6 Баъд аз ин ман садоеро шунидам, ки монанди овози тӯдаи сершумор, монанди шувваси обҳои бисёр ва гулдурроси раъдҳои сахт буд. Он тӯда чунин мегуфт: «Ёҳро* ситоиш кунед,+ зеро Худоямон Яҳува, Худои Тавоно*,+ подшоҳияшро сар кардааст!+