12 Ман имшаб аз замини Миср гузар мекунам ва ҳар нахустзодаро дар замини Миср, аз нахустзодаи одам сар карда то нахустзодаи чорво, зарба мезанам+ ва ҳамаи худоҳои Мисрро ҷазо медиҳам.+ Ман Яҳува ҳастам.

12 Ман хонаҳои худоёни Мисрро оташ мезанам.+ Ӯ хонаҳояшонро сӯзонда, худашонро ба асирӣ мебарад. Чи тавре ки чӯпон ҷомаашро ба осонӣ бар танаш мепечонад, ҳамон тавр ӯ замини Мисрро ба осонӣ бар худ мепечонад ва соқу саломат аз он ҷо берун меояд.

25 Яҳува, Худованди лашкарҳо, Худои Исроил, мегӯяд: “Ман диққати худро сӯйи Омӯни+ худои Нӯ*,+ сӯйи фиръавн, сӯйи Миср, сӯйи худоҳои он,+ сӯйи подшоҳонаш, сӯйи худи фиръавн ва сӯйи ҳамаи онҳое, ки ба ӯ такя мекунанд, менигаронам.+

13 Парвардигор Яҳува чунин мегӯяд: “Ман ҳамчунин бутҳои ҳаромро* нест карда, худоёни бекораи Нуфро* нобуд месозам.+ Аз замини Миср дигар мире пайдо намешавад ва ман дар замини Миср тарсу ҳаросро ҷо мекунам.+