22 “Магар аз ман наметарсед? — мегӯяд Яҳува.—

Магар дар пеши ман ба ларза намеоед?

Дар пеши касе, ки регро чун қонуни абадие ҳудуди баҳр гузоштааст

Ва баҳр аз он намегузарад.

Мавҷҳояш туғён зананд ҳам, аз он намебароянд,

Ба хурӯш оянд ҳам, аз сарҳад намегузаранд.+