12 Чаро мисриён бигӯянд: “Ӯ бо нияти баде онҳоро берун овард. Ӯ мехост онҳоро дар кӯҳҳо бикушад ва аз рӯйи замин несту нобуд созад”?!+ Худоё, илтимос, аз фикрат гард, хашму ғазабатро боздор ва бар сари халқат фалокат наор.

22 Онҳо рӯй ба замин афтода, гуфтанд: «Худоё, эй Худое, ки ба ҳама ҳаёт мебахшӣ!+ Наход барои гуноҳи як кас ту аз тамоми мардум дарғазаб шавӣ?»+