19 Агар онҳо ба шумо гӯянд: «Аз пурсандагони арвоҳ ва фолбинон, ки чириқ-чириқкунон гап мезананду пичир-пичир мекунанд, бипурсед», ба гапашон медароед? Магар халқ набояд аз Худои худ пурсад? Магар барои зиндаҳо аз мурдаҳо мадад мепурсанд?+

16 Як рӯз, вақте ки ба ҷойи дуогӯйӣ мерафтем, канизеро вохӯрдем, ки дев дошту фол медид.+ Ӯ ояндаро пешгӯйӣ карда ба соҳибони худ даромади калон меовард.

23 Рӯшноии ягон чароғ дигар дар ту дида намешавад ва овози домоду арӯс дар ту шунида намешавад, зеро савдогарони ту мансабдорони дунё буданд ва сеҳру ҷодуи+ ту тамоми халқҳоро гумроҳ сохта буд.