16 Онҳо дар насли чорум ба ин ҷо бармегарданд,+ чунки вақти ҷазои амӯриён* ҳанӯз нарасидааст».+

15 Ман бо ту ҳастам ва, ба ҳар ҷое ки равӣ, туро муҳофизат мекунам ва туро ба ин замин бармегардонам.+ Ман туро намепартоям ва, то даме он ваъдаеро, ки ба ту додаам, иҷро накунам, бо ту хоҳам буд».+

29 Вақти мурдани Исроил наздик мешуд+ ва ӯ писараш Юсуфро назди худ хонда, ба вай гуфт: «Агар дар назарат писанд афтода бошам, хоҳиш мекунам, дастатро зери ронам гузор ва қасам бихӯр, ки меҳру вафоятро аз ман дареғ намедорӣ. Илтимос, маро дар замини Миср гӯр накун.+ 30 Вақте бимирам*, маро аз Миср берун бибар ва дар қабри бобоёнам гӯр кун».+ Юсуф ҷавоб дод: «Хуб шудааст».

13 Онҳо ӯро ба сарзамини Канъон оварданд ва дар ғоре, ки дар замини Макфело, дар рӯ ба рӯйи Мамре асту Иброҳим онро аз дасти Афрӯни ҳиттӣ барои оромгоҳ харида буд, гӯрониданд.+