13 Яҳува ба воситаи ҳамаи пайғамбарон ва пешбинон Исроил ва Яҳудоро огоҳ карда+ мегуфт: «Аз роҳҳои бади худ гардед!+ Амру фармудаҳои маро, он чиро, ки дар тамоми шариат ба бобоёнатон фармуда будам ва ба воситаи бандагонам пайғамбарон фиристода будам, риоя кунед». 14 Вале онҳо гӯш надоданд ва мисли бобоёнашон, ки ба Худояшон Яҳува имон надоштанд, гарданшахӣ мекарданд.+

15 Яҳува, Худои бобоёнашон, паёмбарони худро фиристода, гаштаю баргашта онҳоро огоҳ мекард, зеро дили ӯ ба халқаш ва маконаш месӯхт. 16 Аммо онҳо фиристодагони Худоро паст мезаданд,+ суханонашро писанд намекарданд+ ва пайғамбаронашро масхара менамуданд,+ ба тавре ки шифонопазир гаштанд ва оташи ғазаби Яҳува бар халқаш аланга гирифт.+

25 Шумо аз рӯзе, ки бобоёнатон аз замини Миср берун омаданд, то ба ин рӯз ҳамин хел мондед.+ Ман ҳар рӯз, гаштаву баргашта, хизматгоронам, пайғамбаронро, назди шумо мефиристодам,+ 26 лекин касе маро нашунид ва гӯш надод.+ Баръакс, шумо гарданшахӣ кардед ва аз бобоёни худ бадтар рафтор намудед.