4 Ҳар бистаре, ки чунин шахс дар он хоб равад, нопок аст ва ҳар чизе, ки ӯ бар он нишинад, нопок мешавад. 5 Ҳар кӣ ба бистари чунин мард даст расонад, бояд либоси худро бишӯяд ва дар об шустушӯ кунад ва то бегоҳ нопок мемонад.+