17 Пас аз ин ӯ ҳадияи ғалларо+ пешкаш кард ва мушташро аз он пур намуду онро илова бар қурбонии сӯхтании саҳарӣ+ бар қурбонгоҳ сӯзонда, дуд кард.

2 «Ба исроилиён чунин бигӯ: “Вақте ба замине оед, ки ман ба шумо барои зиндагиатон медиҳам,+ 3 ва аз байни говон ва ё бузу гӯсфандон ба Яҳува қурбоние, ки дар оташ сӯзонида мешавад, пешкаш кунед,— хоҳ қурбонии сӯхтанӣ+ бошад, хоҳ қурбоние, ки ҳангоми назри* махсус оварда мешавад, хоҳ ҳадияи ихтиёрӣ+ ё ҳадия дар идҳои ҳарсолаи+ шумо,— то барои Яҳува қурбонии хушбӯе*+ бошад, 4 бигзор касе, ки ҳадия меорад, ҳамчунин аз даҳяк эфа* орди маҳини+ бо чоряк ҳин* равған омехта ба Яҳува ҳадияи ғалла пешкаш кунад.