‘arivukku ettaadhadhu’ endru nīdhimoligal 30:18, 19-ai eludhiyavar endha artthatthil sonnaar?
indha vaartthaigalukku enna arttham endru niraiya pēr kulambippōyirukkiraargal, sila arinyargalumkūda kulambippōyirukkiraargal. pudhiya ulaga molipeyarppu baibilil mulu vasanam ippadi irukkiradhu: “ennudaiya arivukku ettaadha [vē.vaa., naan paartthu adhisayappadugira] mūndru vishayangal irukkindrana. enakku puriyaadha naangu vishayangal irukkindrana. avai: vaanatthil parakkira kalugin vali, paaraiyil ūrndhupōgira paambin vali, kadalil midhandhuselgira kappalin vali, ilam pennōdu palagugira aanin vali.”—nīdhi. 30:18, 19.
“ilam pennōdu palagugira aanin vali” endra vaartthaigal thavaraana oru vishayatthai kurippadhaaga naam munbu ninaitthōm. ēn? indha adhigaaratthil irukkira matra vasanangalil, “pōdhum!” endru solli thirupthiyadaiyaadha sila thavaraana vishayangalai patri sollappattu irukkindrana. (nīdhi. 30:15, 16) vasanam 20-ilkūda ‘kanavanukku dhrōgam seigira pennai’ patri sollappadugiradhu; thaan endha thavarum seiyavillai endru aval solgiraal. idhaiyellaam vaitthu, “ilam pennōdu palagugira aanin vali” endru sollappattiruppadhu thavaraana vishayatthai seivadhai kurikkiradhu endru purindhirundhōm. ēnendraal, vaanatthil parakkira kalugu, paaraiyil ūrndhupōgira paambu, kadalil midhandhupōgira kappal thadayamē illaamal selvadhupōl, ilam aanum endha thadayamum illaamal sila vishayangalai seigiraan endru purindhirundhōm. adhaavadhu, appaaviyaana oru ilam pennai mayakki, avalai thandhiramaaga thannudaiya valaiyil vilavaitthu avalōdu uravukolvadhai kurikkalaam endru ninaitthirundhōm.
aanaal, indha vasanangal nalla vishayatthai patri solgiradhu endru namba kaaranangal irukkindrana. thanakku aachariyamaaga irundha sila vishayangalai patritthaan indha elutthaalar eludhiyirukkiraar.
indha vasanangal nalla vishayatthai patri solgiradhu endru ebireya kaiyelutthu pradhigal kaattugindrana. nīdhimoligal 30:18-il irukkira “ennudaiya arivukku ettaadha” enbadharkaana ebireya vaartthai, ‘oru nabar paartthu aachariyappadugira, asandhupōgira, namba mudiyaadha oru vishayatthai kurikkiradhu’ endru thyaalajikal leksikan aaf dha ōld testamant solgiradhu.
amerikkaavil irukkira haarvard palgalaikkalagatthil pēraasiriyaraaga irukkum kraafard h. taai enbavar, baibilil irukkum indha padhivu thavaraana oru vishayatthai kurikkavillai endru sonnaar. “[andha padhivil] varum vishayangal evvalavu arpudhamaaga irukkiradhu enbadhaitthaan adhu vivarikkiradhu” endru avar sonnaar.
nīdhimoligal 30:18, 19-il irukkira vishayangal unmaiyilēyē aachariyamaana, nammudaiya arivukku ettaadha vishayangal endra mudivukku naamum varalaam. andha baibil elutthaalarai pōlavē, uyaramaaga parakkira kalugai paarkkumpōdhum... kaal illaadha paambu paaraimēl pōvadhai paarkkumpōdhum... kadalmēl midhandhupōgira oru periya kappalai paarkkumpōdhum... namakku aachariyamaaga irukkiradhu. adhēpōl, oru ilam aanukkum ilam pennukkum idaiyil kaadhal malarvadhum avargal sērndhu sandhōshamaaga vaalvadhum aachariyamaana ondru!