26 Вақте ки Шоул ба як тарафи кӯҳ омад, Довуд ва одамонаш дар тарафи дигари кӯҳ буданд. Довуд саросемавор аз Шоул мегурехт,+ Шоулу одамонаш бошанд, ба Довуд ва ҳамроҳонаш наздик мешуданд, то ӯро дастгир кунанд.+ 27 Он вақт хабаррасоне назди Шоул омада, гуфт: «Зудтар биё, зеро фалиштиён ба сарзамини мо ҳуҷум карданд!» 28 Инро шунида Шоул сур кардани Довудро бас кард+ ва бар зидди фалиштиён баромад. Аз ин рӯ он ҷоро кӯҳи Ҷудоӣ номиданд.

21 Вақте ки ин мардон рафтанд, Аҳимаасу Юнотон аз чоҳ баромаданд ва ба назди шоҳ Довуд омада, хабар доданд. Онҳо ба ӯ гуфтанд: «Бархоста, тезтар ба он тарафи дарё гузаред, зеро Аҳитӯфал бар зидди шумо чунин маслиҳат дод».+ 22 Довуд ва одамоне, ки ҳамроҳаш буданд, дарҳол бархоста, аз Урдун гузаштанд ва то дамидани субҳ касе намонд, ки аз Урдун нагузашта бошад.