29 Онҳоро ин тавр муқаддас гардон, то барои ман коҳин хизмат кунанд: буққаи ҷавон* ва ду қӯчқори беайб+ 2 ва ҳамчунин фатир*, ҳалқакулчаҳои бехамиртуруши равғанӣ ва нончаҳои бехамиртуруши тунукеро, ки бо равған молида шудаанд,+ бигир. Ин нонҳоро аз орди гандумии маҳин бипаз 3 ва ба сабад+ андохта, ҳамроҳи буққаву ду қӯчқор ба ман пешкаш кун.

14 Ин аст қонуни ҳадияи ғалла:+ писарони Ҳорун бояд онро ба ҳузури Яҳува, назди қурбонгоҳ, пешкаш кунанд. 15 Яке аз онҳо муште аз орди маҳину равғани ҳадияи ғалларо бо тамоми лоданаш гирифта, онро бар оташ чун намунае аз тамоми ҳадия месӯзонад. Ин ҳадияи хушбӯест* барои Яҳува.+

13 Ҳадияи ӯ аз ин чизҳо иборат буд: як лагани нуқрагин, ки 130 сиқл* вазн дошт, як косаи нуқрагин, ки аз рӯйи сиқли намунавии ҷойи муқаддас+ 70 сиқл вазн дошт — ҳар ду зарф пур аз орди маҳини бо равған омехта барои ҳадияи ғалла,+