11 Вале, агар зӯраш ба ду мусича ё ду кафтарбача нарасад, ӯ бояд барои гуноҳи худ даҳяк эфа*+ орди маҳинро чун қурбонии гуноҳ биёрад. Ӯ набояд ба он равған омехта кунад ё лодан гузорад, зеро ин қурбонии гуноҳ аст. 12 Ӯ онро назди коҳин биёрад ва коҳин аз он як мушт гирифта, чун намунае аз тамоми ҳадия бар қурбонгоҳ, ба болои ҳадияе, ки барои Яҳува дар оташ сӯзонда мешавад, сӯзонда, дуд мекунад. Ин қурбонии гуноҳ аст.

14 Ин аст қонуни ҳадияи ғалла:+ писарони Ҳорун бояд онро ба ҳузури Яҳува, назди қурбонгоҳ, пешкаш кунанд. 15 Яке аз онҳо муште аз орди маҳину равғани ҳадияи ғалларо бо тамоми лоданаш гирифта, онро бар оташ чун намунае аз тамоми ҳадия месӯзонад. Ин ҳадияи хушбӯест* барои Яҳува.+