2 Дар посгоҳи худ хоҳам истод,+

Бар бурҷ* ҷойгир хоҳам шуд.

Ҳушёр хоҳам буд, то бидонам, ки ӯ ба воситаи ман чӣ мегӯяд

Ва, вақте маро сарзаниш кунад, чӣ ҷавоб диҳам.