15 Вақте дастёри марди Худо саҳарии барвақт хеста, берун омад, дид, ки лашкаре бо аспу аробаҳои ҷангӣ шаҳрро иҳота кардааст. Ӯ дарҳол ба вай гуфт: «Оҳ, хоҷаам, чӣ кор кунем?» 16 Аммо вай гуфт: «Натарс,+ чунки онҳое, ки бо моянд, аз онҳое, ки бо инҳоянд, бисёртаранд!»+