2 Сипас ӯ онро назди коҳинон, назди писарони Ҳорун, биёрад. Коҳин муште аз орди маҳину равғанро бо тамоми лодан гирифта, онро чун намунае аз тамоми ҳадия назди қурбонгоҳ меорад. Ӯ онро чун ҳадияи хушбӯй* барои Яҳува дар оташ сӯзонда, дуд мекунанд.+

11 Вале, агар зӯраш ба ду мусича ё ду кафтарбача нарасад, ӯ бояд барои гуноҳи худ даҳяк эфа*+ орди маҳинро чун қурбонии гуноҳ биёрад. Ӯ набояд ба он равған омехта кунад ё лодан гузорад, зеро ин қурбонии гуноҳ аст. 12 Ӯ онро назди коҳин биёрад ва коҳин аз он як мушт гирифта, чун намунае аз тамоми ҳадия бар қурбонгоҳ, ба болои ҳадияе, ки барои Яҳува дар оташ сӯзонда мешавад, сӯзонда, дуд мекунад. Ин қурбонии гуноҳ аст.